1. พ่อหนุ่ม Vlogger ยังไม่ได้คบกันดีก็รู้ว่าตัวเองเป็นแค่กิ๊ก ระหว่างที่ตัวจริงเค้าเข้ากรมไป

2. Oppa ตากล้อง คนดีย์คลั่งรัก แต่ lifestyle เฉิ่มๆ ไม่ถูกจริตเก้งสาว ขอเท พอรู้สึกว่าก็ดีนี่หว่า ดันตายไปอีก

(แถม 1) ผัวเพื่อน แต่ตอนเจอกันครั้งแรกนี่เคมีดีมาก นึกว่าจะงาบไปกินซะละ

(แถม 2) กำลังจะดีลผู้ที่สวน ยังดีลไม่ทันเสร็จเจอโทรศัพท์มาขัดจังหวะซะก่อน

3. หนุ่มศิลป์ บรรณาธิการ โลกส่วนตัวสูง ยังไม่เปิดตัว lifestyle แมน
จนเรดาร์เก้งสาวจับไม่ถูกว่านี่มึงใช่หรือไม่ใช่ ชอบกูหรือคิดว่ากูเป็นเพื่อน แคร์สายตาคนอื่นมาก
เป็น ผช จะไปนั่งกินในร้านหรูๆกันสองคนไม่ได้

พอจะตัดใจไม่เอาละ เห็นกล้ามผู้เข้าหน่อยก็สู้ต่อก็ได้

จนคบๆกันไป ได้อยู่แต่ที่ห้อง จะไปกินข้าวต้องกินข้าวร้านครอบครัว เริ่มมี red flag หลายอย่าง

แต่พอทะเลาะๆ ผู้ก็จับเย็ดจนต้องร้องขอชีวิต แล้วเก้งน้อยหลงควยจะหนีไปไหนรอด

ไปๆมาๆรู้อีกว่า ผู้กำลังเขียนบทความโจมตีว่าการเป็นเกย์มันเป็นบาป พอจะนัดผู้ไปเจอแม่ ผู้รับปาก
แต่สุดท้ายก็เท สุดท้ายยอมพาไปดินเนอร์ร้านหรู เพื่อที่จะบอกว่าจะย้ายไปทำงาน ตปท. แล้ว
และอย่าคิดว่าที่ผ่านมามันคือความรักล่ะ
พอเจอผู้ที่แม่งโคตรจะ red flag ไม่เห็นค่าเรา ทิ้งเราไป
สิ่งที่เก้งน้อยควรจะทำคืออะไรคระ ใช่ค่ะ
แดกยาเกินขนาด ฆ่าตัวตายให้จบๆ ถ้ากูไม่ได้ควยนี้แล้วก็ตายดีกว่า
ผ่านไปปีกว่าๆ จนเก้งสาวแต่งนิยายเบสออนชีวิตตัวเองออกมา
ฮีก็เขียนมาขอโทษขอให้ให้อภัยให้ แล้วก็เขียน commentary นิยายให้
เผื่อช่วยในการเขียนเล่มถัดๆไป แต่เก้งสาวพอรอดตายแล้วก็ตาสว่าง
โยนทิ้งขยะไปแบบสวยๆ

4. หนุ่มน้อยบาร์เทนเดอร์ร้านเหล้า ผู้มาจากบ้านนอก มองเห็นโซลเป็นเมืองหลวงที่น่าหลงใหล
เจอกันครั้งแรกเก้งสาวที่กำลังเฮิร์ทๆจากเรื่องแม่ตาย ก็จับจูบกลางร้านเหล้าแม่งเลย

พอรู้สึกตัว หนีออกมา วันต่อมาหนุ่มน้อยตามมาที่ทำงานเอาของที่ทำหล่นมาคืนให้ บอกชอบ
รถไฟใต้ดินเลิกวิ่งแล้ว เก้งสาวเลยชวนกลับห้อง หนุ่มน้อยยอม แต่บอกไว้ก่อนว่าผมมีกฏเหล็ก
จะยังไม่เอาใครจนกว่าจะเดทครบ 3 ครั้งนะ ก็นอนเฉยๆใสๆกัน
ต่อมาได้เจอกันที่ร้านเหล้าอีกรอบนึง คราวนี้เก้งสาวใช่ทริคบ้าง ไม่มีตังค์ขึ้นแท๊กซี่
พอผู้พาขึ้นแท๊กซี่ ผู้ก็บอกว่าครั้งนี้ถือเป็นครั้งที่สามแล้วเพราะนับตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันที่บาร์
เลยจูงมือกันไปเอาให้มันจบๆ แต่ผู้ขอเอาสด เก้งสาวไม่ยอม เลยเอาใส่ถุงกัน

ไปๆมาๆเริ่มจะจริงจังกันขึ้น เก้งสาวเลยบอกว่า ถ้าจะคบ บอกก่อนนะว่า กูจั่วแล้วจ้าา
ถ้ามึงรับไม่ได้ก็ไปเลย แต่เพราะความสวยของนาง ผู้เลยรับได้
คบกัน จนย้ายเข้ามาอยู่ด้วยกัน มีดีบ้าง ทะเลาะบ้าง

จนต้องจัดทริปกระชับความสัมพันธ์กันที่ Bangkok ดินแดนศิวิไลซ์ของชาวเกย์
ไปกินยาอะไรไม่รู้เพื่อให้ ผู้ได้เอาสดนางโดยไม่ต้องจั่ว
(ปล. คือยาอะไรคระ เอดูเขตกูที กินก่อนล่วงหน้า แล้วเอาสดได้เลย Prep เหรอ กูนึกว่าต้องกินเป็นประจำ)

กลับจากทริปก็ยังกลับมาทะเลาะกันบ้าง ดีกันบ้าง สลับกันไป
จนผู้มีโอกาสจะได้ไปทำงานที่จีน จะให้เก้งไปด้วย
ตอนแรกเก้งก็จะไป แต่พอเห็นในลิสต์มีให้ตรวจเลือดเลยกลัว
ผู้ก็เลยจะไม่ไป เพื่อที่จะได้อยู่ด้วยกัน
แต่เก้งบอกให้ผู้อย่าทิ้งโอกาสของตัวเอง
เก้งรับบทเป็นสาวน้อยผู้ไม่อยากรั้งอนาคตของผู้ชายเอาไว้
เค้าถามอะไรก็ตัดเยื่อใยอย่างเดียว ถามว่าเราจะยังไงกันต่อ ไม่ตอบ
บอกว่าอยากเก่งภาษาเร็วๆต้องไปเดทกับหนุ่มจีนนะ
จนกลายเป็นจบกันไม่ดีเลย

5. ผ่านไปปีนึง หลังจากผู้คนเดิมย้ายไปจีน ตัดขาดกันเลยไม่ติดต่อกัน
เก้้งสาวลาออกจากงาน เป็นนักเขียนเต็มตัว ได้รางวัล ขายดี
แต่ไร้ผู้ ชีวิตขาดรัก ใช้ชีวิตไปวันๆ ก็นัดเยบ้างอะไรบ้าง ได้หนุ่มหมีนี่มา
แต่ก็แค่ one night stand เพราะในใจเก้งสาวยังคงคิดถึงหนุ่มบาร์เทนเดอร์

6. ปัดไปปัดมา พร้อมกับข่าวคราวแว่วๆว่าหนุ่มบาร์เทนเดอร์จะกลับมาทำธุระที่ soeul
(ซึ่งเก้งสาวก็ยังใจฟูเป็นระยะๆ เพราะตอนไปบาร์ที่หนุ่มนี้เคยทำงาน คนที่บาร์ยังบอกว่าหนุ่มนี้เคยบอกไว้ว่า
ถ้าเก้งสาวมาให้ลงค่าดริ้งค์ที่หนุ่มได้เลย)
ปัดเจอรูปพัดลมเพดาน (ตอนพวกนางไปเยสดกันที่กรุงเทพ พวกนางเช่าโรงแรมรูหนูพัดลมเพดานเอากัน) พร้อมโควตที่หนุ่มบาร์เทนเดอร์รู้จัก เลยปัดขวา ใจหวังว่าจะได้เจอผัวเก่า
แต่ไม่ใช่ เป็นหนุ่มญี่ปุ่นนักธุรกิจ (ซึ่งดีย์มาก ทำไมคนนี้ไม่มีฉากเอากันกูไม่เข้าใจ)



เริ่มจากนัดเย จบที่ชวนบินตามมากรุงเทพต่อ แต่พอเก้งสาวบินมากรุงเทพ
ตอนกลางวันผู้ก็ไม่มีเวลาให้เพราะทำงาน พอมาอยู่กรุงเทพคนเดียวเหงาๆก็ยิ่งนึกถึงแต่ทริปกับผัวเก่าที่มันดีมาก

จนสุดท้ายไปเจอว่าความจริง หนุ่มญี่ปุ่นนี่มีลูกมีเมียอยู่ที่บ้านอยู่แล้วด้วย
เลยจบด้วยการเขียนโน้ตทิ้งไว้สวยๆว่า ต่อไปนี้ฉันจะขอใช้ชีวิตให้เต็มที่แบบที่เป็นตัวของตัวเอง และคุณก็สมควรที่จะได้ใช้ชีวิตแบบนั้นเหมือนกัน

จบไปกับ ทองประกายแสดเวอร์ชั่นเก้งเกาหลี 2024
จากที่ดิ้นรนหาผู้มาหลายต่อหลายคน จนเจอผู้ที่รักเราจริง
แต่ก็ปล่อยเขาไป จนมาถึงวันนี้ วันที่ทองมีเงิน มีบ้าน
แต่ตัวคนเดียว ไม่มีใคร
อยู่กับแก๊งค์เก้งสาวในวัย 30 ที่โสดสนิทเหมือนๆกัน

เรื่องพยายามจะจบที่ว่า หนุ่มบาร์เทนเดอร์เนี่ยแหล่ะ
เป็นคนที่เก้งสาวรักที่สุด แต่พอเรื่องมันมาโทนสมจริง
ก็เลยไม่ได้จบที่กลับมาเจอกัน เป็นแค่ความรักที่ยังตรึงอยุ่ในใจไม่หายไปไหน
(แต่ความจริงถ้าอยากจะรีเทิร์นจริง ไปตามหา contact กับเพื่อนที่ทำงานร้านเหล้าก็ได้นะ)

กูให้คะแนน 8/10 นะ แต่ใครจะดูมึงต้องเปลี่ยนธงในใจก่อน
ว่านี่คือซีรีย์เกย์ ไม่ใช่ซีรีย์วาย
ไม่ใช่ซีรีย์โรแมนติก แต่เป็นซีรีย์บอกเล่าเรื่องราวของ
เกย์ที่ใช้ชีวิตอยู่ในเมืองหลวง ตั้งแต่ช่วง 20 สมัยเรียนไปจนถึงช่วง 30
ที่ทำออกมาได้สมจริงอยู่นะ กูว่าเกย์ที่ทำงานในกรุงเทพก็ต้องเจอประสบการณ์แบบนี้บ้างล่ะ

ปล. เรื่องนี้มันทำมาจากนิยาย แต่กูอยากรู้ว่านิยายนี้มันมาจากชีวิตจริงคนเขียนป่ะ
เพราะในเรื่องนี่ตัวเองก็เป็นนักเขียนนิยายที่แต่งนิยายเบสจากขีวิตตัวเองเหมือนกัน