ลูกจ้างประจำไม่ใช่ข้าราชการค่ะ
แต่เป็นบุคลากรภาครัฐประเภทหนึ่งที่ปฏิบัติงานในลักษณะประจำ เช่นเดียวกับข้าราชการ
มีสิทธิได้รับสวัสดิการและสิทธิประโยชน์ต่าง ๆ จากรัฐใกล้เคียงกับข้าราชการ เช่น สิทธิเกี่ยวกับการลา ลูกจ้างประจำ มีสิทธิลาได้ตามระเบียบกระทรวงการคลังว่าด้วยลูกจ้างประจำ
การขึ้นเงินเดือนปีละ 2 ครั้งเหมือนข้าราชการ แต่ % จะน้อยกว่า และฐานน้อยกว่า
สิทธิรักษาพยาบาลตัวเอง จะมีอยู่ตราบใดที่ไม่ออกจากการเป็นลูกจ้างประจำ แต่วันไหนลาออก สิทธิรักษาพยาบาลฟรีก็หมดไปด้วย
บำนาญไม่มี มีแต่บำเหน็จ จะเลือกบำเหน็จก้อนเดียวหรือบำเหน็จรายเดือนที่คล้ายกับบำาญข้าราชการก็ได้
คุณพี่ทำงานมานาน ตอนนี้คงห้าสิบกว่าๆ ทนอีกหน่อย รอจนเกษียณดีกว่าค่ะ สะสมเงินไว้หลังเกษียณ
อย่างน้อยๆ เงินบำเหน็จรายเดือนของลูกจ้างประจำแม้ไม่เท่าพวกข้าราชการ แต่ก็ได้เยอะกว่าบำนาญของคนส่งประกันสังคม
จริงๆ หมดรุ่นคุณพี่ไป ประเทศไทยก็ไม่เหลือตำแหน่งลูกจ้างประจำแล้ว จะหายไปเลย
เพราะรุ่นใหม่ไม่มีบรรจุแล้ว
ถ้าไม่นับข้าราชการ ก็จะเหลือพนักงานราชการ ที่ได้สิทธิน้อยกว่าลูกจ้างประจำซะอีก รักษาพยาบาลก็ได้แค่ประกันสังคม
ไม่มีบำเหน็จ บำนาญอะไรทั้งนั้น
ยิ่งลูกจ้างชั่วคราว ลูกจ้่างเหมาบริการ ลูกจ้างทุนหมุนเวียน คุณภาพชีวิตแย่ยิ่งกว่าคุณพี่อีกหลายเท่า
บางคนมี ปกส บางคนไม่ได้ ได้แค่ประกันอุบัติเหตุจากการทำงาน
ไม่ต้องไปคิดถึงเงินบำนาญอะไรทั้งนั้น สัญญาบางคนทำงานสิบเดือน หรือปีเดียว ก็ต่อ หรือไม่ได้ต่อ
ยังไงคุณพี่ก็อดทนทำงานต่อไปเถอะค่ะ ลาออกไปก็หางานยาก อายุก็เยอะแล้ว อยู่ใน comfort zone ดีกว่า
จะดีจะร้าย ลูกจ้างประจำก็ไม่ถูกไล่ออกง่ายๆ อยู่สบายรองลงมาจากข้าราชการ
พวกพนักงานราชการซะอีก ถ้าทำงานไม่ถูกใจนาย โอกาสต่อสัญญาก็ยาก
นายสั่งให้นั่งก็ต้องนั่ง สั่งให้ยืนก็ต้องยืน ให้มาทำงานวันหยุด ให้ไปทำงานนอกเวลาราชการก็ต้องไป
ลูกจ้างประจำนี่ ทำงานซับพอร์ตข้าราชการ หนักบ้าง เบาบ้าง แต่ยังมีหลักประกันว่าเกษียณไป จะได้มีเงินรายเดือนใช้
ไม่เคว้งแบบ พนง ราชการ หรือพวกลูกจ้างชั่วคราว