ลองเอาเรื่องนี้ไป search อากู๋ เจออยู่ในบอร์ด fetish แล้วก็มีบอร์ดอื่นๆ อีกแต่ทุกบอร์ดจะคล้ายๆ กัน คือ เอาเรื่องนี้มาลง จนถึงกลางเรื่องก็หยุดกลางคัน
น่าจะเป็นเพราะผิดหวังที่เห็นว่าเนื้อเรื่องต่างจากช่วงแรกพอสมควร
เท่าที่ดิฉันอ่านตีความได้อย่างนี้นะ คิดว่าหลายๆ คนคงเข้าใจผิด
ผู้เขียน ตั้งเรื่องว่าตัวเอกมีปมอดีตแค้นฝังใจ จึงเอาคืนด้วยการประจานให้เหยื่ออับอาย เจ็บทั้งกายทั้งใจ
ตัวละคร "เต๋อ" ดิฉันไม่ทราบว่าจะเป็นด้านที่เป็นกระจกสะท้อนตัวตนคนเขียน เป็นต้นว่าคนเขียนอาจจะมีความคับแค้นต่อผู้คนในสังคมต่างๆ จึงเกิดแรงบันดาลใจเขียนเรื่องนี้ขึ้น
หรือว่าทั้งหมดเป็นแค่การสมมติตัวละครนี้ขึ้นมาโดยไม่แฝงอุดมคติที่เกี่ยวข้องกับคนเขียนเลยก็ไม่ทราบได้
แต่ที่แน่ๆ เขาไม่ได้เขียนด้วยอารมณ์กำหนัด อยากแสดงออกผ่านการเล่าเรื่องอนาจาร หรือคนเขียนโรคจิตหมกหมุ่นอยู่กับเซ็กส์วิตถาร ชอบเอ้าท์ดอร์
ในทางตรงกันข้าม ในมุมมองคนเขียนตีความว่าสิ่งเหล่านี้เป็นพฤติกรรมน่ารังเกียจ สังคมไม่ยอมรับ จึงถ่ายทอดออกมาเป็นเป็นเครื่องมือล้างแค้นให้เหยื่อเจ็บปวดทรมาน
สังเกตได้จากตัวเอก (เต๋อ) ทำให้ผู้คนแสดงออกทางเพศอย่างรุนแรงบ้าคลั่งมานักต่อนัก แต่กลับไม่เอาตัวเองไปคลุกคลีกับเรื่องพรรค์นี้เลย
และยังมีมุมมองต่อเหยื่อออกไปทางสมเพช กระหยิ่มใจที่ตนเองเป็นฝ่ายเหนือกว่าตลอดมา ชี้เป็นชี้ตายใครก็ได้
หากมองด้วยมุมมองนี้ ดิฉันคิดว่า น่าจะตรงกับเจตนารมณ์ของคนเขียน ไม่มากก็น้อย และ นักอ่าน คงจะอ่านเรื่องนี้ด้วยความเข้าใจยิ่งขึ้น
อนึ่ง ดิฉันไม่มีอคติต่อนักอ่านที่ชอบอ่านในส่วนของ sex เพราะถึงอย่างไรเราก็ติดตามผลงานเรื่องเดียวกัน
และปฏิเสธไม่ได้ว่า มีคนจำนวนไม่น้อย ตั้งตารอคอยฉากที่ตัวเอกแผลงฤทธิ์ ยิ่งแรงยิ่งดี แต่จะไม่ชอบอ่านการดำเนินเนื้อเรื่องส่วนอื่นๆ ซึ่งตรงนี้ก็คงไม่ก้าวก่ายกัน ของแบบนี้นานาจิตตัง
ดิฉันแค่ต้องการสื่อว่า ฉากอย่างว่า เป็นเพียงองค์ประกอบหนึ่งในการดำเนินเนื้อเรื่อง หากใครต้องการอ่านก็ต้องรอค่ะ เช่นเดียวกับที่ดิฉันไม่ค่อยชอบอ่านฉากอย่างว่าเท่าใดนัก ชอบฉากการใช้ชีวิตของผู้มีอำนาจวิเศษมากกว่า
แต่ก็เคารพบทที่คนเขียนกำกับ รอให้ถึงฉากที่ดิฉันชอบออกมาเองโดยไม่ปริปากบ่นให้คนเขียนไขว้เขวหรือลำบากใจ
ปล. ดิฉันออกหน้าแทนคนเขียนถึงขนาดนี้ คงต้องมีรางวัลตอบแทนให้บ้างนะคะ ไม่ขออะไรมาก กลับมาคราวหน้า จัดให้ชุดใหญ่เลยนะคะ ถ้าได้อ่านต่อเนื่องกันคงสนุกจนเพลินลืมเวลา
