ในวันนี้ สถานีตำรวจประจำท้องถิ่นดูจะพลุกพล่านเป็นพิเศษ มีคนสะพายกล้องเดินกันขวักไขว่ ทุกคนดูมีท่าทีตื่นเต้นกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า นั่นคือ การแถลงข่าวคดีครูพละหนุ่มหื่นกามที่ลักลอบมีเพศสัมพันธ์กับลูกศิษย์ชายที่เป็นข่าวฉาวโฉ่ประจำสัปดาห์ภายในห้องฝากขัง..........(อดีต) ครูบิ๊กนั่งหน้าเครียดอยู่ในมุมหนึ่งของห้อง....มันแทบไม่อยากเชื่อเลยว่าชีวิตของมันจะผลิกผันและตกต่ำได้ขนาดนี้ นี่มันจะทำอย่างไรดี.........หัวสมองมันตีบตันไปหมดจริงๆ
เมื่อเช้านี้ มันเพิ่งได้รับข้อความทางโทรศัพท์ว่า มันถูกคณะผู้บริหารระดับสูงของโรงเรียนลงมติไล่มันออกเรียบร้อยแล้ว และในขณะนี้ มันกำลังเผชิญกับข้อหาล่วงละเมิดทางเพศกับเด็กที่ไม่บรรลุนิติภาวะ ซึ่งเป็นคดีทางอาญาและต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่ 3 15 ปี และปรับเป็นเงินร่วมหลายหมื่นบาท
เสียงคลิ้กของกุญแจประตูกรงที่ถูกเปิดออก........ทำให้มันเงยหน้าขึ้นพบร้อยเวรหญิงที่มองมันด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตรนัก
เอาล่ะ ออกมาได้แล้วค่ะ.......รีบๆ หน่อย อย่าให้คนข้างนอกเค้าต้องรอนาน......
มันถอนหายใจก่อนขยับตัวลุกขึ้นจากที่นั่งแล้วค่อยๆ ก้าวเดินออกไปข้างนอกที่มีกลุ่มนักข่าวรออยู่เป็นจำนวนมาก
แสงแพลชวูบวาบและเสียงเซ่งแซ่ของผู้สื่อข่าวทำให้มันหูตาพร่าเลือนไปหมด....มันแทบจะจำไม่ได้ว่าการแถลงข่าวที่สุดแสนจะทุกข์ทรมานนั้นได้สิ้นสุดลงเมื่อใด พอรู้ตัวอีกทีก็กลับมานั่งคอตกอยู่ในห้องขังเหมือนเดิมแล้ว ความรู้สึกเหนื่อยอ่อนผสมกับความสิ้นหวังท้อแท้ทำให้มันเผลอนั่งหลับไปโดยไม่รู้ตัว...................
เสียงครูดของวัตถุแข็งกับซี่กรงเหล็กดังเกรื่องกร่างแสบแก้วหู.............ทำให้ไอ้บิ๊กค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นแล้วสะบัดหัวอย่างงัวเงีย มันพึมพำในใจ.......อะไรกันหนักหนาวะ !
ตื่นแล้วเหรอมึง.......ไอ้พวกวิปริต
ไอ้บิ๊กเงยหน้าขึ้นสบสายตาที่เต็มไปด้วยความรังเกียจเหยียดหยามของผู้คุมร่างบึกที่มองผ่านลูกกรงมาด้วยความรู้สึกที่เย็นยะเยือกไปถึงไขสันหลัง..........มันกวาดตาไปรอบๆ ผ่านความมืด ที่เข้าปกคลุมห้องขังเล็กๆ ที่แสนสกปรกนั้นเพื่อหาทางหนีที่ไล่หรือขอความช่วยเหลือจากเพื่อน ร่วมห้องขังที่อยู่ติดๆกัน แต่มันก็แทบจะร้องไห้เมื่อพบว่าสายตาของพวกเดนมนุษย์ที่มองมายังมันนั้นก็แทบไม่ต่างจากผู้คุมที่ทำท่าคุกคามมันอยู่ข้างนอกเลยแม้แต่นิดเดียว
เสียงกุญแจเหล็กไขประตูดังกริ๊กขึ้น ไอ้บิ๊กหันกลับมามองอย่างหวาดระแวงถึงเจตนารมณ์ของการเปิดประตูครั้งนี้ว่าไม่ส่งผลดีต่อสวัสดิภาพมันแน่ๆ และโชคร้าย.....ที่มันคาดการณ์ถูกต้อง !
ทันใดนั้น โดยไม่ทันตั้งตัว........มันรู้สึกได้ถึงมือใหญ่กร้านรวบที่คอเสื้อนักโทษมันแล้วกระชากลากตัวมันออกจากห้องขังอันคับแคบดัวยพลังอันมหาศาล แต่น่าแปลกที่มันไม่รู้สึกดีใจกับอิสรภาพชั่วคราวที่ได้รับในครั้งนี้แม้แต่น้อย
เฮ้ย...มึงจะทำอะไรวะ........
โธ่ ไอ้เหี้ย....ไม่ต้องทำเป็นเก็กเสียงแมนเลยมึง...ใครๆเค้าก็รู้กันหมดแล้วว่า มึงก็แค่อีตุ๊ดวิปริตที่ชอบสมสู่กับสัตว์เท่านั้นแหละว่ะ
สีหน้าและน้ำเสียงดูถูกเหยียดหยามของผู้คุมเรียกเสียงหัวเราะกันอย่างครื้นเครงจากบรรดาผู้ต้องขังที่อยู่รายรอบที่ต่างเริ่มมาเกาะกรงขังดูเหตุการณ์พร้อมกับปรบมือพร้อมโห่ร้องเชียร์ให้ ผู้คุมลงโทษไอ้บิ๊กตามแบบฉบับของศาลเตี้ย ซึ่งดูเป็นเรื่องธรรมดาของกระบวนการยุติธรรมแบบไทยๆ
เอาแม่งเลยลูกพี่ จัดการมันให้สาสมกับความเหี้ยระยำของมัน เอาแม่งตอนนี้เลย
ไอ้บิ๊กถูกลากถูลูถูกังมายืนโผเผอยู่กลางห้องท่ามกลางแสงไฟทุกดวงของห้องถูกเปิดให้สว่างขึ้นราวกับจะต้อนรับและรับต้อนแขกรับเชิญหุ่นล่ำที่กำลังจะกลายเป็นดาวรุ่งพุ่งแรงของโรงพักแห่งนี้ในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า
อุ๊ก...... ไอ้บิ๊กส่งเสียงครางด้วยความเจ็บชาแถบหน้าอกเมื่อร่างอันกำยำใหญ่โตถูกกดลงให้แนบไปกับโต๊ะไม้ มือไขว้หลัง และท่อนล่างยังคงอยู่ในลักษณะยืนตั้งฉากกับพื้น...ส่งผลให้บั้นท้ายอวบดูโด่งงอนขึ้น
มึงเก่งนักใช่ไหม ไอ้สัตว์! แต่ก็เฉพาะกับเด็กนักเรียนและสัตว์เดรัจฉานเท่านั้นแหละวะ ถุย !
ผู้คุมถ่มน้ำลายใส่หน้ามันด้วยความรังเกียจเหยียดหยาม ไอ้บิ๊กถึงกับกลั้นใจด้วยความขยะแขยงเมื่อรู้สึกถึงความเย็นของของเหลวฟองฟอดปนขากเสลดสีเขียวที่ไหลเยิ้มเปรอะเปื้อนทั่วใบหน้า
หึหึ คนอย่างมึง...ต้องโดนแบบนี้
ใจของไอ้บิ๊กหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม เมื่อรู้สึกถึงมือหยาบกร้านสอดเข้ามาใต้ขอบกางเกงของมัน.......แล้วกระชากลงเต็มแรง !
พรึบ.............
เพียงเท่านี้.......กางเกงผ้าขายาวก็ถูกรูดไปกองที่ข้อเท้า......ทำให้ร่างกายท่อนล่างของมันเปล่าเปลือยไร้สิ่งปกปิดใดๆ โดยสิ้นเชิง !
ไอ้บิ๊กพยายามดิ้นขัดขืนอย่างเต็มแรง แต่ก็เปล่าประโยชน์เพราะข้อมือถูกไผล่หลังตรึงแน่นด้วยพลังอันมหาศาลจากผู้คุมหน้าเหี้ยม ซึ่งยืนคล่อมร่างมันอยู่
แทบไม่น่าเชื่อที่ว่า.........ในยามที่อยู่ท่ามกลางประชาชนผู้มาใช้บริการ หรือเพื่อนๆ ร่วมงาน สารวัตรฉัตรณรงค์ หรือพี่ฉัตรจะเป็นสุภาพบุรุษในเครื่องแบบที่น่ารัก เป็นกันเอง และแสนสุภาพอ่อนโยน
ในสายตาของเด็กๆ ทุกคนที่โรงพัก.....ทว่า ในขณะนี้ สารวัตรหนุ่มใหญ่กลับกลายร่างเป็นอสุรกาย ที่โหดเหี้ยมป่าเถื่อนและไร้ความปราณีโดยสิ้นเชิง
ด้วยแววตาที่แวววาม...................สายตาของสารวัตรหนุ่มไล่กราดลงมาตั้งแต่ศรีษะไปจนถึงท่อนล่างที่เปล่าเปลือยของอดีตครูพละหนุ่มที่พยายามตะเกียดตะกายดิ้นรนเพื่อที่จะให้หลุดพ้นจาก สภาพที่ถูกตรึงไว้แนบพื้นผิวโต๊ะที่เย็นเฉียบ
หึหึ..... ไม่ต้องทำเป็นดีดดิ้นดัดจริตไปเลยมึง.........อีตุ๊ดวิปริตอย่างมึง.......พยายามเรียกร้องขอความสงสารเห็นใจสิท่า กูรู้ทันมึงหรอกน่า
ไอ้บิ๊กรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีอย่างประหลาดเมื่อได้ยินเสียงกระซิบที่แผ่วเบาและแหบพร่าที่เปล่งออกมาจากใบหน้าถมึงทึงที่ก้มลงมาติดหูของมัน มึงคงแปลกใจสินะ.....ว่าทำไมกูถึงรู้ทันเล่ห์กะเท่ห์ของ ไอ้พวกวปริตอย่างมึง..........เพราะในอดีต....กูก็เคยโดนพวกมึงทำระยำอับปรีย์มาก่อนไง !
ก่อนที่จะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร..........ใบหน้าไอ้บิ๊กก็บิดเบี้ยวเหยเกด้วยความเจ็บปวดเมื่อจุดยุทธศาสตร์เบื้องล่างถูกบีบด้วยอุ้งมือใหญ่อย่างรุนแรง
..ทำให้มันจำเป็นต้องกระดกเอวขึ้นเพื่อผ่อนคลายความเจ็บปวด ในจังหวะนั้นเอง ! ไอ้ฉัตรปล่อยมือจากเป้าหมายเดิมก่อนที่จะใช้นิ้วทั้งห้าเสียบพรวดเข้าไปในรูตูดที่ฟิตแน่นของไอ้บิ๊กจดแทบมิดอุ้งมือ !
เท่านั้นเอง.....ไอ้บิ๊กแหกปากร้องโหยหวนจากความเจ็บระดับจุกที่พุ่งมาเป็นริ้วๆ จากเบื้องล่าง........และยังส่งผลให้ท่อนขาล่ำหนาที่รกรุงรังไปด้วยขนดกดำถึงกับสั่นระริกและขยับตั้งฉากขนานกับพื้น ซึ่งทำให้บั้นท้ายที่รกไปด้วยขนโอบรัดอุ้งมือของผู้รุกรานอย่างแน่นหนา
อุวะ...กูว่าแล้วว่า มึงต้องชอบ แหม รูตูดของมึงเนี่ยตอดรัดจนนิ้วกูชาไปหมดแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า
ปละ...ปล่อยกู ไอ้เหี้ย เอานิ้วระยำออกไปจากรูตูดกูเดี๋ยวนี้........กูไม่ใช่ตุ๊ดนะเว้ย...
เฮอะ! จนถึงตอนนี้แล้ว กูยังไม่อยากเชื่อเลยว่า คนอย่างมึงยังไม่ยอมรับความจริงอีก คนทั้งโลกเค้ารู้กันหมดแล้วว่า มึงน่ะเป็นตุ้ดวิปริตที่ชอบล่อตูดเด็ก และชอบสมสู่กับสัตว์ชั้นต่ำ จริงๆ แล้ว คิดแค่นี้...กูก็ขยะแขยงจะแย่อยู่แล้วที่นิ้วกูอยู่ในซอกตูดคนอย่างมึง
เหมือนจะคิดอะไรบางอย่างได้....ไอ้ฉัตรค่อยๆ ดึงเอานิ้วมือออกมาจากโพรงตูดของไอ้บิ๊กช้าๆ.....นิ้วมือทั้งห้าชโลมไปด้วยคราบน้ำเมือกเหนียวและคราบเลือดจางๆ ติดมาด้วย แม้กระนั้น........มันก็ยังนำมาซึ่งสีหน้าโล่งอกโล่งใจของไอ้บิ๊กได้ในชั่วขณะหนึ่ง
แต่น่าเสียดายที่เวลาแห่งความโล่งใจของไอ้บิ๊กนั้น.........ช่างสั้นเสียเหลือเกิน !
คนอย่างมึง แค่นิ้วมันยังน้อยไป อย่างมึง....ต้องเจอกับไอ้นี่ พอพูดจบ.......ไอ้ฉัตรก็เงื้อไม้พลองขนาดเขื่องสีดำมะเมื่อมแล้วจิ้มพรวดอย่างเต็มกำลังลงไปยังที่รูตูดที่แอ่นรอเป้าอยู่ทันที !
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก......................................................
ตลอดชีวิตสามสิบกว่าปีที่ผ่านมาของไอ้บิ๊ก มันไม่เคยแหกปากกรีดร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดชนิดสุดแสนสาหัสแบบนั้นมาก่อนเลย มันรู้สึกราวกับร่างกายท่อนล่างจะปริแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ความปวดร้าวระบมที่มันกำลังเผชิญนั้นช่างสุดๆ เกินคำบรรยายจริงๆ ...............ก็ขนาดพวกนักโทษ ที่ต่างมาเกาะลูกกรงดูเหตุการณ์อยู่อย่างตื่นเต้นยังอดไม่ได้ที่จะหลับตาลงด้วยความหวาดเสียว.....
ไอ้ฉัตรก้มลงมองผลงานตัวเองอย่างสะใจเมื่อพบว่า บัดนี้ ความยาวเกือบครึ่งของกระบองได้หายวับเข้าไปในโพรงตูด ซึ่งได้ปริแยกออกจากกันอย่างน่ากลัว และอีกเพียงครู่หนึ่งต่อมา ก็ปรากฏเป็นเลือดสดๆ สีแดงเข้มไหลซึมออกมาจากรอบวงตูดที่บีบรัดไม้พลองอยู่.......จากปริมาณเลือดที่เล็กน้อย....
ก็เพิ่มขึ้นตามลำดับอย่างรวดเร็ว โดยไหลหยดย้อยเป็นสายธารสีแดงลงมาตามง่ามก้น....และเปรอะเปื้อนลงไปตามซอกขาและปลีกน่องที่สั้นระริกด้วยความเจ็บปวดราวกับร่างกายจะระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ
แววตาแวววามของไอ้ฉัตรดูราวสัตว์ป่ากระหายเลือด ไม่มีร่องรอยของความสงสารเห็นใจในชะตากรรมของไอ้บิ๊กอยู่แม้แต่น้อย
หึหึหึ มึงนี่ ใจเสาะฉิบหาย แค่นี้ทำเป็นครวญคราง มึงจำใส่กะลาหัวเลยว่า นรกสำหรับมึง........มันแค่เพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น !
แม้สติของไอ้บิ๊กจะเลือนลางด้วยความเจ็บปวด แต่มันก็ยังคงพอรับรู้ได้ถึงคำอาฆาตมาดร้ายของ ผู้คุมหนุ่มใหญ่ ริมฝีปากของมันสั่นระริกก่อนจะเอ่ยอย่างแผ่วเบาราวกับจะถามตัวเองว่า กะ...กูไปทำอะไรให้มึง...ทำไมถึงทำกับกูขนาดนี้
ไม่มีใครในที่นั่นทราบว่า ไอ้ฉัตรจะได้ยินอะไรจากปากของไอ้บิ๊กหรือไม่ มีแต่เพียงใบหน้าที่เย็นชาประดับด้วยรอยยิ้มเหี้ยมเกรียมเท่านั้นที่เป็นคำตอบอันคลุมเครือสำหรับคำถามที่ล่องลอยไปตามสายลม