ทวนนั่งสูบบุหรี่อยู่บนเถียงนาอย่างเกียจคร้าน กับข้าวมื้อกลางวันยังคาปิ่นโตอยู่อย่างนั้น ปรกติเขาไม่ใช่คนเฉื่อยแฉะ กินข้าวเสร็จแล้วก็รีบลงนา
แต่หลังจากกรำศึกกามมาหนักเมื่อคืนวาน เขารู้สึกเหมือนโดนสูบพลังงานไปไม่น้อย ร่างกายมันอ่อนเปลี้ยไร้เรี่ยวแรง แต่ในใจถวิลหารสกามไม่สิ้นสุด
ชายหนุ่มนึกทบทวนเหตุการณ์ที่ผ่านมา มันเริ่มจากการที่เขาแอบจับได้ว่าน้องเมียฝาแฝดแอบส่องดูเขาเย็ดกับเมีย จากการที่คิดจะแก้เผ็ดมันสองคนด้วยการบังคับให้พวกมันชักว่าวให้เขาดู กลับเลยเถิดไปเป็นการอมควยเย็ดตูดได้ยังไงไม่รู้
ไม่จบแค่นั้น เขาเริ่มถลำลึกขึ้นเรื่อยๆ เขาโหยหารสกามจนแอบย่องเข้าห้องน้องเมียฝาแฝดตอนเช้ามืดเพื่อจะดูดกินน้ำว่าวของพวกมันก็ทำมาแล้ว จนกระทั่งมีเดชเข้ามาร่วมวง ทวนยอมรับอย่างไม่อายปากเลยว่า ติดใจควยเดชอย่างถอนตัวไม่ขึ้น จากผู้ชายที่ชอบเย็ดหี มาตอนนี้เขายอมให้เดชเอาดุ้นทะลวงตูดอย่างเต็มอกเต็มใจ
กลายเป็นว่าบทรักธรรมดาๆระหว่างเขาเมียเป็นเรื่องน่าเบื่อไปเสียแล้ว และตอนนี้ทั้งทีพึ่งจบเกมส์รักแบบหมู่กับเดชและต๋องไปไม่กี่วัน ทวนก็เริ่มรู้สึกกระหายอยากจะลิ้มลองรสชาติแปลกใหม่อีกแล้ว เหมือนเขากลายเป็นคนตะกละตะกลามหิวรักไปเรื่อยๆไม่รู้จักอิ่มจักพอ
ทวนดีดขี้บุหรี่ลงบนพื้น ตามองผืนนาที่เขียวชอุ่มชวนให้เย็นใจ แต่มันไม่ช่วยให้เขาลดทอนความรุ่มร้อนในตัวลงไปได้เลยแม้แต่น้อย
ชายหนุ่มหลับตาลงแล้วถอนหายใจยาวเพื่อผ่อนคลายความเครียดขึ้งในร่างกาย บนเถียงนาเล็กๆนี้คาวกรุ่นด้วยกลิ่นกามไปทั่วทุกตารางนิ้ว คราบเก่ายังไม่ทันแห้งดี ก็มีน้ำใหม่กระฉูดลงไปเปรอะนองไม่สิ้นสุด
ทวนเอนตัวลงไปนอนบนพื้นกระดานแข็งสาก นับตั้งแต่วันที่เดชกลับไป ทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลงไปโดยสิ้นเชิง โต้งเลิกตามกีดกันเขาและต๋องเหมือนเคย ดูจะไม่ใส่ใจด้วยซ้ำว่าเขากับต๋องจะแอบไปเอากันอีกเมื่อไหร่
ตรงกันข้ามกับแฝดน้องอย่างสิ้นเชิง...
ต๋องพูดถึงเดชไม่ขาดปาก เด็กชายเหมือนจะนับวันนับคืนให้ถึงวันที่จะไปบ้านเดชเร็วๆ อย่าว่าแต่ต๋องเลย เขาเองก็เหมือนกัน
ในหัวของทวนตอนนี้วนเวียนอยู่กับดุ้นเอ็นของเพื่อนรักอย่างโงหัวไม่ขึ้น ชายหนุ่มปลดปมผ้าที่ขมวดตรงท้องน้อยออก สอดมือเข้าไปในกางเกงเลสีเข้ม ลูบคลำดุ้นเนื้อที่กำลังแข็งขมึงราวกับจะปลอบประโลมให้มันสงบนิ่ง มัดกล้ามในร่างกายดูจะอ่อนเปลี้ยจากการทำงานกลางทุ่งนา แต่แท่งควยแข็งโด่โงนเงนไม่ยอมสงบลงง่ายๆ
ทวนเปลื้องกางเกงลงไปจนถึงเข่า ปล่อยให้ท่อนเนื้อเป็นลำแข็งตระหง่านอยู่ในแสงจ้า ลมทุ่งที่โกรกเถียงนาก็ไม่อาจบรรเทาความรุ่มร้อนของดุ้นเนื้อนั้นลงไปได้ มีแต่จะต้องรีดน้ำมันออกเท่านั้นจึงจะทำให้มันสิ้นฤทธิ์ลงไปได้
เขาหลับตาพริ้ม จินตนาการว่ากำลังดูดเลียหัวบานของเดชอย่างเอร็ดอร่อย ก่อนจะ เริ่มต้นสาวรูดควยดำมะเมื่อมหัวเยิ้ม
ภาพบทกามระหว่างเขา เดช และต๋อง ผุดขึ้นมาในหัวชัดเจน ระหว่างที่เขากระหน่ำรูดลำควย ชายหนุ่มแอ่นเอวคว้างสวนอุ้งมือที่ถอกลงมา ปากหยักหนาส่งครางกระเส่า
ทวนแสร้งห่อปากเป็นวงกลมเหมือนกำลังดูดควยดุ้นโต เขาหมายใจว่าถ้าเจอเดชครั้งหน้า เขาจะขอดูดเลียไซ้พวงกระโปกเพื่อนรักให้สาแก่ใจ กลิ่นกามที่ยังคลุ้งเถียงนากระตุ้นให้อารมณ์ของชายหนุ่มกระเจิดกระเจิง
ทวนสาวมือรูดควยรัวกระหน่ำอยู่คนเดียวกลางทุ่ง นิ่วหน้าด้วยความเสียว ร่างสูงใหญ่นอนหงายกระเด้าเอวใส่มือตัวเองอย่างเมามัน เขาหอบหายใจกระชั้นถี่ปนเสียงครางแผ่วๆ คิ้วเข้มขมวดยุ่งเหยิงเพราะความเสียจากน้ำมือตัวเอง สองตีนหงิกเกร็งเพราะความเสียวจนที่สุด
ร่างสูงใหญ่ก็เกร็งกระตุกสองสามที ก่อนน้ำรักจะฉีดพุ่งอย่างแรงไปในอากาศแล้วร่วงเปรอะลงมาบนหน้าท้องที่ยังแขม่วเกร็ง
ทวนนอนแผ่อย่างหมดเรี่ยวแรง เขาใช้สันมือปาดน้ำกามที่ย้อยเปรอะหน้าท้อง พลางจินตนการถึงใบหน้าคมเข้มของเพื่อนรัก ก่อนจะเลียกินน้ำกามอย่างสุขสมใจ
....
กว่าที่รถสองแถวเที่ยวสุดท้ายจะกลับถึงหมู่บ้านก็เกือบทุ่มครึ่ง ผู้คนในตลาดเล็กๆของหมู่บ้านเริ่มบางตา คงเหลือแต่แม่บ้านที่จัดแจงเก็บแผงร้านของตัวเอง ยังไม่ทันที่รถสองแถวจะจอดสนิทดีด้วยซ้ำ เด็กหนุ่มที่โหนท้ายรถมาก็กระโดดผลุงลงจากรถแล้ววิ่งเหยาะๆไปตามถนนมืดๆ ก้านยังอยู่ในชุดซ้อมกีฬา หนีบกระเป๋าในเรียนไว้ที่รักแร้ เสื้อกล้ามสีน้ำเงินตัวเก่งชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อ รู้สึกเหนียวเนื้อตัวอยากจะอาบน้ำเต็มแก่ แต่ในมันร้อนรนอยากจะไปเห็นหน้าบอล แม้จะซ้อมวิ่งมาเหนื่อยจนแทบคลานแต่รักษาความเร็วฝีเท้าตลอดทางที่วิ่งไปบ้านบอล
พอเห็นหลังคาร้านชำอยู่ลิบๆ เด็กหนุ่มเร่งกวดฝีเท้าเต็มแรง ใจภาวนาอย่าให้ก๋งรีบปิดร้าน
เกือบทั้งอาทิตย์ที่เขาไม่ได้กลับบ้านพร้อมไอ้บอลเพราะต้องอยู่ซ้อมวิ่งจนมืดค่ำ ก่อนนี้เขาเจอหน้ามันบ้างไม่เจอบ้างเพราะเขาก็ไม่เคยคิดอะไร พึ่งรู้ตัวไม่นานนี้เองว่าวันไหนไม่ได้คุยกับไอ้บอลแล้วใจมันโหวงๆประหลาด
อีกไม่กี่สิบเมตรจะถึงร้านชำ ก้านใจแป้วเพราะเห็นเงาตะคุ่มๆของก๋งกำลังยักแย่ยักยันอยู่ตรงหน้าร้านเหมือนกำลังจะปิดประตู เด็กหนุ่มเบรกกะทันหันห่างจากหน้าร้านไปไม่ถึงสิบเมตรก่อนจะยืนจดๆจ้องๆอยู่ชั่วอึดใจ เขาเดินไม่อยากทะเล่อทะล่าเข้าไปหาก๋ง เพราะบอลไม่เหมือนเด็กอื่นที่ออกไปเที่ยวเล่นมืดๆค่ำๆได้ตามใจชอบ
เด็กหนุ่มยืนลังเลอยู่ไม่ไกลจากหน้าร้าน อยากจะเข้าไปเจอหน้าบอลใจจะขาด แต่ใจก็นึกกลัวถ้าก๋งถามว่าเขามีธุระปะปังอะไรถึงแล่นมาหาไอ้บอลเอาป่านนี้ เขาเองก็ไม่มีอะไรจะตอบ นอกจากอยากเจอหน้ามันเฉยๆ
อีกนิดเดียวก๋งก็จะปิดบ้านเสร็จเรียบร้อย ก้านยืนชั่งใจอยู่ครู่ก่อนจะรวบรวมความกล้าเดินเข้าไปหาก๋ง
ใบหน้าเหี่ยวย่นมีวี่แววประหลาดใจเล็กน้อย เมื่อก้านยกมือไหว้เก้ๆกังๆ..
ใครนั่นมาค่ำๆมืดๆ อ้าว ก้านหรอกหรือ..
ก้านยกมือไหว้อีกรอบเพราะคิดไม่ออกว่าจะเริ่มบทสนทนาอย่างไรดี ก๋งมองเด็กหนุ่มร่างสูงใหญ่ยืนอึกๆอักๆชะเง้อคอเข้าไปในบ้าน เดาไม่ยากว่าอีกฝ่ายมีจุดประสงค์อะไร แต่ครั้นรอให้มันออกปากพูดก็ไม่พูดเสียที
มาหาไอ้เจ้าบอลหรือ
ครับก๋ง
ผู้สูงวัยกว่ามองอีกฝ่ายอย่างพิจารณา จริงอยู่ที่หมู่บ้านเล็กๆนี่ เด็กรุ่นราวคราวเดียวกันจะไปมาหาสู่กันค่ำๆมืดๆเป็นเรื่องปรกติ ทว่าอากัปกริยาของก้านราวกับเด็กหนุ่มแรกรักพึ่งจะหัดเกี้ยวสาว ก๋งปล่อยให้คนตรงหน้ายืนกระวนกระวายอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนจะออกปากถามเสียงเนือยๆ
มาหาค่ำๆมืดๆแบบนี้เอ็งมีธุระอะไรหรือ จะพากันไปเล่นพิเรนท์อะไรหรือเปล่า
เด็กหนุ่มกลืนน้ำลาย รู้สึกร้อนตัวกับคำว่าเล่นพิเรนท์ของก๋ง เขาหลบตาลงต่ำ ตอบเสียงอ้อมแอ้มในลำคอ
ไม่ได้จะพาไปเที่ยวเล่นที่ไหนครับ ก้านรีบปฏิเสธพัลวัน ไม่ได้เจอหลายวัน ผมเลยแวะมหาเฉยๆ
แล้วที่โรงเรียนไม่ได้เจอกันเลยหรือไง
ไม่ได้เจอครับ ตอนเที่ยงผมซ้อมวิ่งทุกวัน เลิกเรียนก็ซ้อมจนค่ำ เลยไม่ได้เจอกัน..
ก๋งผงกหัวเป็นเชิงเข้าใจ ถามต่อด้วยน้ำเสียงเนิบเนือย ไม่ได้เจอกันแล้วทำไมหรือ มีธุระปะปังจะคุยกันหรือเปล่า
ก้านทำหน้าจ๋อย พยายามหาคำพูดเหมาะๆมาตอบก๋ง แต่ก็เกิดสมองตื้อขึ้นมาเฉยๆ เหตุผลจริงๆมีอยู่แค่อยากคุย..อยากเจอแต่จะให้ตอบออกไปตรงๆก็กลัวว่าจะถูกก๋งตะเพิดกลับบ้านไปซะเปล่าๆ
ก๋งเขม้นมองแด็กหนุ่มตรงหน้า ป่วยการจะซักไซ้ไล่เลียง เพราะก็รู้อยู่แก่ใจว่าก้านเป็นเด็กปากหนัก แต่ครั้นจะให้มันมาเก้อก็ดูจะแล้งน้ำใจไปหน่อย
ชายชราเลื่อนบานประตูให้กว้างออก แล้วพูดเสียงเนือยๆ
รออยู่นี่ก่อน เดี๋ยวก๋งไปตามเจ้าบอลมาให้
ก้านมองตาหลังคุ้มงอที่เดินลับหายเข้าไปในบ้าน เขายืนกระสับกระส่ายอยู่ตรงประตู เหงื่อชุ่มโชกที่กำลังจะแห้งเรียกฝูงยุงในช่วงหัวค่ำได้ชะงัดนัก ก้านยืนกระสับกระส่ายยืนตบยุงอยู่นานพอดูกว่าที่เขาจะเห็นเงาของใครคนหนึ่งผ่านบานประตูที่ก๋งเปิดค้างไว้
แต่เพียงแค่คนบ้านโผล่มาส่งยิ้มแป้นแล้นให้ถนัดเต็มตา หัวใจก้านก็พองโต
ไอ้บอลใส่ชุดนอนแบบมีกระดุมสีฟ้าอ่อนดูสะอาดสะอ้านน่ารัก สองแก้มนวลประแป้งลายพร้อยบอกให้รู้ว่ามันพึ่งอาบน้ำเสร็จหมาดๆ กลิ่นหอมอ่อนๆนั่นชวนให้ปั่นป่วนในอกพิกล ก้านยิ้มตอบ แค่ได้เห็นหน้ามันก็คุ้มค่าแล้วที่มายืนทนเลี้ยงยุงอยู่อย่างนี้
พึ่งซ้อมวิ่งเสร็จหรือพี่ เหนื่อยไหม มันทักขึ้นมาก่อนหลังจากยืนมองตากันอยู่ครู่ใหญ่ ก้านส่ายหัว รู้สึกหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง
แล้วเอ็งล่ะ ทำอะไรอยู่ กินข้าวหรือยัง
กินแล้วพี่ ผมทำการบ้านอยู่
ก้านขมวดคิ้วเข้ม เกือบจะลืมไปแล้วว่าการบ้านคือส่วนหนึ่งของการเป็นนักเรียน
เออ พี่กลับบ้านค่ำๆทุกวันเลยไม่ได้คุยกับเอ็งหลายวัน คิดถึงเอ็งว่ะ ก็เลยมาหา
มันหัวเราะพรืดออกมา ทำเอาคนพูดใจแป้ว จะคิดถึงทำไม บ้านก็อยู่ใกล้กันแค่นี้
ก็มันคิดถึงนี่หว่า เคยกลับบ้านพร้อมกันทุกวัน เอ็งไม่คิดถึงพี่บ้างหรือไง
ตาหยิบหยีคู่นั้นฉายแววฉงนฉงายระคนขบขัน กระทั่งตัวคนพูดก็ยังอดนึกขำตัวเองไม่ได้
ก็ถูกของมัน บ้านเขากับบ้านมันก็ใช่จะห่างกันนักหนา เรียนก็เรียนที่เดียวกัน แต่เขาก็ยังอยากคุยอยากเจอมันอีกอยู่ดี อันที่จริง เขาอยากอยู่กับมันตลอดเวลาด้วยซ้ำ
แล้วตอนเที่ยงๆเอ็งทำอะไรบ้างที่โรงเรียน ก้านถามเรื่อยเปื่อย ตามองแก้มขาวๆตรงหน้า ผิวมันตึงใสจนเขานึกหมั่นเขี้ยวอยากจะบีบเล่น
ก็เล่นกับเพื่อน บางทีก็ไปห้องสมุด
ไปดูพี่ซ้อมมั่งสิวะ
มันส่งยิ้มแฉ่งมาให้ พยักหน้าหงึกหงัก ได้พี่ เดี๋ยวผมไปดูพี่ซ้อม แล้วพี่ก้านกินข้าวหรือยัง
ยัง..ซ้อมเสร็จก็รีบมาหาเอ็งเลย
กินข้าวไหม กินกับก๋งก็ได้พี่ ก้านหัวเราะกับคำเชื้อเชิญซื่อๆ ส่ายหน้ายิ้มๆ อย่าว่าแต่นั่งกินข้าวกับก๋งเลย เอาแค่มาถามหามันจากก๋ง เขาเองก็ใจฝ่อจะแย่
ก้านเคยต่อยตีกับนักเลงรุ่นพี่มานักต่อนักแต่ไม่เคยรู้สึงเกรงกลัวเลยแม้แต่น้อย ไม่รู้ทำไมถึงเกรงก๋งนัก ทั้งที่ใครต่อใครต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าก๋งเป็นคนใจดี
สองหนุ่มยืนคุยจ้อกันอย่างเพลิดเพลิน เสียงกุกกักลอดมาจากข้างในทำให้รู้ว่าก๋งคงทำอะไรฆ่าเวลาระหว่างเฝ้าคุมเชิงอยู่ไม่ไกล เด็กหนุ่มถอนหายใจยาว ใจจริงก็อยากอยู่อ้อยอิ่งให้นานกว่านี้ แต่ก็อดเกรงใจก๋งไม่ได้
ก้านเอามือชกต้นแขนคนตรงหน้าเบาๆ พรุ่งนี้ต้องไปดูพี่ซ้อมให้ได้นะ ถ้าเอ็งเบี้ยวโดนเตะ
แล้วถ้าผมไปดูพี่ซ้อมทุกวัน แต่พี่ไม่ได้เหรียญทอง ผมเตะพี่คืนนะ
ก้านหัวเราะเห็นฟันขาวอยู่ในความมืด แต่ไหนแต่ไรมาใครๆก็บอกว่าเขาไม่ใช่คนช่างพูดช่างคุย แต่ไม่รู้ทำไมตอนนี้เขากลับมีเรื่องจะคุยกับคนตรงหน้าไม่จบสิ้น รายละเอียดเล็กๆน้อยๆในชีวิตประจำวันองมันกลายเป็นสิ่งที่เขาสนใจใคร่รู้ไปเสียทุกอย่าง
กระทั่งแว่วเสียงก๋งกระแอมมาจากในบ้าน ก้านถึงไดรู้สึกตัวว่ายืนตากยุงคุยอยู่กับบอลร่วมชั่วโมง
ดึกแล้ว เอ็งเข้าบ้านเถอะ เดี๋ยวก๋งว่า..
มันพยักหน้าหงึกหงัก ทำท่าจะหมุนตัวเข้าบ้าน อยู่ๆมันก็ชกหน้าท้องแข็งเรียบของก้านเบาๆเป็นเชิงหยอก ทำเอาก้านเสียวท้องน้อยวูบเพราะไม่ทันตั้งตัว
รีบแข่งรีบชนะนะพี่ ผมอยากได้เหรียญทอง
ก้านยิ้ม นึกอยากให้มันชกแรงๆจริงๆ เพราะถึงจุกก็ยังชื่นใจ เขามองมันกลับเข้าไปในตัวบ้านอย่างอาลัยอาวรณ์
จนกระทั่งก๋งโผล่มาตรงประตู แล้วพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งลึกแบบที่ฟังดูใจดีก็ได้ แล้วก็ทำให้คนฟังรู้สึกเกรงได้ในคราวเดียวกัน
ดึกแล้ว...เอ็งก็กลับไปได้แล้ว วันหลังค่อยมาเที่ยวหากันใหม่
ก้านยกมือไหว้ พยายามให้ดูนอบน้อมที่สุดเท่าที่จะมีปัญญา ก๋งมองตาม สายตาคู่นั้นทำให้เขาว้าวุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก
เด็กหมุนตัวกลับแล้วค่อยวิ่งเหยาะๆจากไปเงียบๆ พอคล้อยหลังก๋งไปแล้ว รอยยิ้มก็กระจายเกลื่อนบนใบหน้าก้าน อย่างคนอิ่มอกอิ่มใจเต็มที่ หัวใจที่พองโตคับอกทำให้เขารู้สึกตัวเบาโหวง ต่อให้กลับไปซ้อมวิ่งอีกสักสิบเที่ยวก็ยังไหว
ก๋งยังคงยืนนิ่งอยู่ตรงประตูมองตามหลังเด็กหนุ่มจนกระทั่งเขาวิ่งลับสายตาไป...
ด้วยวัยที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมามาก ใช่ว่าก๋งจะดูไม่ออกว่าสายตากรุ้มกริ่มของก้านนั้นมีความหมายอย่างไร หากแต่ก๋งไม่คิดว่าแววตาชนิดนั้นจะเป็นแววตาแบบที่เด็กหนุ่มใช้มองเด็กหนุ่มด้วยกัน โดยพาะเด็กหนุ่มอีกคนนั้นเป็นหลานชายคนโปรดคนสุดท้องของก๋ง ชายชราเลื่อนปิดบานเฟี้ยมหนาหนัก ลงกลอนเสร็จเรียบร้อยแล้วก็ยังยืนคาอยู่ตรงประตูนั้นเนิ่นนานเพื่อครุ่นคิดอะไรบางอย่าง ท้ายที่สุดก๋งก็ถอนใจอยู่คนเดียวเงียบๆดับไฟแล้วขึ้นบ้านไป
.....................
