We have no responsibility
for the contents in this web community!
ถ้าเข้ามาแล้วพบว่ากระทู้ไม่เรียงตามวัน/เวลา ให้คลิ๊กตรงคำว่า Date/Time ที่อยู่ตรงแถบสีม่วงๆ นะครับ
ห้ามลงประกาศโฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ยกเว้นสปอนเซ่อร์!!!!!
*** ห้ามใช้เนื้อที่บอร์ดเพื่อแอบแฝงขายบริการทางเพศ ***
RBR
Section |
Register
สมัครสมาชิก
|
What's RBR?
ต่ออายุสมาชิก
|
**** ส่วนบริการเข้าบอร์ดเฉพาะสำหรับสมาชิก RBR บอร์ด Devil และ บอร์ด Zombie ต้องการติดต่อสอบถาม ส่งเมลล์ที่ ryubedroom@yahoo.com เท่านั้น ****
|
กรุณาคลิ๊กที่นี่และ Bookmark ไว้ด้วยครับ
Palm-Plaza.com
Complete the form below to post a message
Original Message
|
"RE: ร.ด.หฤโหด ไตรภาค" Posted by หนุ่ม น.ศ. on 26-Jun-12 at 11:22 AM
|
b]ตอนที่ 27พอผมและเพื่อนๆ แต่งตัวเสร็จก็ได้พักแป๊ปนึง แล้วครูฝึกก็เรียกรวมพล จากนั้นหัวหน้าชุดฝึกก็กล่าวสรุปการฝึกในครั้งนี้ แล้วครูฝึกคนอื่นๆ ก็ผลัดกันขึ้นมาพูด แล้วหัวหน้าชุดฝึกก็ขึ้นมาพูดปิดท้าย เขาบอกว่า " ก่อนจะจากกัน มีอะไรอยากจะให้พวกครูบ้างมั๊ยวะ " ทุกคนนั่งเงียบ แล้วซักครู่ก็ได้ยินเสียงคนตะโกนมาจากด้านหลังแถว ผมจำได้ว่าเป็นเสียงของไอ้เหี้ยโต้งกับเพื่อนของมันอีก 2-3 คน พวกมันตะโกนว่า " ตีน!!! " ครูฝึกคงได้ยินไม่ชัดจึงถามใหม่ " อะไรนะ " " ตีน!!!!!!! " คราวนี้เสียงดังกว่าเดิมเพราะมีคนตะโกนผสมโรงมาด้วย คนอื่นๆ นั่งยิ้มด้วยความสะใจ รวมทั้งผมด้วย ครูฝึกยังคงไม่ได้ยิน ก็เลยถามใหม่อีกครั้ง " พูดดังๆ สิโว้ย " " ตีนนนนนนน !!!!!!!!!!! " เสียงผู้ชายเป็นสิบๆ คนตะโกนลั่น แล้วก็หัวเราะอย่างสะใจ ไอ้สันติ ไอ้ปกป้อง และไอ้บอมก็ตะโกนกับเขาด้วย ครูฝึกคงจะได้ยินชัดแล้วเพราะเสียงดังมาก เขาทำหน้าเสีย แล้วแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน สะใจจริงๆ นี่แหละ มึงทำโทษพวกกูไว้มาก ตอนจะจากกัน มึงก็ได้แต่ตีนเป็นที่ระลึกแบบนี้แหละ..ผมและเพื่อนๆ คิดในใจ เราไม่มีอะไรติดค้างกันแล้ว 55555 หลังจากนั้นก็ได้เวลาแดกข้าวมื้อสุดท้าย ผมแดกกับไอ้ธีระเหมือนเดิม มื้อนี้เราแดกแกงเขียวหวานและน่องไก่ ไอ้ธีระเอามือหยิบแกงเขียวหวานป้อนใส่ปากผมจนมือมันเลอะไปหมด ผมเองก็เอาข้าวยัดปากมันจนมือเหนียวไปหมดเช่นกัน ระหว่างที่นั่งแดกกัน ไอ้ธีระถามผมว่า " วันนี้วันสุดท้ายแล้ว เดี๋ยวเราก็ต้องจากกันแล้วว่ะ หนุ่ม " ผมหน้าเสีย เอามือเปิบข้าวเข้าปาก ก่อนจะพูดกับมัน " กูรู้แล้ว กูไม่อยากให้ถึงวันนี้เลย " " ทำไมวะ " ไอ้ธีระถาม ผมก้มหน้าหลบตามันก่อนจะตอบ " ช่วงเวลา 6 วันที่อยู่กับมึง กูมีความสุขมากเลยว่ะ มึงเป็นเพื่อนที่ดีของกูจริงๆ " " แค่เพื่อนเหรอวะ " ผมอึ้งไปเมื่อได้ยินไอ้ธีระพูดแบบนี้ พยายามกล้ำกลืนความรู้สึกบางอย่างเอาไว้ในใจไม่แสดงออกมา แล้วพูดว่า " แดกให้เสร็จก่อนเถอะมึง เดี๋ยวค่อยคุยกัน " ผมและไอ้ธีระเลยก้มหน้าก้มตาแดกจนอิ่ม แล้วก็ช่วยกันล้างหม้อสนาม เสร็จเรียบร้อยแล้วก็มานั่งคุยกันใต้ต้นไม้ รอเวลาเรียกรวมพลครั้งสุดท้าย ไอ้ธีระนั่งซะติดผม เอามือโอบไหล่ผมแล้วถามเบาๆ " ตอนนี้มึงจะตอบคำถามกูได้ยัง " ผมแกล้งโง่ " คำถามอะไรวะ " ไอ้ธีระตบไหล่ผมเบาๆ แล้วหัวเราะ " ไอ้เหี้ยนี่ ทำเป็นลืม ที่กูถามมึงไง ว่ามึงคิดกับกูแค่เพื่อนเท่านั้นเหรอ " ผมกัดริมฝีปากจนเจ็บ พยายามข่มความรู้สึกในใจไว้เต็มที่ แต่ผมก็ปิดไม่มิดเพราะความรู้สึกมันออกทางแววตา ไอ้ธีระมองตาผม แต่ผมรีบหลบสายตามันอย่างรวดเร็ว " เป็นไรวะ มองตากูสิ มึงมองตากูแล้วตอบคำถามกูมา ไอ้หนุ่ม " ผมยอมเงยหน้าขึ้นมองตามัน แววตาของไอ้ธีระเปล่งประกายแวววาวจนผมใจสั่น ผมรีบโอบไหล่มันบ้างแล้วพูดเสียงเครือ " ไอ้ระ กูขอร้อง มึงอย่าบังคับกูเลย กูจะไม่ไหวอยู่แล้ว เพื่อน " ไอ้ธีระเปลี่ยนจากโอบมาเป็นกอดผม ทำให้ผมต้องเปลี่ยนเป็นกอดเช่นกัน ผมกอดมันแน่นด้วยความรัก กบาลของผมซุกลงไปตรงหัวไหล่มัน ไอ้ธีระเอามือลูบหลังผมช้าๆ แต่เปี่ยมไปด้วยความอ่อนโยน " ปล่อยออกมาเลย หนุ่ม มึงอยากพูดอะไรมึงพูดออกมาเลย อย่าเก็บเอาไว้ กูพร้อมจะรับฟังแล้ว " ผมหลับตา รู้สึกอัดอั้นตันใจจนหัวใจแทบจะระเบิดออกมา รีบพูดเสียงสั่นๆ " ไอ้ระ กูไม่อยากจากมึงเลย ไอ้เหี้ย ทำไมมึงต้องมาทำดีกับกูด้วย มึงป้อนข้าวให้กู มึงนอนเต็นท์เดียวกับกู มึงดีกับกูทุกอย่าง ทั้งๆ ที่มึงก็รู้ว่าทำแบบนี้มันจะทำให้กูหวั่นไหว แล้วสุดท้ายเราก็ต้องแยกทางกัน เพราะเราอยู่ไกลกันเหลือเกิน " ไอ้ธีระกอดผมแน่นขึ้น ไออุ่นจากตัวมันหลั่งไหลเข้าสู่ตัวผม " ที่กูทำไปแบบนั้น เพราะกูรักมึงมากไงวะ มึงได้ยินมั๊ย กูรักมึงมาก กูมั่นใจว่ามึงเป็นแบบกูแน่ๆ ไม่ผิดหรอก ตอนที่มึงแกล้งหลอกกูว่าเป็นชายแท้ มึงรู้มั๊ย กูหัวใจแทบสลายเลย กูนึกไม่ถึงว่ามึงจะโกหกกูได้ขนาดนั้น กูเสียใจนะที่กูจริงใจกับมึง บอกมึงทุกอย่าง แต่มึงกลับหลอกกู ไอ้เหี้ย " น้ำตาผมเอ่อเต็มเบ้าตา ผมพยายามบังคับไม่ให้น้ำตาร่วงลงมา ลูกผู้ชายต้องไม่หลั่งน้ำตาให้คนอื่นเห็น...ผมคิดในใจ " กูขอโทษ ขอโทษมึงจริงๆ กูไม่ปิดบังอะไรมึงอีกแล้ว กูเป็นเกย์ ไอ้เหี้ยระ มึงได้ยินหรือยัง กูเป็นเกย์!!! และกูก็ชอบมึงมากเลยด้วย " " แค่ชอบเองเหรอวะ " ผมคลายจากอ้อมกอดมัน กลับมานั่งเฉยๆ ไม่ตอบอะไร เงียบกันไปครู่หนึ่ง ผมก็ลุกขึ้นแล้วบอกมันว่า " ไปลาเพื่อนๆ กันดีกว่าว่ะ เดี๋ยวก็จะกลับกันแล้ว " ไอ้ธีระลุกขึ้นเดินตามผมไป ผมเดินไปหาไอ้สันติและไอ้ปกป้อง แล้วเข้าไปจับมือตบหลังตบไหล่มัน ผมบอกไอ้สันติว่า " โชคดีนะ ไอ้สันติ หัวหน้าหมู่ มึงเยี่ยมมาก กูภูมิใจที่มีหัวหน้าหมู่อย่างมึง " " เออ โชคดีเช่นกัน หนุ่ม เราคงได้มีโอกาสเจอกันอีกนะ " แล้วผมก็หันไปพูดกับไอ้ปกป้อง " โชคดีว่ะป้อง ผู้เชี่ยวชาญเรื่องแผนที่เข็มทิศ ถ้าไม่มีมึง หมู่ของเราคงแย่แน่ๆ " " 5555 ไม่ขนาดนั้นหรอกมึง เออ โชคดีๆ กูดีใจที่ได้รู้จักเพื่อนดีๆ อย่างมึง " ไอ้ธีระก็ลามันทั้งคู่ด้วย จากนั้นผมก็เดินไปหาไอ้หมอกซึ่งกำลังยืนมองผมอยู่พอดี " ไปดีนะมึง ไอ้หมอก กูจะไม่ลืมมึงเลย เรื่องคืนนั้น มันเด็ดมาก " ไอ้หมอกยิ้มน้อยๆ ก่อนจะลดเสียงลงเป็นกระซิบ " เสียดายที่กูไม่ได้เย็ดกับมึง ไม่มีเวลาซักคืนเลยว่ะ แต่ไม่เป็นไร คราวหน้าถ้ากูเจอหน้ามึง กูเย็ดกับมึงแน่ๆ " " คราวหน้าน่ะ คราวไหนวะ " ผมถามยิ้มๆ ไอ้หมอกไม่ได้ตอบอะไร แล้วผมก็เดินไปลาไอ้กร ไอ้กรจับมือผมแน่น พูดกับผมว่า " ขอบใจมากนะมึง ที่ทำให้กูเข้มแข็งขึ้น กูจะไม่คิดมากเวลาถูกทำโทษอีกแล้ว ขอบใจมึงจริงๆ หนุ่ม " ผมมองหน้าไอ้กร แล้วพูดออกมาจากใจจริง " ไม่เป็นไร ๆ ไอ้กร มึงเป็นหัวหน้ากองพัน มึงต้องเข้มแข็งนะสัด จะอ่อนแอไม่ได้ โชคดีว่ะกร กูภูมิใจที่มีหัวหน้ากองพันที่เข้มแข็งแบบมึง " " โชคดีไอ้หนุ่ม โชคดี " พอผมลาไอ้กรเสร็จ ผมก็ลาไอ้โรจน์ และเพื่อนๆ คนอื่นในหมู่จนครบ แล้วก็เดินไปหาไอ้บอม ไอ้บอมนี่ไม่ต้องลา เพราะมันเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกับผม เดี๋ยวพอกลับไปกรุงเทพฯ วันที่มีเรียนก็เจอกันอยู่ดี ไอ้บอมพูดกับผมว่า " ไงหนุ่ม ฝึกโหดแบบที่เราว่ามั๊ย โหดกว่าปี 3 เยอะมั๊ยวะ " " โหดจริงๆ ว่ะ แม่งตีนเราเดี้ยงเลย ขาแทบหัก เหนื่อยสัดๆๆ ว่ะ ทั้งเหนื่อยทั้งเพลีย ปี 3 เราว่าโหดแล้ว ปี 4 นี่โหดกว่าหลายเท่าเลย จริงอย่างที่นายพูดไว้ตั้งแต่วันแรกว่ะ โดนทำโทษก็บ่อยกว่าปี 3 ด้วย สุดยอดเลย " " แต่นายก็ผ่านมันมาจนถึงวันสุดท้ายได้แบบครบ 32 เราดีใจด้วยนะ " ผมบีบไหล่ไอ้บอมเล่นเบาๆ ก่อนจะพูดช้าๆ " ถ้าเราตั้งใจฝึกแล้ว ไม่มีอะไรที่เราจะทำไม่ได้หรอกว่ะ เราคิดเสมอว่า จะฝึกหนักยากลำบากแค่ไหนเราก็ไม่กลัว เราต้องผ่านไปให้ได้ แล้วเห็นมั๊ย เราผ่านไปได้จริงๆ " ไอ้บอมมองหน้าผม แล้วตบไหล่ผมแรงๆ หลายที เสียงดังป้าบๆๆๆๆ " นายเข้มแข็งขึ้นมาก รู้ตัวมั๊ย " ผมยิ้มอย่างภูมิใจ แล้วพูดประโยคเด็ดออกมาดังๆ " พ่อเราสอนไว้ตั้งแต่หัวเท่ากำปั้นว่า เกิดเป็นลูกผู้ชายต้องอดทน กล้าหาญ เข้มแข็ง ไม่หวั่นกลัวต่ออุปสรรคใดๆ " ไอ้บอมและเพื่อนทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นที่ได้ยินผมพูด หันมามองผมด้วยสายตาชื่นชม ไอ้บอมยิ้มกว้าง แล้วบีบหัวไหล่ผมแรงๆ ด้วยความภาคภูมิใจ " เราภูมิใจที่มีเพื่อนแบบนาย ไอ้หนุ่ม นายเป็นลูกผู้ชายตัวจริง " " กูด้วย มึงพูดเจ๋งมาก ไอ้เหี้ยหนุ่ม " ไอ้โต้งซึ่งโผล่มาตอนไหนไม่ทราบ โพล่งออกมาเสียงดัง ผมยิ้มให้มัน แล้วพูดว่า " โชคดีนะมึง ไอ้โต้ง กูจะไม่ลืมมึงเลย " " ลองลืมดูสิวะ มึงโดนกูเตะแน่ 55555555 โชคดีโว้ยยยยย " ทุกคนหัวเราะขึ้นมาพร้อมๆ กัน ผมยิ้มอย่างมีความสุข แล้วก็คุยกับเพื่อนๆ ต่ออีกซักครู่ แล้วครูฝึกก็เป่านกหวีดเรียกรวมเป็นครั้งสุดท้าย ปรี๊ดดดดดดดดดดดด " ทั้งหมด.......รวม!!!!! " พวกเรารีบวิ่งมาเข้าแถวทันที นี่คงเป็นการเข้าแถวครั้งสุดท้ายของการฝึกในเขาชนไก่นี้แล้วสินะ การฝึกที่เขาชนไก่นี้....ได้สิ้นสุดลงแล้ว
|
|
Palm-Plaza.com All rights reserved.
*** ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บเพจนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
และ ไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรองด้วยตัวเอง
ห้ามโพสข้อความ รูปภาพ ไฟล์ที่มีลิขสิทธิ์ ที่สร้างความเสียหายให้แก่บุคคลอื่น
ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link "แจ้งลบข้อความ" ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือแจ้งมาได้ที่ ryubedroom@yahoo.com
Copyright Palm-Plaza,Inc. All Rights Reserved.