We have no responsibility for the contents in this web community!

ถ้าเข้ามาแล้วพบว่ากระทู้ไม่เรียงตามวัน/เวลา ให้คลิ๊กตรงคำว่า Date/Time ที่อยู่ตรงแถบสีม่วงๆ นะครับ

ห้ามลงประกาศโฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ยกเว้นสปอนเซ่อร์!!!!!

*** ห้ามใช้เนื้อที่บอร์ดเพื่อแอบแฝงขายบริการทางเพศ ***

Palm-Plaza.com

Complete the form below to post a message

Original Message "RE: ร.ด.หฤโหด ไตรภาค" Posted by หนุ่ม น.ศ. on 01-Feb-12 at 10:08 PM ขอบคุณคุณ Jesica ครับที่ช่วยโพสต์ แต่ขอให้ผมเป็นคนโพสต์ต่อเองนะครับ เพราะว่าต้นฉบับที่คุณโพสต์เป็นร.ด.หฤโหด ฉบับเก่าที่โพสต์ลงครั้งแรกๆ สังเกตุได้จากยังมีเรื่องของกะเทยอยู่ ซึ่งในการโพสต์ครั้งต่อมาผมได้ตัดเรื่องของกะเทยออก แล้วปรับปรุงเนื้อหาใหม่ เรียกว่าเป็นฉบับปรับปรุง และผมต้องการให้ฉบับปรับปรุงเป็นต้นฉบับหลักของร.ด.หฤโหด ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ต่อไปต้นฉบับร.ด.หฤโหด ให้ยึดฉบับนี้เป็นหลัก ฉบับเก่าผมได้ทำลายทิ้งไป ยังคงเหลือบางเว็ปเท่านั้นซึ่งยังคงโพสต์ต้นฉบับเก่าอยู่ ครั้งนี้ที่ผมโพสต์ก็เป็นฉบับปรับปรุงครับ เนื้อหาจะได้ไม่ลักลั่นกับฉบับเก่า ผมจะนำมาลงจนจบทั้ง 3 ภาคแน่นอนครับ ............................................. ตอนที่ 9 ขณะนั้นเป็นเวลาบ่าย อากาศกำลังร้อนจัด เปลวแดดอันร้อนระอุแผ่กระจายครอบคลุมทั่วอาณาบริเวณที่เรากำลังเดินอยู่ ทำให้ผมและเพื่อนๆ รู้สึกร้อนมาก ทุกย่างก้าวของผมมีแต่ความร้อนและความเหน็ดเหนื่อยที่เพิ่มขึ้นอยู่ทุก วินาทีที่ผ่านไป พื้นดินร้อนมาก ร้อนจนผมรู้สึกราวกับกำลังเดินอยู่บนกะทะที่ใส่น้ำมันเดือดๆ เอาไว้จนเต็ม พร้อมที่จะทอดนักศึกษาวิชาทหารทุกคนให้สุกได้ทุกเมื่อ บริเวณ 2 ข้างทางเต็มไปด้วยไม้ยืนต้นแห้งๆ บ้าง พุ่มไม้และกอไม้บ้าง ล้วนแต่โดนแดดเผาจนไหม้เกรียม ยิ่งเดินก็ยิ่งร้อนจนแทบทนไม่ไหว ผมกับเพื่อนๆ กัดฟันเดินไปอย่างสุดทรมาน เหนื่อยก็เหนื่อย ร้อนก็ร้อน แถมคอแห้งอีก ไม่รู้จะทำยังไงดี น้ำในกระติกก็เหลืออีกไม่มากเท่าไหร่แล้ว ไอ้อ๊อตซึ่งเดินตามหลังผมมา ไอแรงๆ 2-3 ทีแล้วพูดเสียงแหบ " ไอ้เหี้ย ร้อนชิบหายเลย ทำไมมันร้อนอย่างนี้วะ หนุ่ม เราร้อนจังว่ะ " ผมได้ยินไอ้อ๊อตบ่นก็เลยตอบไปว่า " เราก็ร้อนเหมือนกันว่ะ แม่ง ตอนนี้อุณหภูมิคงซัก 40 องศาล่ะมั๊ง ร้อนโคตรๆ " " อีกไกลมั๊ยวะ กว่าจะถึงสนามยิงปืน " " ถามเราแล้วเราจะรู้มั๊ย เดินไปเหอะว่ะ พูดมากเดี๋ยวคอแห้งนะสัด " ผมพูดแล้วหยิบกระติกน้ำที่ห้อยอยู่ที่เอวด้านขวาขึ้นมาเปิดฝาออก กระดกน้ำเข้าปากอึกหนึ่ง แล้วรีบปิดฝาห้อยไว้ที่เดิม แดกแค่นี้ก็พอแล้ว เราต้องประหยัดน้ำหน่อย เพราะไม่รู้ว่าจะมีโอกาสเติมน้ำครั้งต่อไปเมื่อไหร่ " รู้งี้เราอยู่บ้านชักว่าวดีกว่า สบายกว่ามาเดินในนรกแบบนี้เยอะเลย " ไอ้อ๊อตพูดขึ้นมาอีก ผมยิ้ม " เออ เราก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน แต่ตอนนี้เราว่านายหยุดพูดแป๊ปนึงเหอะ แฮ่ก แฮ่ก (เสียงผมหอบ) เราเหนื่อยว่ะ ไม่มีแรงจะคุยกับนายแล้ว " ไอ้อ๊อตก็เลยเงียบ ไม่พูดอะไรอีก ผมนั้นรู้สึกเหนื่อยแทบขาดใจ เดินเท่าไหร่ๆ ก็ไม่มีวี่แววว่าจะถึงซักที ระยะทางไกลโคตรๆ ทั้งกองพันไม่มีใครคุยกันเลย ต่างก้มหน้าก้มตาเดินกันอย่างเดียว เดิน..เดิน และก็เดิน.. จนในที่สุดก็ถึงสนามยิงปืน " ถึงซะที เหนื่อยจะตายห่าอยู่แล้ว " ผมพูดกับตนเอง พลางกวาดสายตาไปรอบๆ ที่ตรงนี้โล่งกว้างมาก แต่ก็ร้อน และนั่น! มีร่มคันใหญ่กางอยู่ด้วย ดีล่ะ ขอหลบแดดซักพักก็แล้วกัน ผมและเพื่อนๆ ก็เลยวิ่งเข้าไปหลบแดดใต้ร่มคันนั้น ต่างก็เบียดเสียดกันเพื่อที่จะได้ยืนอยู่ใต้ร่มคันนั้น ได้หลบแดดซักพักทำให้ผมรู้สึกดีขึ้น แต่ยังไม่ทันไรก็ได้ยินเสียงครูฝึกตะโกนขึ้นมาว่า " ทั้งหมด รวม ! " " เอาอีกแล้วเหรอวะ เหี้ย กูยังไม่หายเหนื่อยเลย เรียกอีกแล้ว " ผมคิดในใจ แต่ก็รีบวิ่งไปเข้าแถวด้วยความรวดเร็ว อากาศในตอนนี้ยิ่งทวีความร้อนยิ่งขึ้นจนผมรู้สึกเหมือนจะเป็นลม " ทั้งหมด แถว ตรง ! " ทุกคนยืนตรง และนิ่ง รอฟังคำสั่งต่อไป " นั่ง ! " ทุกคนทรุดตัวลงนั่งทันที แล้วก็ต้องกัดฟันเพราะพื้นสนามร้อนมาก แทบจะต้มไข่สุกได้เลย แต่ก็ไม่มีใครพูดอะไรออกมา ผมควักยาดมออกมาดม แล้วก็สูดหายใจลึกๆ 1 ที แต่กระนั้นก็ไม่อาจคลายความเหนื่อยได้ มันเหนื่อยเหลือเกิน แถมร้อนด้วย แต่ยังไงก็ต้องอดทน ครูฝึกให้พวกเรานั่งพักแป๊ปนึง แล้วก็สั่งให้ยืน และให้แต่ละคนวิ่งไปรับปืนมาคนละ 1 กระบอก ปืนหนักมาก หลังจากนั้นก็ให้วิ่งไปบริเวณที่ทำการยิงปืนเพื่อทำการฝึกตามสถานีต่างๆ สถานีแรกที่ผมรับการฝึกคือสถานีฝึกการยิงปืนด้วยกระสุนจริง 18 นัด แต่วันนี้เป็นแค่การซ้อมจึงยังไม่บรรจุกระสุนจริง 18 นัดนั้นจะเป็นการยิงปรับทางปืน 3 นัด และยิงบันทึกแต้ม 15 นัด แบ่งเป็นท่านอนยิง 5 นัด ท่านั่งสูงยิง 5 นัด และท่านั่งคุกเข่ายิง 5 นัด แต่พอผมไปถึงสถานที่ฝึกยิง ครูฝึกประจำสถานีก็ให้ทุกคนนั่งพักก่อน ผมรีบนั่งลงไปตรงนั้นเลยเพราะเมื่อยมาก ไอ้อ๊อตกับไอ้เทพก็นั่งลงไปเหมือนกัน ไอ้เทพพูดขึ้นว่า " กูว่า เรารีบไปเติมน้ำกันก่อนเถอะว่ะ เดี๋ยวจะไม่มีเวลาเติมนะมึง " ผมกับไอ้อ๊อตเห็นด้วย ก็เลยวิ่งไปเติมน้ำใส่กระติกจนเต็ม ที่นี่เขามีแท็งค์น้ำใหญ่ๆ ให้เราเติมน้ำได้สะดวก พอเติมน้ำเสร็จ ไอ้อ๊อตก็พูดกับผมว่า " ไปเยี่ยวกันมั๊ย เราปวดว่ะ " " นายไปก่อนเหอะ เรายังไม่ปวด " ผมตอบเสียงแผ่วเพราะยังไม่หายเหนื่อย ไอ้อ๊อตก็เลยวิ่งไปเข้าส้วม ส้วมที่นี่เป็นส้วมซึม กั้นด้วยสังกะสีเตี้ยๆ แบบง่ายๆ พอให้ถ่ายทุกข์ได้ แต่สกปรกมากจริงๆ เป็นส้วมที่ไม่ถูกสุขลักษณะเลย น้ำก็ไม่มีราด กลิ่นงี้เหม็นหึ่งอย่างสุดจะทนทาน แต่ทุกคนก็ฝืนใช้เยี่ยวให้เสร็จๆ ไป ทำไงได้ล่ะครับ ในป่ามีส้วมแบบนี้ก็ดีแล้ว จะไปเยี่ยวตรงอื่นก็ไม่ได้ ปรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด เสียงนกหวีดเรียกรวมแถวดังขึ้นอีกแล้ว ผมรีบวิ่งไปเข้าแถวทันที ไอ้อ๊อตซึ่งเยี่ยวยังไม่ทันสุดดีก็จำต้องรีบสะบัดๆ ควยแล้วเก็บเข้าที่ก่อนจะวิ่งกระหืดหระหอบมาเข้าแถว เมื่อทุกคนเข้าแถวเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็เริ่มทำการฝึกยิง ในการยิงจะมีพลยิงและคู่ฝึก พลยิงจะเป็นคนยิง ส่วนคู่ฝึกจะทำหน้าที่บรรจุกระสุนใส่ในปืนของพลยิง แต่วันนี้เป็นแค่การซ้อมดังกล่าวแล้ว เราจึงแค่ฝึกทำท่ายิงเท่านั้น ในขั้นแรกครูฝึกแประจำสถานีพูดกับทุกคนในหมู่ของผมว่า " วันนี้หัดทำท่ายิงให้ถูกต้องก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องยิงจริงๆ จะได้ทำท่าถูก ก่อนอื่นให้ทุกคนในหมู่ไปประจำตามช่องยิงก่อน ช่องยิงละ 2 คน คนนึงเป็นพลยิง อีกคนเป็นคู่ฝึก แต่วันนี้คู่ฝึกก็เป็นพลยิงด้วย ฝึกทำท่ายิงเหมือนกัน เอ้า ไปได้ ! " ทุกคนในหมู่รีบวิ่งไปประจำตามช่องยิงของตนเอง แล้วยืนนิ่งอยู่ ผมได้คู่กับไอ้อ๊อต ครูฝึกสั่งต่อว่า " นอน เตรียมยิง ! " ทันทีที่ได้ยินคำสั่งแรก ผมก็ทำกึ่งขวาหันด้วยความรวดเร็วแล้วแยกเท้าซ้ายออกไปครึ่งก้าว มือขวากำด้ามปืนแน่น แล้วย่อเข่าทั้งสองลงจดพื้นพร้อมกับล้มตัวลงอยู่ในท่านอนคว่ำ ลดศอกขวาลงกับพื้น ยื่นศอกซ้ายไปข้างหน้าแล้วกำกระบอกปืนเอาไว้ พร้อมๆ กับดันพานท้ายปืนเข้าร่องไหล่ที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม กางขาทั้ง 2 ข้างออก ผมรู้สึกเจ็บที่ข้อศอกมากขณะที่เอามือขวากำด้ามปืนเอาไว้แน่นจนเส้นเลือดที่ แขนปูดพองออกมา เนื่องจากตอนนี้ศอกทั้ง 2 ข้างของผมอยู่บนพื้นดินแข็งๆ พอดี แต่ก็พยายามอดทน กระชับด้ามปืนไว้ให้มั่น มองตรงไปข้างหน้า ไอ้อ๊อตซึ่งนอนทำท่ายิงอยู่ข้างๆ ผมก็ทำแบบเดียวกับที่ผมทำ ได้ยินเสียงครูฝึกตะโกนอยู่ข้างหลังว่า " ขาน่ะกางออกเยอะๆ สิโว้ย ไม่ต้องหนีบ แหกๆกว้างๆ เลยมึง " แล้วก็รู้สึกเหมือนมีตีนหนักๆ เตะขาผมเบาๆ ให้ผมกางขาออกให้มากกว่านี้ ผมรีบกางขาออกให้กว้างที่สุดเท่าที่จะทำได้ ทำให้เป้าควยและพวงไข่ของผมสัมผัสพื้นดินร้อนๆ อย่างเต็มที่ แต่ผมก็ต้องนิ่งอยู่อย่างนั้น ไม่นานครูฝึกก็สั่งต่อ " ต่อไป นั่งสูง นั่ง - เตรียมยิง ! " ผมยืนขึ้น แล้วทำท่ากึ่งขวาหัน ก้าวเท้าซ้ายไปทางซ้ายครึ่งก้าว แล้วนั่งยองๆ เท้าทั้งสองแบนราบติดกับพื้น แขนซ้ายท่อนบนวางบนเข่าซ้าย มือขวากำพานท้ายปืนเข้าร่องไหล่ เสร็จแล้วจึงเลื่อนมือขวามากำด้ามปืนไว้จนแน่น ลดข้อศอกขวาลงยันไว้กับเข่าขวาด้านในโดยเอาเข่าบีบข้อศอกไว้ ท่านี้เผยให้เห็นเป้ากางเกงอันอวบอูมของนักศึกษาวิชาทหารได้ชัดเจนมากหากมอง จากทางด้านข้าง แต่ก็ไม่มีใครมองเห็นเพราะต่างก็เห็นแต่แผ่นหลังของคนอื่น (เนื่องจากทุกคนนั่งหันหลังให้กัน) ผมนั่งทำท่านี้อยู่นานจนรู้สึกปวดตุบๆ ที่โคนขา ครูฝึกก็ยังไม่สั่งให้เปลี่ยนท่าซักที ก็เลยต้องทำท่านี้ค้างไว้ก่อน ไม่นานครูฝึกก็เริ่มสั่งต่อ " นั่งคุกเข่า นั่ง - เตรียมยิง ! " ผมลุกขึ้นยืนอีกครั้งหนึ่ง แล้วทำท่ากึ่งขวาหัน ทรุดตัวลงนั่งบนส้นเท้าขวา ในท่าคุกเข่า แล้วเอามือขวายกพานท้ายปืนใส่ไหล่ขวา ก่อนจะอัดพานท้ายเข้าร่องไหล่แรงๆ มือซ้ายรองรับปากกระบอกปืน ยกศอกขวาขึ้นเสมอแนวไหล่ แขนซ้ายท่อนล่างตั้งตรง พร้อมกับโนม้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย ตามองตรง ไม่กี่อึดใจต่อมา ครูฝึกก็สั่งว่า " ทั้งหมด ยืน ! " ทุกคนยืนขึ้นด้วยความรวดเร็ว แล้วทำท่าตรง ถือปืนด้วยมือขวาไว้ข้างลำตัวด้านขวา " ตามระเบียบ พัก ! " ผมแยกเท้าซ้ายออกไปทางด้านซ้าย เอามือขวากำศูนย์หน้าของปืนแล้วผลักปืนออกไปข้างหน้าในแนวเฉียง ส่วนมือซ้ายวางไว้ทางด้านหลังในลักษณะหงายมือแล้วแตะไว้ตรงบริเวณเข็มขัด ผมไม่ลืมที่จะยืดอกขึ้นอย่างสง่าผ่าเผย " แถว ตรง ! " ผมรีบชักเท้าซ้ายกลับดังเดิมพร้อมกับดึงปืนเข้ามาลำตัว เอามือซ้ายแนบไว้ข้างลำตัว ส่วนมือขวาก็จับด้ามปืนไว้แน่น เมื่อครูฝึกเห็นว่าทุกคนเรียบร้อยดีแล้ว ก็พูดขึ้นมาว่า " การฝึกในสถานีที่ 1 เสร็จสิ้นลงแล้ว ต่อไปขอให้ไปฝึกต่อยังสถานีที่ 2 " ครูฝึกนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะสั่งต่อด้วยเสียงอันดังว่า " เฉียงอาวุธ ! " ทุกคนยกปืนขึ้นให้เฉียงผ่านไปทางข้างหน้า แล้วยืนนิ่ง " วิ่ง หน้า - วิ่ง ! " ทุกคนออกวิ่งไปด้วยความรวดเร็ว มุ่งหน้าสู่สถานีที่ 2 ..................................... " แถว หยุด ! " เสียงครูฝึกตะโกนไล่หลังมา ทุกคนหยุดวิ่งและรีบจัดแถว ทุกคนต่างก็หอบแฮ่กๆ เพราะความเหน็ดเหนื่อย เนื่องจากวิ่งมาไกลพอสมควร ผมเองก็เหนื่อยไม่แพ้คนอื่นๆ เหมือนกัน " เหนื่อยว่ะเหี้ยอ๊อต เราเหนื่อยชิบหายเลย " ผมพูดกับไอ้อ๊อต ซึ่งกำลังยืนหอบอยู่เหมือนกัน ไอ้อ๊อตไม่ตอบได้แต่พยักหน้าเฉยๆ ผมควักยาดมออกมาดมอีกครั้งหนึ่งก่อนจะรีบเก็บใส่กระเป๋า เพราะครูฝึกประจำสถานี (คนใหม่) กำลังเดินตรวจความเป็นระเบียบเรียบร้อยของแต่ละแถวอยู่ ผมก็เลยต้องยืนนิ่งจนครูฝึกตรวจเสร็จทุกแถวแล้วจึงสั่งให้ทุกคนนั่ง สถานีที่ 2 เป็นการฝึกยิงปืนด้วยแสงเลเซอร์ ผมกับเพื่อนๆ ก็นั่งดูนิดๆ หน่อยๆ ยังไม่ทันจะได้ทำอะไรก็ได้เวลาพักอีกแล้ว หนนี้ผมกับไอ้อ๊อตเหนื่อยมากแล้ว ก็เลยพากันมานั่งลงตรงโคนต้นไม้ข้างๆ ที่ฝึกเลย ไม่มีแม้แต่แรงจะอ้าปากพูดกัน ผมนั่งเฉยๆ อยู่ครู่หนึ่ง ไอ้เทพก็เดินมานั่งข้างๆ ผม แล้วพูดว่า " เฮ้ย เป็นไรวะหน้าซีดเชียว เหนื่อยมากเหรอวะ " ผมฝืนยิ้มให้มัน แล้วตอบเสียงแหบ " เออ โคตรเหนื่อยเลย ร้อนด้วย อากาศร้อนๆ แบบนี้ทำเราหมดแรงได้ง่ายๆ ว่ะ เราไม่ถูกกับอากาศร้อน " ไอ้เทพยิ้มแล้วตบต้นแขนผมล่ำๆ ของผมเบาๆ " ไรวะไอ้หนุ่ม นี่แค่วันแรกเองนะ จะหมดแรงแล้วเหรอ อย่าลืมสิว่านายจะต้องฝึกอีก 4 วันเต็มๆ เลยนะเว้ย เราได้ยินพวกผลัดก่อนๆ ที่ไปมาแล้วเล่าให้ฟังว่า วันแรกนี่เบาสุดแล้วนะ รู้ป่าว " " นี่เบาสุดแล้วเหรอวะเนี่ย ชิบหาย ขนาดเบาสุดยังขนาดนี้แล้ว แล้ววันต่อไปจะขนาดไหนวะเนี่ย เวรกรรมอะไรของเราวะเนี่ยที่ทำให้เราต้องมาตกระกำลำบากถึงขนาดนี้ ซวยชิบเป๋ง " ผมพูดอย่างปลงๆ ไอ้อ๊อตมองหน้าผมแล้วพูดขึ้นมาบ้าง " สู้ๆ สิเว้ยหนุ่ม นายต้องผ่าน 5 วันนี้ไปให้ได้ นาย เรา และก็ไอ้เทพ จะต้องผ่านไปด้วยกัน เราต้องทำได้ เพราะเราเป็นลูกผู้ชาย " " เออ เราจะสู้ เราต้องทำได้แน่ๆ " ผมพูดยิ้มๆ รู้สึกได้กำลังใจในการฝึกกลับคืนมาอีกเยอะเลย ขอบใจนะเพื่อนที่พูดให้กำลังใจเรา เราจะสู้ สู้ไปด้วยกัน เพื่ออนาคตของเรา

Go back     FAQ       Conferences Post form Your Message Name*: Subject*: อัพโหลดรูปภาพ Message*:   HTML Ok Use [] in place of <> HTML Reference   Images Ok   Click on a smilie to add it to your message.   >ขอบคุณคุณ Jesica ครับที่ช่วยโพสต์ >แต่ขอให้ผมเป็นคนโพสต์ต่อเองนะครับ >เพราะว่าต้นฉบับที่คุณโพสต์เป็นร.ด.หฤโหด >ฉบับเก่าที่โพสต์ลงครั้งแรกๆ >สังเกตุได้จากยังมีเรื่องของกะเทยอยู่ >ซึ่งในการโพสต์ครั้งต่อมาผมได้ตัดเรื่องของกะเทยออก >แล้วปรับปรุงเนื้อหาใหม่ เรียกว่าเป็นฉบับปรับปรุง >และผมต้องการให้ฉบับปรับปรุงเป็นต้นฉบับหลักของร.ด.หฤโหด >ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ต่อไปต้นฉบับร.ด.หฤโหด >ให้ยึดฉบับนี้เป็นหลัก ฉบับเก่าผมได้ทำลายทิ้งไป >ยังคงเหลือบางเว็ปเท่านั้นซึ่งยังคงโพสต์ต้นฉบับเก่าอยู่ >ครั้งนี้ที่ผมโพสต์ก็เป็นฉบับปรับปรุงครับ >เนื้อหาจะได้ไม่ลักลั่นกับฉบับเก่า ผมจะนำมาลงจนจบทั้ง 3 >ภาคแน่นอนครับ >............................................. > >[b]ตอนที่ 9[/b] > >ขณะนั้นเป็นเวลาบ่าย อากาศกำลังร้อนจัด >เปลวแดดอันร้อนระอุแผ่กระจายครอบคลุมทั่วอาณาบริเวณที่เรากำลังเดินอยู่ >ทำให้ผมและเพื่อนๆ รู้สึกร้อนมาก >ทุกย่างก้าวของผมมีแต่ความร้อนและความเหน็ดเหนื่อยที่เพิ่มขึ้นอยู่ทุก >วินาทีที่ผ่านไป พื้นดินร้อนมาก >ร้อนจนผมรู้สึกราวกับกำลังเดินอยู่บนกะทะที่ใส่น้ำมันเดือดๆ >เอาไว้จนเต็ม >พร้อมที่จะทอดนักศึกษาวิชาทหารทุกคนให้สุกได้ทุกเมื่อ บริเวณ 2 >ข้างทางเต็มไปด้วยไม้ยืนต้นแห้งๆ บ้าง พุ่มไม้และกอไม้บ้าง >ล้วนแต่โดนแดดเผาจนไหม้เกรียม ยิ่งเดินก็ยิ่งร้อนจนแทบทนไม่ไหว >ผมกับเพื่อนๆ กัดฟันเดินไปอย่างสุดทรมาน เหนื่อยก็เหนื่อย >ร้อนก็ร้อน แถมคอแห้งอีก ไม่รู้จะทำยังไงดี >น้ำในกระติกก็เหลืออีกไม่มากเท่าไหร่แล้ว >ไอ้อ๊อตซึ่งเดินตามหลังผมมา ไอแรงๆ 2-3 ทีแล้วพูดเสียงแหบ >" ไอ้เหี้ย ร้อนชิบหายเลย ทำไมมันร้อนอย่างนี้วะ หนุ่ม >เราร้อนจังว่ะ " >ผมได้ยินไอ้อ๊อตบ่นก็เลยตอบไปว่า >" เราก็ร้อนเหมือนกันว่ะ แม่ง ตอนนี้อุณหภูมิคงซัก 40 >องศาล่ะมั๊ง ร้อนโคตรๆ " >" อีกไกลมั๊ยวะ กว่าจะถึงสนามยิงปืน " >" ถามเราแล้วเราจะรู้มั๊ย เดินไปเหอะว่ะ >พูดมากเดี๋ยวคอแห้งนะสัด " >ผมพูดแล้วหยิบกระติกน้ำที่ห้อยอยู่ที่เอวด้านขวาขึ้นมาเปิดฝาออก >กระดกน้ำเข้าปากอึกหนึ่ง แล้วรีบปิดฝาห้อยไว้ที่เดิม >แดกแค่นี้ก็พอแล้ว เราต้องประหยัดน้ำหน่อย >เพราะไม่รู้ว่าจะมีโอกาสเติมน้ำครั้งต่อไปเมื่อไหร่ >" รู้งี้เราอยู่บ้านชักว่าวดีกว่า >สบายกว่ามาเดินในนรกแบบนี้เยอะเลย " >ไอ้อ๊อตพูดขึ้นมาอีก ผมยิ้ม >" เออ เราก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน >แต่ตอนนี้เราว่านายหยุดพูดแป๊ปนึงเหอะ แฮ่ก แฮ่ก (เสียงผมหอบ) >เราเหนื่อยว่ะ ไม่มีแรงจะคุยกับนายแล้ว " >ไอ้อ๊อตก็เลยเงียบ ไม่พูดอะไรอีก ผมนั้นรู้สึกเหนื่อยแทบขาดใจ >เดินเท่าไหร่ๆ ก็ไม่มีวี่แววว่าจะถึงซักที ระยะทางไกลโคตรๆ >ทั้งกองพันไม่มีใครคุยกันเลย >ต่างก้มหน้าก้มตาเดินกันอย่างเดียว เดิน..เดิน และก็เดิน.. >จนในที่สุดก็ถึงสนามยิงปืน >" ถึงซะที เหนื่อยจะตายห่าอยู่แล้ว " >ผมพูดกับตนเอง พลางกวาดสายตาไปรอบๆ ที่ตรงนี้โล่งกว้างมาก >แต่ก็ร้อน และนั่น! มีร่มคันใหญ่กางอยู่ด้วย ดีล่ะ >ขอหลบแดดซักพักก็แล้วกัน ผมและเพื่อนๆ >ก็เลยวิ่งเข้าไปหลบแดดใต้ร่มคันนั้น >ต่างก็เบียดเสียดกันเพื่อที่จะได้ยืนอยู่ใต้ร่มคันนั้น >ได้หลบแดดซักพักทำให้ผมรู้สึกดีขึ้น >แต่ยังไม่ทันไรก็ได้ยินเสียงครูฝึกตะโกนขึ้นมาว่า >" ทั้งหมด รวม ! " >" เอาอีกแล้วเหรอวะ เหี้ย กูยังไม่หายเหนื่อยเลย เรียกอีกแล้ว >" >ผมคิดในใจ แต่ก็รีบวิ่งไปเข้าแถวด้วยความรวดเร็ว >อากาศในตอนนี้ยิ่งทวีความร้อนยิ่งขึ้นจนผมรู้สึกเหมือนจะเป็นลม >" ทั้งหมด แถว ตรง ! " >ทุกคนยืนตรง และนิ่ง รอฟังคำสั่งต่อไป >" นั่ง ! " >ทุกคนทรุดตัวลงนั่งทันที แล้วก็ต้องกัดฟันเพราะพื้นสนามร้อนมาก >แทบจะต้มไข่สุกได้เลย แต่ก็ไม่มีใครพูดอะไรออกมา >ผมควักยาดมออกมาดม แล้วก็สูดหายใจลึกๆ 1 ที >แต่กระนั้นก็ไม่อาจคลายความเหนื่อยได้ มันเหนื่อยเหลือเกิน >แถมร้อนด้วย แต่ยังไงก็ต้องอดทน >ครูฝึกให้พวกเรานั่งพักแป๊ปนึง แล้วก็สั่งให้ยืน >และให้แต่ละคนวิ่งไปรับปืนมาคนละ 1 กระบอก ปืนหนักมาก >หลังจากนั้นก็ให้วิ่งไปบริเวณที่ทำการยิงปืนเพื่อทำการฝึกตามสถานีต่างๆ >สถานีแรกที่ผมรับการฝึกคือสถานีฝึกการยิงปืนด้วยกระสุนจริง 18 >นัด แต่วันนี้เป็นแค่การซ้อมจึงยังไม่บรรจุกระสุนจริง 18 >นัดนั้นจะเป็นการยิงปรับทางปืน 3 นัด และยิงบันทึกแต้ม 15 นัด >แบ่งเป็นท่านอนยิง 5 นัด ท่านั่งสูงยิง 5 นัด >และท่านั่งคุกเข่ายิง 5 นัด แต่พอผมไปถึงสถานที่ฝึกยิง >ครูฝึกประจำสถานีก็ให้ทุกคนนั่งพักก่อน >ผมรีบนั่งลงไปตรงนั้นเลยเพราะเมื่อยมาก >ไอ้อ๊อตกับไอ้เทพก็นั่งลงไปเหมือนกัน ไอ้เทพพูดขึ้นว่า >" กูว่า เรารีบไปเติมน้ำกันก่อนเถอะว่ะ >เดี๋ยวจะไม่มีเวลาเติมนะมึง " >ผมกับไอ้อ๊อตเห็นด้วย ก็เลยวิ่งไปเติมน้ำใส่กระติกจนเต็ม >ที่นี่เขามีแท็งค์น้ำใหญ่ๆ ให้เราเติมน้ำได้สะดวก >พอเติมน้ำเสร็จ ไอ้อ๊อตก็พูดกับผมว่า >" ไปเยี่ยวกันมั๊ย เราปวดว่ะ " >" นายไปก่อนเหอะ เรายังไม่ปวด " >ผมตอบเสียงแผ่วเพราะยังไม่หายเหนื่อย >ไอ้อ๊อตก็เลยวิ่งไปเข้าส้วม ส้วมที่นี่เป็นส้วมซึม >กั้นด้วยสังกะสีเตี้ยๆ แบบง่ายๆ พอให้ถ่ายทุกข์ได้ >แต่สกปรกมากจริงๆ เป็นส้วมที่ไม่ถูกสุขลักษณะเลย น้ำก็ไม่มีราด >กลิ่นงี้เหม็นหึ่งอย่างสุดจะทนทาน >แต่ทุกคนก็ฝืนใช้เยี่ยวให้เสร็จๆ ไป ทำไงได้ล่ะครับ >ในป่ามีส้วมแบบนี้ก็ดีแล้ว จะไปเยี่ยวตรงอื่นก็ไม่ได้ >ปรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด >เสียงนกหวีดเรียกรวมแถวดังขึ้นอีกแล้ว ผมรีบวิ่งไปเข้าแถวทันที >ไอ้อ๊อตซึ่งเยี่ยวยังไม่ทันสุดดีก็จำต้องรีบสะบัดๆ >ควยแล้วเก็บเข้าที่ก่อนจะวิ่งกระหืดหระหอบมาเข้าแถว >เมื่อทุกคนเข้าแถวเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็เริ่มทำการฝึกยิง >ในการยิงจะมีพลยิงและคู่ฝึก พลยิงจะเป็นคนยิง >ส่วนคู่ฝึกจะทำหน้าที่บรรจุกระสุนใส่ในปืนของพลยิง >แต่วันนี้เป็นแค่การซ้อมดังกล่าวแล้ว >เราจึงแค่ฝึกทำท่ายิงเท่านั้น >ในขั้นแรกครูฝึกแประจำสถานีพูดกับทุกคนในหมู่ของผมว่า >" วันนี้หัดทำท่ายิงให้ถูกต้องก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องยิงจริงๆ >จะได้ทำท่าถูก ก่อนอื่นให้ทุกคนในหมู่ไปประจำตามช่องยิงก่อน >ช่องยิงละ 2 คน คนนึงเป็นพลยิง อีกคนเป็นคู่ฝึก >แต่วันนี้คู่ฝึกก็เป็นพลยิงด้วย ฝึกทำท่ายิงเหมือนกัน เอ้า >ไปได้ ! " >ทุกคนในหมู่รีบวิ่งไปประจำตามช่องยิงของตนเอง แล้วยืนนิ่งอยู่ >ผมได้คู่กับไอ้อ๊อต ครูฝึกสั่งต่อว่า >" นอน เตรียมยิง ! " >ทันทีที่ได้ยินคำสั่งแรก >ผมก็ทำกึ่งขวาหันด้วยความรวดเร็วแล้วแยกเท้าซ้ายออกไปครึ่งก้าว >มือขวากำด้ามปืนแน่น >แล้วย่อเข่าทั้งสองลงจดพื้นพร้อมกับล้มตัวลงอยู่ในท่านอนคว่ำ >ลดศอกขวาลงกับพื้น ยื่นศอกซ้ายไปข้างหน้าแล้วกำกระบอกปืนเอาไว้ >พร้อมๆ กับดันพานท้ายปืนเข้าร่องไหล่ที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม >กางขาทั้ง 2 ข้างออก >ผมรู้สึกเจ็บที่ข้อศอกมากขณะที่เอามือขวากำด้ามปืนเอาไว้แน่นจนเส้นเลือดที่ >แขนปูดพองออกมา เนื่องจากตอนนี้ศอกทั้ง 2 >ข้างของผมอยู่บนพื้นดินแข็งๆ พอดี แต่ก็พยายามอดทน >กระชับด้ามปืนไว้ให้มั่น มองตรงไปข้างหน้า >ไอ้อ๊อตซึ่งนอนทำท่ายิงอยู่ข้างๆ ผมก็ทำแบบเดียวกับที่ผมทำ >ได้ยินเสียงครูฝึกตะโกนอยู่ข้างหลังว่า >" ขาน่ะกางออกเยอะๆ สิโว้ย ไม่ต้องหนีบ แหกๆกว้างๆ เลยมึง " >แล้วก็รู้สึกเหมือนมีตีนหนักๆ เตะขาผมเบาๆ >ให้ผมกางขาออกให้มากกว่านี้ >ผมรีบกางขาออกให้กว้างที่สุดเท่าที่จะทำได้ >ทำให้เป้าควยและพวงไข่ของผมสัมผัสพื้นดินร้อนๆ อย่างเต็มที่ >แต่ผมก็ต้องนิ่งอยู่อย่างนั้น ไม่นานครูฝึกก็สั่งต่อ >" ต่อไป นั่งสูง นั่ง - เตรียมยิง ! " >ผมยืนขึ้น แล้วทำท่ากึ่งขวาหัน ก้าวเท้าซ้ายไปทางซ้ายครึ่งก้าว >แล้วนั่งยองๆ เท้าทั้งสองแบนราบติดกับพื้น >แขนซ้ายท่อนบนวางบนเข่าซ้าย มือขวากำพานท้ายปืนเข้าร่องไหล่ >เสร็จแล้วจึงเลื่อนมือขวามากำด้ามปืนไว้จนแน่น >ลดข้อศอกขวาลงยันไว้กับเข่าขวาด้านในโดยเอาเข่าบีบข้อศอกไว้ >ท่านี้เผยให้เห็นเป้ากางเกงอันอวบอูมของนักศึกษาวิชาทหารได้ชัดเจนมากหากมอง >จากทางด้านข้าง >แต่ก็ไม่มีใครมองเห็นเพราะต่างก็เห็นแต่แผ่นหลังของคนอื่น >(เนื่องจากทุกคนนั่งหันหลังให้กัน) >ผมนั่งทำท่านี้อยู่นานจนรู้สึกปวดตุบๆ ที่โคนขา >ครูฝึกก็ยังไม่สั่งให้เปลี่ยนท่าซักที >ก็เลยต้องทำท่านี้ค้างไว้ก่อน ไม่นานครูฝึกก็เริ่มสั่งต่อ >" นั่งคุกเข่า นั่ง - เตรียมยิง ! " >ผมลุกขึ้นยืนอีกครั้งหนึ่ง แล้วทำท่ากึ่งขวาหัน >ทรุดตัวลงนั่งบนส้นเท้าขวา ในท่าคุกเข่า >แล้วเอามือขวายกพานท้ายปืนใส่ไหล่ขวา >ก่อนจะอัดพานท้ายเข้าร่องไหล่แรงๆ มือซ้ายรองรับปากกระบอกปืน >ยกศอกขวาขึ้นเสมอแนวไหล่ แขนซ้ายท่อนล่างตั้งตรง >พร้อมกับโนม้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย ตามองตรง >ไม่กี่อึดใจต่อมา ครูฝึกก็สั่งว่า >" ทั้งหมด ยืน ! " >ทุกคนยืนขึ้นด้วยความรวดเร็ว แล้วทำท่าตรง >ถือปืนด้วยมือขวาไว้ข้างลำตัวด้านขวา >" ตามระเบียบ พัก ! " >ผมแยกเท้าซ้ายออกไปทางด้านซ้าย >เอามือขวากำศูนย์หน้าของปืนแล้วผลักปืนออกไปข้างหน้าในแนวเฉียง >ส่วนมือซ้ายวางไว้ทางด้านหลังในลักษณะหงายมือแล้วแตะไว้ตรงบริเวณเข็มขัด >ผมไม่ลืมที่จะยืดอกขึ้นอย่างสง่าผ่าเผย >" แถว ตรง ! " >ผมรีบชักเท้าซ้ายกลับดังเดิมพร้อมกับดึงปืนเข้ามาลำตัว >เอามือซ้ายแนบไว้ข้างลำตัว ส่วนมือขวาก็จับด้ามปืนไว้แน่น >เมื่อครูฝึกเห็นว่าทุกคนเรียบร้อยดีแล้ว ก็พูดขึ้นมาว่า >" การฝึกในสถานีที่ 1 เสร็จสิ้นลงแล้ว >ต่อไปขอให้ไปฝึกต่อยังสถานีที่ 2 " >ครูฝึกนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะสั่งต่อด้วยเสียงอันดังว่า >" เฉียงอาวุธ ! " >ทุกคนยกปืนขึ้นให้เฉียงผ่านไปทางข้างหน้า แล้วยืนนิ่ง >" วิ่ง หน้า - วิ่ง ! " >ทุกคนออกวิ่งไปด้วยความรวดเร็ว มุ่งหน้าสู่สถานีที่ 2 >..................................... >" แถว หยุด ! " >เสียงครูฝึกตะโกนไล่หลังมา ทุกคนหยุดวิ่งและรีบจัดแถว >ทุกคนต่างก็หอบแฮ่กๆ เพราะความเหน็ดเหนื่อย >เนื่องจากวิ่งมาไกลพอสมควร ผมเองก็เหนื่อยไม่แพ้คนอื่นๆ >เหมือนกัน >" เหนื่อยว่ะเหี้ยอ๊อต เราเหนื่อยชิบหายเลย " >ผมพูดกับไอ้อ๊อต ซึ่งกำลังยืนหอบอยู่เหมือนกัน >ไอ้อ๊อตไม่ตอบได้แต่พยักหน้าเฉยๆ >ผมควักยาดมออกมาดมอีกครั้งหนึ่งก่อนจะรีบเก็บใส่กระเป๋า >เพราะครูฝึกประจำสถานี (คนใหม่) >กำลังเดินตรวจความเป็นระเบียบเรียบร้อยของแต่ละแถวอยู่ >ผมก็เลยต้องยืนนิ่งจนครูฝึกตรวจเสร็จทุกแถวแล้วจึงสั่งให้ทุกคนนั่ง >สถานีที่ 2 เป็นการฝึกยิงปืนด้วยแสงเลเซอร์ ผมกับเพื่อนๆ >ก็นั่งดูนิดๆ หน่อยๆ ยังไม่ทันจะได้ทำอะไรก็ได้เวลาพักอีกแล้ว >หนนี้ผมกับไอ้อ๊อตเหนื่อยมากแล้ว >ก็เลยพากันมานั่งลงตรงโคนต้นไม้ข้างๆ ที่ฝึกเลย >ไม่มีแม้แต่แรงจะอ้าปากพูดกัน ผมนั่งเฉยๆ อยู่ครู่หนึ่ง >ไอ้เทพก็เดินมานั่งข้างๆ ผม แล้วพูดว่า >" เฮ้ย เป็นไรวะหน้าซีดเชียว เหนื่อยมากเหรอวะ " >ผมฝืนยิ้มให้มัน แล้วตอบเสียงแหบ >" เออ โคตรเหนื่อยเลย ร้อนด้วย อากาศร้อนๆ >แบบนี้ทำเราหมดแรงได้ง่ายๆ ว่ะ เราไม่ถูกกับอากาศร้อน " >ไอ้เทพยิ้มแล้วตบต้นแขนผมล่ำๆ ของผมเบาๆ >" ไรวะไอ้หนุ่ม นี่แค่วันแรกเองนะ จะหมดแรงแล้วเหรอ >อย่าลืมสิว่านายจะต้องฝึกอีก 4 วันเต็มๆ เลยนะเว้ย >เราได้ยินพวกผลัดก่อนๆ ที่ไปมาแล้วเล่าให้ฟังว่า >วันแรกนี่เบาสุดแล้วนะ รู้ป่าว " >" นี่เบาสุดแล้วเหรอวะเนี่ย ชิบหาย ขนาดเบาสุดยังขนาดนี้แล้ว >แล้ววันต่อไปจะขนาดไหนวะเนี่ย >เวรกรรมอะไรของเราวะเนี่ยที่ทำให้เราต้องมาตกระกำลำบากถึงขนาดนี้ >ซวยชิบเป๋ง " >ผมพูดอย่างปลงๆ ไอ้อ๊อตมองหน้าผมแล้วพูดขึ้นมาบ้าง >" สู้ๆ สิเว้ยหนุ่ม นายต้องผ่าน 5 วันนี้ไปให้ได้ นาย เรา >และก็ไอ้เทพ จะต้องผ่านไปด้วยกัน เราต้องทำได้ >เพราะเราเป็นลูกผู้ชาย " >" เออ เราจะสู้ เราต้องทำได้แน่ๆ " >ผมพูดยิ้มๆ รู้สึกได้กำลังใจในการฝึกกลับคืนมาอีกเยอะเลย >ขอบใจนะเพื่อนที่พูดให้กำลังใจเรา เราจะสู้ สู้ไปด้วยกัน >เพื่ออนาคตของเรา > > > > > Check if you DO NOT wish to use emotion icons in your message RBR User*: ใส่ Username และ Pass RBR ในกรณีที่โพสแล้วติดแอดมิน RBR Pass*: ***ผู้ที่ใช้พาส RBR ป่วนหรือโพสผิดกฎบอร์ดจะถูกยึดพาส***

Palm-Plaza.com All rights reserved.

Copyright Palm-Plaza,Inc. All Rights Reserved.