พวกมันมีปมด้อยไงคะ เลยดิ้นกันมากกลัวคนไม่รู้ว่ามีตัวตน

หมายถึงอีตุ๊ดควายแก่ the cap ชิมิๆ

จะให้ตุ๊ดมันตั้งกะทู้เรื่องหีแม่มึงเหรอค่ะ

เริ่ดคะคุณพี่ นี่แหละคือ E-SAN Power จริงๆ

คนที่คลั่งหรือหลงใหลในอีสาน มักจะเป็นคนกลุ่มพวกนี้

1. เป็นคนอีสานแต่กำเนิด โดยพ่อแม่ และใช้ชีวิตอยู่ในอีสาน
ตั้งแต่เด็กจนโต เลือกว่าพวกนี้มีความผูกพันกับบ้านเกิดและท้องถิ่น
สำนึกความเป็นอีสานโดยสายเลือด และต้องออกนอกถิ่นไปอยู่ที่อื่น
คนกลุ่มนี้จะมีความรู้สึกต้องปกป้องหรือโปรโมตในความเป็นอีสานบ้านตัวเอง

2. คนที่ไม่ได้เป็นคนอีสานโดยสายเลือดและกำเนิด แต่ต้องไปมี
ชีวิตอยู่ในอีสานในช่วงเด็ก เพราะตามพ่อแม่หรือครอบครัวที่ไปทำงานที่นั่น
คนพวกนี้มันจะชื่นชอบอีสานเพราะว่านึกถึงความหลังถิ่นที่อยู่ตอนวัยเด็ก
แล้วมันก็กลับไปเที่ยว เยี่ยมเยียนอยู่นั่นแหล่ะ ทั้งๆ ที่ที่บางที่มันไม่ได้
ดึงดูดขนาดนั้น

3. คนที่ไม่ได้เป็นอีสาน แต่หาผัว หาเมีย ได้เป็นคนอีสาน ก็อาจจะชอบ
อีสานไปโดยปริยาย แต่ความชอบและสนใจอีสานของคนกลุ่มนี้ไม่ยั่งยืน
และไม่มีอะไรประกัน เพราะถ้าเลิกกับแฟน ผัว เมียคนอีสาน ก็อาจจะไม่
สนใจหรือชอบอีสานอีกเลยก็ได้

4. คนที่เดินทางน้อย และแทบไม่เคยไปที่จริงของอีสาน เพียงแค่ดูสื่อ
รีวิว ดูภาพ แล้วมโนไปด้วยสายตาว่าอีสานมันน่าสนใจ exotic คือ
มึงไปจริงๆ ก่อน ใช้เวลากับมันกับหลายๆ จังหวัดก่อน แล้วมึงจะรู้ว่า
มันอาจไม่ใช่สิ่งที่มึงชอบจริงๆ ก็ได้ เพราะในฐานะที่กูไปทุกจังหวัดในหลาย
พื้นที่ของอีสานแล้ว กูว่าบรรยากาศจริงๆ ของภาคนี้มันไม่ได้น่าพิศมัย
สักเท่าไร

อีสานก็เหมือนภาคกลางทั่วไป พิดโลกนครสวรรค์ทำนองนี้แหละ

นอกจากทุ่งนาก็มีภูเขาเป็นย่อมๆเท่าหีมด

แม่น้ำสายใหญ่ ไม่ต่างกันมาก มูลชีจะไปใหญ่ช่วง สีเกษ อุบล

ถ้านอกจากโขง สรุปมันก็คล้ายๆเจ้าพระยา ปิง นั่นแหละ

โรงงานน้ำตาล นาข้าวเยอะพอกัน

ถ้าชอบเขียวๆไห้ลงใต้

เหนือก็เขียวช่วงฝนแค่นั้น ไม่มีเหี้ยอะไรหรอก

ใต้คือสวยสุด ทะเลภูเขา ฝรั่งมันจึงชอบไง

คุณภาพดินของภาคกลาง และปริมาณน้ำฝนความชุ่มชื้น
อุดมสมบูรณ์ภาคกลางมากกว่าอีสานเยอะค่ะ

โขงดินก็ดีค่ะ ไม่งั้นปลูกยางพาราไม่ได้หรอก ไหนมึงตอบแบบฉลาดๆสิอีเหี้ยหน้าหี