We have no responsibility for the contents in this web community!

ถ้าเข้ามาแล้วพบว่ากระทู้ไม่เรียงตามวัน/เวลา ให้คลิ๊กตรงคำว่า Date/Time ที่อยู่ตรงแถบสีม่วงๆ นะครับ

ห้ามลงประกาศโฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ยกเว้นสปอนเซ่อร์!!!!!

*** ห้ามใช้เนื้อที่บอร์ดเพื่อแอบแฝงขายบริการทางเพศ ***

Palm-Plaza.com

Complete the form below to post a message

Original Message "RE: ร.ด.หฤโหด ไตรภาค" Posted by หนุ่ม น.ศ. on 06-Feb-12 at 10:22 PM ตอนที่ 12 ผมรู้สึกตัวอีกทีก็ได้ยินเสียงคนคุยกันที่เต็นท์อื่นเบาๆ ก็คิดว่าคงจะเช้าแล้ว ควานหานาฬิกาแล้วเปิดท้ายเต็นท์ส่องกับไฟด้านนอกเห็นเวลาตี 4 กว่าๆ เต็นท์อื่นเริ่มลุกออกไปล้างหน้าแปรงฟันกันบ้างแล้ว ผมยังไม่อยากรีบลุกก็เลยนอนต่อเงียบๆ อีกแป๊ปนึง จนคนเริ่มลุกไปที่โรงอาบน้ำมากขึ้นก็เลยลุกตามเขาไปด้วย ล้างหน้าแปรงฟันเรียบร้อยแล้วก็กลับมาแต่งชุดฝึก พอตี 5 ครูฝึกก็เป่านกหวีดให้ตื่น ตี 5 กว่าๆ ก็เรียกรวม " ทั้งหมด แถว ตรง ! " ทุกคนยืนตรง หลายคนยังดูงัวเงียอยู่ ผมเองตื่นเต็มที่แล้วแต่ก็ไม่หายเมื่อย แถมหิวจัดเพราะไม่ได้กินอะไรมาทั้งคืน (กินแต่น้ำส้ม) ครูฝึกให้แยกย้ายไปกินข้าว ผมรีบไปซื้อหมูปิ้งข้าวเหนียวกินไป 3 ไม้ กำลังจะไปซื้ออีกก็ได้ยินเสียงครูฝึกเป่านกหวีดเรียกแถวอีกครั้งหนึ่ง ก็ต้องรีบวิ่งกระหืดกระหอบมาเข้าแถว คนอื่นก็รีบวื่งมาเหมือนกัน ทำให้การเข้าแถววุ่นวายพอสมควร หัวหน้าชุดฝึกดูจะไม่พอใจมาก แผดเสียงดังลั่น " ช้าชิบหายเลย ยังกะเต่า ใช้ไม่ได้ ทั้งหมดวิดพื้นท่าเตรียม ! " " เตรียม ! " ทุกคนขานรับ พร้อมกับนอนราบลงเตรียมวิดพื้น " 20 ครั้ง ปฏิบัติ ! " ทุกคนทำตามคำสั่งจนครบ โดนทำโทษแต่เช้าเชียววันนี้ พอวิดพื้นเสร็จ หัวหน้าชุดฝึกก็พาทุกหมวดเดินไปที่สนามยิงปืน (ที่เดียวกับเมื่อวาน) ตอนนนั้นยังเช้ามืดอยู่ ทางก็ยังมืดตื๋ออยู่เลย มองทางก็ไม่ค่อยเห็น ผมเดินไปเรื่อยๆ กว่าจะถึงสนามยิงปืนท้องฟ้าก็สว่างโร่แล้ว ครูฝึกจัดแบ่งหมวดหมู่เข้าทำการยิงปืน ผมเป็นหมวดสุดท้ายที่จะได้ยิงปืน ก็เลยมานั่งคุยกับเพื่อนๆ กลางพื้นทรายไปก่อน ผมรู้สึกเบื่อและเหนื่อยมากๆ ไอ้อ๊อตกับไอ้เทพก็ดูเหนื่อยไม่แพ้กัน มัน 2 คนไม่ค่อยพูดอะไร ได้แต่นั่งเฉยๆ แบบเซ็งๆ มีแต่ไอ้เด่นที่ยังดูกระตือรือร้นอยู่ เรานั่งรอกันนานมากจนผมสงสัยว่าทำไมหมวดแรกๆ ถึงได้ยิงปืนกันช้าขนาดนี้ ก็ดีเหมือนกัน พวกผมจะได้พักยาวๆ ผมนั่งต่ออีกซักพัก ครูฝึกก็เรียกผมไปบริเวณยิงปืน เราต้องรับปืนแบบเดียวกับเมื่อวานและทำการยิงในท่าต่างๆ เหมือนที่ฝึกไปเมื่อวาน แต่วันนี้เป็นการยิงด้วยกระสุนจริงๆ มีเป้าเรียงรายอยู่ด้านหน้า ไกลน่าดู มีพลยิงและคู่ฝึกเหมือนเดิม ตอนแรกผมต้องไปนั่งรอดูชุดแรกๆ ยิงก่อน เขายิงกันเสียงดังมาก จนผมต้องใส่ที่ครอบหูและเอาสำลีอุดหูไว้ พอถึงเวลาที่ผมต้องยิงเอง มันยากกว่าที่คิดไว้ซะอีก ตอนแรกผมเป็นคู่ฝึกก่อน คู่ฝึกมีหน้าที่บรรจุกระสุนให้พลยิง วันนี้ไม่ได้คู่กับไอ้อ๊อต แต่คู่กับใครก็ไม่รู้ หน้าเหี้ยมาก ผิวดำท่าทางนักเลง แต่ก็ดูแมนดี ผมบรรจุกระสุนอย่างทุลักทุเลเต็มทนเพราะไม่เคย จนพลยิงต้องพูดว่า " ห่า เสร็จยังวะ เร็วๆ ดิมึง ช้าชิบ " " เออ พยายามอยู่ ใจเย็นๆ อย่าเร่งดิวะ " ผมตอบ แล้วก็พยายามบรรจุกระสุนจนสำเร็จ แล้วนั่งดูพลยิงยิง พอมันยิงเสร็จ ผมก็เปลี่ยนมาเป็นพลยิงแทน ไอ้คู่ของผมก็บรรจุกระสุนผิดๆ ถูกๆ เหมือนกัน เวรกรรมจริงๆ ก็มันบรรจุง่ายซะที่ไหนล่ะ ยากจะตายห่า แต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรมัน พอมันบรรจุกระสุนเสร็จแล้วผมก็เริ่มยิง ตอนยิงเสียงดังมากๆ และเกิดปัญหาคือ ตอนผมเล็งผมก็คิดว่าเล็งแม่นแล้ว โดนเป้าแน่นอน แต่พอยิงจริงๆ ความแรงของการยิงทำให้ปากกระบอกปืนเชิดขึ้นด้านบนเกือบทุกครั้ง และทำให้ยิงพลาดเป้า แต่ผมก็ยิงไปจนหมด 18 นัดด้วยความยากลำบาก ยิงแต่ละครั้งก็มีปลอกกระสุนกระเด็นออกมาด้วย ไอ้คู่ฝึกของผมก็ต้องพยายามตามเก็บปลอกกระสุนใส่ไปในหมวกมันให้หมดทุกอัน ตามคำสั่งของครูฝึกที่ให้เก็บปลอกกระสุนด้วย ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ " ตรวจเป้าได้ " ครูฝึกพูดขึ้น ผมมองไปที่เป้าสีขาวที่อยู่ไกลลิบข้างหน้าผม เป้าที่ผมยิงไปเมื่อกี้นี้ ความจริงตรงเป้านี้ ด้านล่างจะมีหลุมยิง และมีคนนอนอยู่ในหลุมยิงด้วย พอทุกคนยิงกันหมดแล้ว เขาก็จะเลื่อนเป้า (แผ่นที่ทุกคนยิง)มาดูแล้วเลื่อนกลับที่เดิม ใช้ไม้ที่ตรงปลายติดกระดาษสีขาวชูขึ้น เวลาครูฝึกขานแต่ละนัด อย่างเช่นขานว่า " นัดที่ 1 นัดที่ 2 " ถ้านัดไหนยิงเข้า เขาจะชูไม้ขึ้นไปตรงเป้าจุดที่เรายิงถูก ถ้าไม่ถูกเลย ยิงไปไหนก็ไม่รู้ก็จะโบกไม้ไปมา (หมายถึงยิงไม่ถูก) เป้าของผมมีทั้งชูไม้ขึ้นครั้งหนึ่ง (หมายถึงยิงถูก แต่ไม่โดนเป้าตรงกลาง) และมีการโบกไม้ไปมาด้วย (ยิงไม่ถูก) แต่รวมๆ ทั้ง 18 นัด ผมยิงเข้าเป้าไปไม่กี่นัด นอกนั้นยิงไปที่ไหนก็ไม่รู้ เออ เหี้ยจริงๆ ผมคงเป็นนักแม่นปืนไม่ได้แล้วแน่ๆ ฝีมือยิงห่วยบรมเลย พอยิงปืนเสร็จผมรู้สึกโล่งขึ้นมาก คิดว่าผ่านด่านความยากลำบากมาได้ด่านหนึ่งแล้ว ครูฝึกให้ไปพัก ผมก็นั่งพักอยู่แถวนั้นนั่นเอง ไอ้อ๊อตกับไอ้เทพก็นั่งลงเป็นเพื่อนผม " ไงนาย ยิงเข้ากี่นัดวะ " ผมถามทั้งคู่ มัน 2 คนมองหน้าผมอย่างประหลาดใจ แล้วไอ้อ๊อตก็ถามขึ้นเบาๆ " อ้าว ไม่พูดภาษาพ่อขุนแล้วเหรอวะ เห็นเมื่อวานจ้อใหญ่เลย " " ไม่ดีกว่าว่ะ เรากระดากปากจริงๆ ไม่เคยพูดแบบนี้มาก่อน และเราก็ไม่ชอบด้วย เอาเหอะ ขอเราพูดแบบเดิมดีกว่านะ ไอ้อ๊อต ไอ้เทพ " ไอ้เทพยิ้มแล้วหันไปพูดกับไอ้อ๊อต " กูนึกแล้วเชียว อย่างไอ้หนุ่มเนี่ยจะพูดภาษาพ่อขุนได้ซักกี่น้ำกัน ที่พูดเมื่อวานก็เห็นแล้วล่ะว่าดูฝืนๆ เอาว่ะ ตามใจ ไม่พูดก็ดีเหมือนกัน มันแปลกๆ ว่ะที่เห็นคนที่เรียบร้อยมาตลอดแบบนายมาพูดกูๆ มึงๆ แบบนี้ มันดูแล้วตลกๆ ยังไงพิกล " " แต่เราว่านะ ถึงไอ้หนุ่มมันจะไม่พูดคำหยาบก็ดูไม่เหมือนตุ๊ดแต๋วอะไรหรอก หน้าตาออกจะแมนเหี้ยๆ ขนาดนั้น ไม่มีใครสงสัยหรอกว่ะ ใครเห็นก็ต้องคิดว่าเป็นแค่ผู้ชายเรียบร้อยเท่านั้นแหละ จริงมะหนุ่ม " ไอ้อ๊อตพูดกับไอ้เทพก่อนที่จะหันมาถามผม ผมหัวเราะเบาๆ " ถูกต้องสัด คนจะเป็นแมนไม่ได้หมายความว่าจะต้องพูดหยาบเสมอไปหรอกนะ ไม่พูดหยาบก็แมนได้ 5555 " " จริงๆ " ไอ้อ๊อตกับไอ้เทพรีบสนับสนุน ............................... หลังจากพักแล้ว หมวดของผมก็เดินกลับเต็นท์ด้วยความเหนื่อยอ่อน กลับมาถึงเป็นหมวดแรก เพราะหมวดอื่นๆ ต้องไปนอนในหลุมตรวจเป้า ครูพิชิต ครูฝึกประจำหมวดของเราก็เลยให้ช่วยกันเก็บขยะ ผมเก็บขยะไปนิดหน่อยแล้วก็นั่งลงคุยกับเพื่อนๆ ต่อ จนเกือบเที่ยงครูพิชิตก็ปล่อยให้พวกเราไปกินข้าว ตอนนี้หมวดอื่นก็ยังไม่มา ผมก็เลยซื้อข้าวมานั่งกินกับไอ้เทพ ไอ้อ๊อต และไอ้เด่น พร้อมกับคุยกันอย่างสนุกสนาน นั่งไปไม่นานหมวดอื่นๆ ถึงได้กลับมา และต่างก็แยกย้ายไปกินข้าว .................................... ตอนบ่ายทหารเรียกรวมพลอีกครั้งหนึ่งเพื่อทำการฝึก เป็นการฝึกเข้าฐานข้ามเครื่องกีดขวาง มี 10 ฐาน ดังนี้ 1. กำแพง 6 ฟุตแกว่งตัว ให้ทุกคนวิ่งเร็วๆ กระโดดขึ้นกำแพงแล้วโหนเชือกลงพื้น 2. หลังคาอกไก่ เป็นแบบทางเดินลาดขึ้นแล้วก็ลาดลง ไม่สูงมาก 3. กำแพง 8 ฟุต ต้องช่วยกันดึงให้ขึ้นไปและดันตูดเพื่อให้ผ่านไปได้ 4. กำแพง 10 ฟุต สูงขึ้นมาอีกหน่อย 5. แท่นกระโดด 6 ฟุต เป็นทางลาดขึ้นไปแล้วให้กระโดดลงมา 6. คูกระโดด เป็นทางเดินสูงๆ ยาวๆ เว้นร่องไว้ให้กระโดด 7. ตาข่ายทหารราบ เป็นตาข่ายสูงๆ ไว้ปีนขึ้นปีนลง 8. ชิงช้าข้ามคู 10 เมตร โหนเชือกข้ามไปอีกฝั่งหนึ่ง 9. สะพานต้นซุง ต้องเดินทรงตัวไปบนท่อนซุงยาวๆ 10. สะพานลอย เป็นทางไม้กระดานแผ่นเดียวสูงๆ เดินขึ้นไปหน่อยแล้วเดินลงมา สั่นได้ด้วย เสียวตก พอฟังครูฝึกบรรยายถึงการฝึกในแต่ละฐานจบ ครูฝึกก็แผดเสียงดังลั่นว่า " ทุกคนต้องข้ามฐานทั้ง 10 ฐานให้ได้อย่างเร็วที่สุด ! วิ่งไปแล้วห้ามหยุดนะ ถ้าครูเห็นใครหยุด หรือไม่ยอมฝึกอันไหนล่ะก็ จะให้หมอบซะให้เข็ด " ผมกลืนน้ำลายดังเอื๊อก ก็ฐานแต่ละฐานน่ะง่ายซะที่ไหนกัน ยากเหี้ยๆ แต่ก็ต้องฝึก ครูฝึกกวาดตามองไปรอบๆ ก่อนจะสั่งว่า " ทั้งหมด ยืน ! " ทุกคนลุกขึ้นยืน " วิ่ง หน้า - วิ่ง ! " คนหัวแถวเริ่มออกวิ่งไปด้วยความรวดเร็ว ผมก็วิ่งตามไป และเริ่มผ่านไปทีละฐาน แต่ละฐานก็ห่างกันพอสมควร กว่าจะวิ่งไปถึงก็เหนื่อยใช่ย่อย ถึงฐานที่เป็นกำแพงผมก็หงายเงิบแล้ว เพราะข้ามไปไม่ได้จริงๆ ก็เลยแอบลักไก่วิ่งอ้อมไปอย่างไม่คิดชีวิต ไอ้อ๊อตวิ่งอยู่หน้าผม และวิ่งทิ้งช่วงห่างผมไปทุกทีๆ ผมวิ่งตามมันไม่ทัน จะตะโกนเรียกให้รอผมด้วยก็ไม่มีแรง ก็เลยต้องกัดฟันวิ่งต่อไป " เร็วๆ ซิเว้ยไอ้ตี๋ เพื่อนมึงวิ่งไปโน่นแล้ว อย่าช้าสิสัด เร็วๆๆๆๆ กูไม่อยากสั่งหมอบมึงนะ ! " เสียงคุ้นๆ หูดังขึ้นข้างๆ ตัว ผมหันไปมองขณะที่ตีนก็กำลังวิ่งอยู่ แล้วผมก็เห็นว่า ครูพิชิตนั่นเองที่กำลังวิ่งขนาบข้างผมอยู่ ผมฝืนยิ้มให้เขา แต่ไม่มีแรงจะพูดตอบ " อดทนหน่อย ไอ้ตี๋ สู้ๆ กูล่วงหน้าไปก่อนนะ " ครูพิชิตพูดอีก แล้วออกวิ่งนำผมออกไปจนห่าง ผมวิ่งจนหน้าซีด ปากคอสั่น เหนื่อยจนแทบจะขาดใจ ร้อนก็ร้อน แต่ก็พยายามวิ่งไปเรื่อยๆ พอมาแท่นกระโดด 6 ฟุต ผมเกิดนึกสนุกอยากข้ามขึ้นมาบ้าง ก็เลยกระโดดข้ามขึ้นไปถึงด้านบน แต่พอไปยืนก็ตกใจมากเพราะไม่มีทางปีนลงมา ก็เลยตัดสินใจจะกระโดดลงมา แต่แล้ว ตุ๊บ ! ผมเกิดเสียหลักหล่นตุ๊บลงมากระแทกพื้นดินที่เต็มไปด้วยทรายอย่างจัง หน้าคะมำคว่ำลงไปกับพื้นเลอะทรายไปหมด แถมตรงนั้นยังมีกองหินคมๆ อยู่เพียบ ผมถึงกับร้องลั่นด้วยความเจ็บเพราะโดนหินบาดแขน แถมเมื่อกี้หล่นลงมาผิดท่า ทำให้ข้อตีนบิดไปทางซ้ายด้วย รู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมาทันที " โอ๊ยยยยยยยยยยยยยย ตีนกู ๆ " ด้วยความเจ็บทำให้ผมลืมตัวหลุดคำหยาบออกมาเต็มๆ ไอ้อ๊อตซึ่งวิ่งอยู่ข้างหน้าได้ยินเสียงผมร้องก็ตะโกนว่า " เฮ้ย ไอ้หนุ่ม เป็นไรมากมั๊ยวะ " และมันก็หันมาเตรียมจะวิ่งมาช่วยผม ก็พอดีครูฝึก(ที่ไม่ใช่ครูพิชิต) วิ่งตามมาเห็นเข้า ก็เลยตะโกนว่า " ไม่ต้องไปช่วยมัน ! แม่งไม่เจ็บหรอก ร่วงลงมาแค่นั้นน่ะ วิ่งต่อ ไป เร้ว ! " ไอ้อ๊อตมองหน้าผมอย่างเห็นใจ ใจหนึ่งอยากจะช่วย แต่อีกใจหนึ่งก็กลัวครูฝึก ก็เลยตัดสินใจหันหลังวิ่งต่อไป ผมกัดฟันลุกขึ้นช้าๆ ครูฝึกคนนั้นมองมาที่ผม แล้วตรงเข้ามาเขกกบาลผมแรงๆ 1 ที แล้วตะคอกใส่ผมว่า " ไปต่อได้แล้ว อย่าทำสำออย ไอ้แว่น เจ็บนิดเจ็บหน่อยทำหน้ายังกะปวดขี้ รีบไปเลยมึง ก่อนที่กูจะสั่งหมอบ เร็ว ! ไอ้ห่านี่ " ผมหน้าบึ้งทันที แต่ก็รีบวิ่งกะเผลกกะเผลกต่อ รู้สึกเจ็บที่ข้อตีนอย่างมาก สงสัยข้อตีนจะแพลงซะแล้ว ผมวิ่งล้มลุกคลุกคลานไปถึงฐานต่อๆไปด้วยความยากลำบาก มันเจ็บจนจะทนไม่ไหวแล้ว หลังก็เคล็ด ไหล่ก็บิดเพราะตอนหล่นลงมามันหล่นแบบไม่เป็นท่าเลย ทำให้ทุกส่วนในร่างกายบิดเบี้ยวไปหมด ผมวิ่งๆ ไปไม่นานขาก็ขัดกัน ทำให้ผมล้มลงเสียงดังป้าบ ! หน้าคะมำไปกับพื้น ทรายร้อนๆ ทะลักเข้าปากผม " อา..... แหวะ.... เค็มๆ โอ๊ยยยย ไอ้เหี้ย ใครก็ได้ช่วยกูที ข้อตีนกูหักแล้วแน่ๆ กูวิ่งไม่ไหวแล้ววว " ผมพูดเสียงแผ่วด้วยความเจ็บปวด แต่ไม่มีใครอยู่ตรงนั้นเลย คนอื่นๆ วิ่งนำหน้าผมไปหมดแล้ว ทิ้งให้ผมอยู่รั้งท้ายคนเดียว แต่ผมก็กัดฟันลงนอน " คลาน " ไปช้าๆ ไม่กี่ก้าวพอให้รู้สึกดีขึ้น ก่อนจะสปริงตัวขึ้นเดินกะเผลกๆ ต่อ วิ่งไม่ไหวแล้ว ต้องเดินอย่างเดียว ระยะทางก็ไกลแสนไกล ฐานหลังๆ ผมไม่ได้ฝึกเลย เพราะแค่เดินผ่านก็จะเดินไม่ไหวแล้ว ต้องเดินลากขาอย่างกับคนขาหักเพราะเจ็บตีนมากๆ ตีนเคล็ดแล้ว ในที่สุดก็ผ่านมาได้หมดทุกฐาน ผมรีบเดินช้าๆมาเข้าแถวและล้มเผละลงไปตรงนั้นเลย แล้วเอามือนวดข้อตีนช้าๆ ผมรู้สึกเหนื่อยสุดขีด เจ็บตีนก็เจ็บ ปวดหลังก็ปวด หน้ามืดเหมือนจะเป็นลม ต้องควักยาดมออกมาดม สารรูปของผมตอนนี้ดูไม่ได้เลย เละเทะมากเพราะคลุกดินคลุกทรายมาเพียบ แถมยังเคล็ดไปทั้งตัว คิดในใจว่าถ้าวิ่งมากกว่านี้ผมคงกระอักเลือดตายไปแล้วแน่ๆ ไม่ไหวแล้วเหนื่อยเหลือเกิน ผมคิดแล้วก็หลับตาลงด้วยความเหน็ดเหนื่อย ไอ้อ๊อตหันมามองผมแล้วพูดว่า " เป็นไรมากมั๊ยวะ หนุ่ม หน้าซีดเชียว " ผมลืมตาขึ้นแล้วส่ายหน้า ก่อนจะตอบเสียงแหบ " ไม่เป็นไร เรายังไหว " ไอ้อ๊อตไม่รู้หรอกว่า ความจริงผม "เป็นไร " อย่างมาก เจ็บไปทั้งตัว หลังก็เคล็ด ไหล่ก็บิด แขนก็เคล็ด แถมข้อตีนยังเคล็ดอีกด้วย เวรกรรมอะไรของผมวะเนี่ย ถึงต้องเป็นแบบนี้ !

Go back     FAQ       Conferences Post form Your Message Name*: Subject*: อัพโหลดรูปภาพ Message*:   HTML Ok Use [] in place of <> HTML Reference   Images Ok   Click on a smilie to add it to your message.   >[b]ตอนที่ 12[/b] > >ผมรู้สึกตัวอีกทีก็ได้ยินเสียงคนคุยกันที่เต็นท์อื่นเบาๆ >ก็คิดว่าคงจะเช้าแล้ว >ควานหานาฬิกาแล้วเปิดท้ายเต็นท์ส่องกับไฟด้านนอกเห็นเวลาตี 4 >กว่าๆ เต็นท์อื่นเริ่มลุกออกไปล้างหน้าแปรงฟันกันบ้างแล้ว >ผมยังไม่อยากรีบลุกก็เลยนอนต่อเงียบๆ อีกแป๊ปนึง >จนคนเริ่มลุกไปที่โรงอาบน้ำมากขึ้นก็เลยลุกตามเขาไปด้วย >ล้างหน้าแปรงฟันเรียบร้อยแล้วก็กลับมาแต่งชุดฝึก พอตี 5 >ครูฝึกก็เป่านกหวีดให้ตื่น ตี 5 กว่าๆ ก็เรียกรวม >" ทั้งหมด แถว ตรง ! " >ทุกคนยืนตรง หลายคนยังดูงัวเงียอยู่ >ผมเองตื่นเต็มที่แล้วแต่ก็ไม่หายเมื่อย >แถมหิวจัดเพราะไม่ได้กินอะไรมาทั้งคืน (กินแต่น้ำส้ม) >ครูฝึกให้แยกย้ายไปกินข้าว ผมรีบไปซื้อหมูปิ้งข้าวเหนียวกินไป >3 ไม้ >กำลังจะไปซื้ออีกก็ได้ยินเสียงครูฝึกเป่านกหวีดเรียกแถวอีกครั้งหนึ่ง >ก็ต้องรีบวิ่งกระหืดกระหอบมาเข้าแถว >คนอื่นก็รีบวื่งมาเหมือนกัน ทำให้การเข้าแถววุ่นวายพอสมควร >หัวหน้าชุดฝึกดูจะไม่พอใจมาก แผดเสียงดังลั่น >" ช้าชิบหายเลย ยังกะเต่า ใช้ไม่ได้ ทั้งหมดวิดพื้นท่าเตรียม ! >" >" เตรียม ! " ทุกคนขานรับ พร้อมกับนอนราบลงเตรียมวิดพื้น >" 20 ครั้ง ปฏิบัติ ! " >ทุกคนทำตามคำสั่งจนครบ โดนทำโทษแต่เช้าเชียววันนี้ >พอวิดพื้นเสร็จ หัวหน้าชุดฝึกก็พาทุกหมวดเดินไปที่สนามยิงปืน >(ที่เดียวกับเมื่อวาน) ตอนนนั้นยังเช้ามืดอยู่ >ทางก็ยังมืดตื๋ออยู่เลย มองทางก็ไม่ค่อยเห็น ผมเดินไปเรื่อยๆ >กว่าจะถึงสนามยิงปืนท้องฟ้าก็สว่างโร่แล้ว >ครูฝึกจัดแบ่งหมวดหมู่เข้าทำการยิงปืน >ผมเป็นหมวดสุดท้ายที่จะได้ยิงปืน ก็เลยมานั่งคุยกับเพื่อนๆ >กลางพื้นทรายไปก่อน ผมรู้สึกเบื่อและเหนื่อยมากๆ >ไอ้อ๊อตกับไอ้เทพก็ดูเหนื่อยไม่แพ้กัน มัน 2 คนไม่ค่อยพูดอะไร >ได้แต่นั่งเฉยๆ แบบเซ็งๆ มีแต่ไอ้เด่นที่ยังดูกระตือรือร้นอยู่ >เรานั่งรอกันนานมากจนผมสงสัยว่าทำไมหมวดแรกๆ >ถึงได้ยิงปืนกันช้าขนาดนี้ ก็ดีเหมือนกัน พวกผมจะได้พักยาวๆ >ผมนั่งต่ออีกซักพัก ครูฝึกก็เรียกผมไปบริเวณยิงปืน >เราต้องรับปืนแบบเดียวกับเมื่อวานและทำการยิงในท่าต่างๆ >เหมือนที่ฝึกไปเมื่อวาน แต่วันนี้เป็นการยิงด้วยกระสุนจริงๆ >มีเป้าเรียงรายอยู่ด้านหน้า ไกลน่าดู >มีพลยิงและคู่ฝึกเหมือนเดิม ตอนแรกผมต้องไปนั่งรอดูชุดแรกๆ >ยิงก่อน เขายิงกันเสียงดังมาก >จนผมต้องใส่ที่ครอบหูและเอาสำลีอุดหูไว้ >พอถึงเวลาที่ผมต้องยิงเอง มันยากกว่าที่คิดไว้ซะอีก >ตอนแรกผมเป็นคู่ฝึกก่อน คู่ฝึกมีหน้าที่บรรจุกระสุนให้พลยิง >วันนี้ไม่ได้คู่กับไอ้อ๊อต แต่คู่กับใครก็ไม่รู้ หน้าเหี้ยมาก >ผิวดำท่าทางนักเลง แต่ก็ดูแมนดี >ผมบรรจุกระสุนอย่างทุลักทุเลเต็มทนเพราะไม่เคย >จนพลยิงต้องพูดว่า >" ห่า เสร็จยังวะ เร็วๆ ดิมึง ช้าชิบ " >" เออ พยายามอยู่ ใจเย็นๆ อย่าเร่งดิวะ " >ผมตอบ แล้วก็พยายามบรรจุกระสุนจนสำเร็จ แล้วนั่งดูพลยิงยิง >พอมันยิงเสร็จ ผมก็เปลี่ยนมาเป็นพลยิงแทน >ไอ้คู่ของผมก็บรรจุกระสุนผิดๆ ถูกๆ เหมือนกัน เวรกรรมจริงๆ >ก็มันบรรจุง่ายซะที่ไหนล่ะ ยากจะตายห่า >แต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรมัน >พอมันบรรจุกระสุนเสร็จแล้วผมก็เริ่มยิง ตอนยิงเสียงดังมากๆ >และเกิดปัญหาคือ ตอนผมเล็งผมก็คิดว่าเล็งแม่นแล้ว >โดนเป้าแน่นอน แต่พอยิงจริงๆ >ความแรงของการยิงทำให้ปากกระบอกปืนเชิดขึ้นด้านบนเกือบทุกครั้ง >และทำให้ยิงพลาดเป้า แต่ผมก็ยิงไปจนหมด 18 นัดด้วยความยากลำบาก >ยิงแต่ละครั้งก็มีปลอกกระสุนกระเด็นออกมาด้วย >ไอ้คู่ฝึกของผมก็ต้องพยายามตามเก็บปลอกกระสุนใส่ไปในหมวกมันให้หมดทุกอัน >ตามคำสั่งของครูฝึกที่ให้เก็บปลอกกระสุนด้วย >ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ >" ตรวจเป้าได้ " >ครูฝึกพูดขึ้น ผมมองไปที่เป้าสีขาวที่อยู่ไกลลิบข้างหน้าผม >เป้าที่ผมยิงไปเมื่อกี้นี้ ความจริงตรงเป้านี้ >ด้านล่างจะมีหลุมยิง และมีคนนอนอยู่ในหลุมยิงด้วย >พอทุกคนยิงกันหมดแล้ว เขาก็จะเลื่อนเป้า >(แผ่นที่ทุกคนยิง)มาดูแล้วเลื่อนกลับที่เดิม >ใช้ไม้ที่ตรงปลายติดกระดาษสีขาวชูขึ้น เวลาครูฝึกขานแต่ละนัด >อย่างเช่นขานว่า " นัดที่ 1 นัดที่ 2 " ถ้านัดไหนยิงเข้า >เขาจะชูไม้ขึ้นไปตรงเป้าจุดที่เรายิงถูก ถ้าไม่ถูกเลย >ยิงไปไหนก็ไม่รู้ก็จะโบกไม้ไปมา (หมายถึงยิงไม่ถูก) >เป้าของผมมีทั้งชูไม้ขึ้นครั้งหนึ่ง (หมายถึงยิงถูก >แต่ไม่โดนเป้าตรงกลาง) และมีการโบกไม้ไปมาด้วย (ยิงไม่ถูก) >แต่รวมๆ ทั้ง 18 นัด ผมยิงเข้าเป้าไปไม่กี่นัด >นอกนั้นยิงไปที่ไหนก็ไม่รู้ เออ เหี้ยจริงๆ >ผมคงเป็นนักแม่นปืนไม่ได้แล้วแน่ๆ ฝีมือยิงห่วยบรมเลย >พอยิงปืนเสร็จผมรู้สึกโล่งขึ้นมาก >คิดว่าผ่านด่านความยากลำบากมาได้ด่านหนึ่งแล้ว ครูฝึกให้ไปพัก >ผมก็นั่งพักอยู่แถวนั้นนั่นเอง >ไอ้อ๊อตกับไอ้เทพก็นั่งลงเป็นเพื่อนผม >" ไงนาย ยิงเข้ากี่นัดวะ " >ผมถามทั้งคู่ มัน 2 คนมองหน้าผมอย่างประหลาดใจ >แล้วไอ้อ๊อตก็ถามขึ้นเบาๆ >" อ้าว ไม่พูดภาษาพ่อขุนแล้วเหรอวะ เห็นเมื่อวานจ้อใหญ่เลย " >" ไม่ดีกว่าว่ะ เรากระดากปากจริงๆ ไม่เคยพูดแบบนี้มาก่อน >และเราก็ไม่ชอบด้วย เอาเหอะ ขอเราพูดแบบเดิมดีกว่านะ ไอ้อ๊อต >ไอ้เทพ " >ไอ้เทพยิ้มแล้วหันไปพูดกับไอ้อ๊อต >" กูนึกแล้วเชียว >อย่างไอ้หนุ่มเนี่ยจะพูดภาษาพ่อขุนได้ซักกี่น้ำกัน >ที่พูดเมื่อวานก็เห็นแล้วล่ะว่าดูฝืนๆ เอาว่ะ ตามใจ >ไม่พูดก็ดีเหมือนกัน มันแปลกๆ >ว่ะที่เห็นคนที่เรียบร้อยมาตลอดแบบนายมาพูดกูๆ มึงๆ แบบนี้ >มันดูแล้วตลกๆ ยังไงพิกล " >" แต่เราว่านะ >ถึงไอ้หนุ่มมันจะไม่พูดคำหยาบก็ดูไม่เหมือนตุ๊ดแต๋วอะไรหรอก >หน้าตาออกจะแมนเหี้ยๆ ขนาดนั้น ไม่มีใครสงสัยหรอกว่ะ >ใครเห็นก็ต้องคิดว่าเป็นแค่ผู้ชายเรียบร้อยเท่านั้นแหละ >จริงมะหนุ่ม " >ไอ้อ๊อตพูดกับไอ้เทพก่อนที่จะหันมาถามผม ผมหัวเราะเบาๆ >" ถูกต้องสัด >คนจะเป็นแมนไม่ได้หมายความว่าจะต้องพูดหยาบเสมอไปหรอกนะ >ไม่พูดหยาบก็แมนได้ 5555 " >" จริงๆ " >ไอ้อ๊อตกับไอ้เทพรีบสนับสนุน >............................... >หลังจากพักแล้ว หมวดของผมก็เดินกลับเต็นท์ด้วยความเหนื่อยอ่อน >กลับมาถึงเป็นหมวดแรก เพราะหมวดอื่นๆ ต้องไปนอนในหลุมตรวจเป้า >ครูพิชิต ครูฝึกประจำหมวดของเราก็เลยให้ช่วยกันเก็บขยะ >ผมเก็บขยะไปนิดหน่อยแล้วก็นั่งลงคุยกับเพื่อนๆ ต่อ >จนเกือบเที่ยงครูพิชิตก็ปล่อยให้พวกเราไปกินข้าว >ตอนนี้หมวดอื่นก็ยังไม่มา ผมก็เลยซื้อข้าวมานั่งกินกับไอ้เทพ >ไอ้อ๊อต และไอ้เด่น พร้อมกับคุยกันอย่างสนุกสนาน >นั่งไปไม่นานหมวดอื่นๆ ถึงได้กลับมา และต่างก็แยกย้ายไปกินข้าว >.................................... >ตอนบ่ายทหารเรียกรวมพลอีกครั้งหนึ่งเพื่อทำการฝึก >เป็นการฝึกเข้าฐานข้ามเครื่องกีดขวาง มี 10 ฐาน ดังนี้ >1. กำแพง 6 ฟุตแกว่งตัว ให้ทุกคนวิ่งเร็วๆ >กระโดดขึ้นกำแพงแล้วโหนเชือกลงพื้น >2. หลังคาอกไก่ เป็นแบบทางเดินลาดขึ้นแล้วก็ลาดลง ไม่สูงมาก >3. กำแพง 8 ฟุต >ต้องช่วยกันดึงให้ขึ้นไปและดันตูดเพื่อให้ผ่านไปได้ >4. กำแพง 10 ฟุต สูงขึ้นมาอีกหน่อย >5. แท่นกระโดด 6 ฟุต เป็นทางลาดขึ้นไปแล้วให้กระโดดลงมา >6. คูกระโดด เป็นทางเดินสูงๆ ยาวๆ เว้นร่องไว้ให้กระโดด >7. ตาข่ายทหารราบ เป็นตาข่ายสูงๆ ไว้ปีนขึ้นปีนลง >8. ชิงช้าข้ามคู 10 เมตร โหนเชือกข้ามไปอีกฝั่งหนึ่ง >9. สะพานต้นซุง ต้องเดินทรงตัวไปบนท่อนซุงยาวๆ >10. สะพานลอย เป็นทางไม้กระดานแผ่นเดียวสูงๆ >เดินขึ้นไปหน่อยแล้วเดินลงมา สั่นได้ด้วย เสียวตก >พอฟังครูฝึกบรรยายถึงการฝึกในแต่ละฐานจบ >ครูฝึกก็แผดเสียงดังลั่นว่า >" ทุกคนต้องข้ามฐานทั้ง 10 ฐานให้ได้อย่างเร็วที่สุด ! >วิ่งไปแล้วห้ามหยุดนะ ถ้าครูเห็นใครหยุด >หรือไม่ยอมฝึกอันไหนล่ะก็ จะให้หมอบซะให้เข็ด " >ผมกลืนน้ำลายดังเอื๊อก ก็ฐานแต่ละฐานน่ะง่ายซะที่ไหนกัน >ยากเหี้ยๆ แต่ก็ต้องฝึก ครูฝึกกวาดตามองไปรอบๆ ก่อนจะสั่งว่า >" ทั้งหมด ยืน ! " >ทุกคนลุกขึ้นยืน >" วิ่ง หน้า - วิ่ง ! " >คนหัวแถวเริ่มออกวิ่งไปด้วยความรวดเร็ว ผมก็วิ่งตามไป >และเริ่มผ่านไปทีละฐาน แต่ละฐานก็ห่างกันพอสมควร >กว่าจะวิ่งไปถึงก็เหนื่อยใช่ย่อย >ถึงฐานที่เป็นกำแพงผมก็หงายเงิบแล้ว เพราะข้ามไปไม่ได้จริงๆ >ก็เลยแอบลักไก่วิ่งอ้อมไปอย่างไม่คิดชีวิต >ไอ้อ๊อตวิ่งอยู่หน้าผม และวิ่งทิ้งช่วงห่างผมไปทุกทีๆ >ผมวิ่งตามมันไม่ทัน จะตะโกนเรียกให้รอผมด้วยก็ไม่มีแรง >ก็เลยต้องกัดฟันวิ่งต่อไป >" เร็วๆ ซิเว้ยไอ้ตี๋ เพื่อนมึงวิ่งไปโน่นแล้ว อย่าช้าสิสัด >เร็วๆๆๆๆ กูไม่อยากสั่งหมอบมึงนะ ! " >เสียงคุ้นๆ หูดังขึ้นข้างๆ ตัว >ผมหันไปมองขณะที่ตีนก็กำลังวิ่งอยู่ แล้วผมก็เห็นว่า >ครูพิชิตนั่นเองที่กำลังวิ่งขนาบข้างผมอยู่ ผมฝืนยิ้มให้เขา >แต่ไม่มีแรงจะพูดตอบ >" อดทนหน่อย ไอ้ตี๋ สู้ๆ กูล่วงหน้าไปก่อนนะ " >ครูพิชิตพูดอีก แล้วออกวิ่งนำผมออกไปจนห่าง ผมวิ่งจนหน้าซีด >ปากคอสั่น เหนื่อยจนแทบจะขาดใจ ร้อนก็ร้อน >แต่ก็พยายามวิ่งไปเรื่อยๆ พอมาแท่นกระโดด 6 ฟุต >ผมเกิดนึกสนุกอยากข้ามขึ้นมาบ้าง >ก็เลยกระโดดข้ามขึ้นไปถึงด้านบน >แต่พอไปยืนก็ตกใจมากเพราะไม่มีทางปีนลงมา >ก็เลยตัดสินใจจะกระโดดลงมา แต่แล้ว >ตุ๊บ ! >ผมเกิดเสียหลักหล่นตุ๊บลงมากระแทกพื้นดินที่เต็มไปด้วยทรายอย่างจัง >หน้าคะมำคว่ำลงไปกับพื้นเลอะทรายไปหมด >แถมตรงนั้นยังมีกองหินคมๆ อยู่เพียบ >ผมถึงกับร้องลั่นด้วยความเจ็บเพราะโดนหินบาดแขน >แถมเมื่อกี้หล่นลงมาผิดท่า ทำให้ข้อตีนบิดไปทางซ้ายด้วย >รู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมาทันที >" โอ๊ยยยยยยยยยยยยยย ตีนกู ๆ " >ด้วยความเจ็บทำให้ผมลืมตัวหลุดคำหยาบออกมาเต็มๆ >ไอ้อ๊อตซึ่งวิ่งอยู่ข้างหน้าได้ยินเสียงผมร้องก็ตะโกนว่า >" เฮ้ย ไอ้หนุ่ม เป็นไรมากมั๊ยวะ " >และมันก็หันมาเตรียมจะวิ่งมาช่วยผม >ก็พอดีครูฝึก(ที่ไม่ใช่ครูพิชิต) วิ่งตามมาเห็นเข้า >ก็เลยตะโกนว่า >" ไม่ต้องไปช่วยมัน ! แม่งไม่เจ็บหรอก ร่วงลงมาแค่นั้นน่ะ >วิ่งต่อ ไป เร้ว ! " >ไอ้อ๊อตมองหน้าผมอย่างเห็นใจ ใจหนึ่งอยากจะช่วย >แต่อีกใจหนึ่งก็กลัวครูฝึก ก็เลยตัดสินใจหันหลังวิ่งต่อไป >ผมกัดฟันลุกขึ้นช้าๆ ครูฝึกคนนั้นมองมาที่ผม >แล้วตรงเข้ามาเขกกบาลผมแรงๆ 1 ที แล้วตะคอกใส่ผมว่า >" ไปต่อได้แล้ว อย่าทำสำออย ไอ้แว่น >เจ็บนิดเจ็บหน่อยทำหน้ายังกะปวดขี้ รีบไปเลยมึง >ก่อนที่กูจะสั่งหมอบ เร็ว ! ไอ้ห่านี่ " >ผมหน้าบึ้งทันที แต่ก็รีบวิ่งกะเผลกกะเผลกต่อ >รู้สึกเจ็บที่ข้อตีนอย่างมาก สงสัยข้อตีนจะแพลงซะแล้ว >ผมวิ่งล้มลุกคลุกคลานไปถึงฐานต่อๆไปด้วยความยากลำบาก >มันเจ็บจนจะทนไม่ไหวแล้ว หลังก็เคล็ด >ไหล่ก็บิดเพราะตอนหล่นลงมามันหล่นแบบไม่เป็นท่าเลย >ทำให้ทุกส่วนในร่างกายบิดเบี้ยวไปหมด ผมวิ่งๆ >ไปไม่นานขาก็ขัดกัน ทำให้ผมล้มลงเสียงดังป้าบ ! >หน้าคะมำไปกับพื้น ทรายร้อนๆ ทะลักเข้าปากผม >" อา..... แหวะ.... เค็มๆ โอ๊ยยยย ไอ้เหี้ย ใครก็ได้ช่วยกูที >ข้อตีนกูหักแล้วแน่ๆ กูวิ่งไม่ไหวแล้ววว " >ผมพูดเสียงแผ่วด้วยความเจ็บปวด แต่ไม่มีใครอยู่ตรงนั้นเลย >คนอื่นๆ วิ่งนำหน้าผมไปหมดแล้ว ทิ้งให้ผมอยู่รั้งท้ายคนเดียว >แต่ผมก็กัดฟันลงนอน " คลาน " ไปช้าๆ >ไม่กี่ก้าวพอให้รู้สึกดีขึ้น ก่อนจะสปริงตัวขึ้นเดินกะเผลกๆ >ต่อ วิ่งไม่ไหวแล้ว ต้องเดินอย่างเดียว ระยะทางก็ไกลแสนไกล >ฐานหลังๆ ผมไม่ได้ฝึกเลย เพราะแค่เดินผ่านก็จะเดินไม่ไหวแล้ว >ต้องเดินลากขาอย่างกับคนขาหักเพราะเจ็บตีนมากๆ ตีนเคล็ดแล้ว >ในที่สุดก็ผ่านมาได้หมดทุกฐาน >ผมรีบเดินช้าๆมาเข้าแถวและล้มเผละลงไปตรงนั้นเลย >แล้วเอามือนวดข้อตีนช้าๆ ผมรู้สึกเหนื่อยสุดขีด เจ็บตีนก็เจ็บ >ปวดหลังก็ปวด หน้ามืดเหมือนจะเป็นลม ต้องควักยาดมออกมาดม >สารรูปของผมตอนนี้ดูไม่ได้เลย >เละเทะมากเพราะคลุกดินคลุกทรายมาเพียบ แถมยังเคล็ดไปทั้งตัว >คิดในใจว่าถ้าวิ่งมากกว่านี้ผมคงกระอักเลือดตายไปแล้วแน่ๆ >ไม่ไหวแล้วเหนื่อยเหลือเกิน >ผมคิดแล้วก็หลับตาลงด้วยความเหน็ดเหนื่อย >ไอ้อ๊อตหันมามองผมแล้วพูดว่า >" เป็นไรมากมั๊ยวะ หนุ่ม หน้าซีดเชียว " >ผมลืมตาขึ้นแล้วส่ายหน้า ก่อนจะตอบเสียงแหบ >" ไม่เป็นไร เรายังไหว " >ไอ้อ๊อตไม่รู้หรอกว่า ความจริงผม "เป็นไร " อย่างมาก >เจ็บไปทั้งตัว หลังก็เคล็ด ไหล่ก็บิด แขนก็เคล็ด >แถมข้อตีนยังเคล็ดอีกด้วย >เวรกรรมอะไรของผมวะเนี่ย ถึงต้องเป็นแบบนี้ ! Check if you DO NOT wish to use emotion icons in your message RBR User*: ใส่ Username และ Pass RBR ในกรณีที่โพสแล้วติดแอดมิน RBR Pass*: ***ผู้ที่ใช้พาส RBR ป่วนหรือโพสผิดกฎบอร์ดจะถูกยึดพาส***

Palm-Plaza.com All rights reserved.

Copyright Palm-Plaza,Inc. All Rights Reserved.