เย็นนี้ไปไหนดีอะ ไปกอนกันปะ กอนของมัน พารากอนนั่นแหละครับ ยังไม่ทันเข้าประตูโรงเรียนเลย คิดเรื่องเที่ยวซะและ เจริญดีจริงๆ
เย็นนี้ซ้อมบอล มึงลืมแล้วเรอะไง ผมเตือนความจำมัน ตอนนี้ไอ้เอ็กซ์กลับมาเข้าทีมฟุตบอลของโรงเรียนอีกครั้งแล้วครับ ซึ่งแน่นอนว่าคงเป็นไปไม่ได้ ถ้าไอ้ครูนั่นยังเป็นโค้ชอยู่
เออน่ะ พี่หมีเค้าไม่ว่ากูหรอก ไม่ใช่ไอ้เหี้ยเดชซะหน่อย ไอ้เอ็กซ์พูด ชื่อของไอ้ครูคนนั้นทำเอาผมคิ้วขมวด ถึงตอนนี้น้ำเสียงและใบหน้าอันน่ารังเกียจนั้นก็ยังอยู่ในความทรงจำของผมอย่างชัดเจน ไม่รู้ต้องใช้เวลานานเท่าไหร่ถึงจะลืมเรื่องบัดซบพรรค์นั้น โชคยังดีที่ผมและเพื่อนๆไม่มีอะไรต้องข้องแวะกับไอ้เดชอีกต่อไป นับว่าไอ้ครูเดชตัดสินใจผิดพลาดอย่างมหันต์ที่ทำร้ายไอ้เชนถึงขนาดนั้น หลังจากเรื่องที่เกิดขึ้น ไม่รู้ว่าพ่อของไอ้เชนทำอะไรบ้าง แต่วันจันทร์ต่อมาพวกเราก็ไม่เห็นไอ้ครูเดชอีกเลย
เห้ย ไงวะ ไอ้เหี้ยเอ็กซ์ ไอ้โจ ไอ้เบียร์ เพื่อนในชมรมฟุตบอลเดินเข้ามาตบไหล่ไอ้เอ็กซ์ มันเป็นคนหนึ่งที่มีส่วนทำให้ไอ้เอ็กซ์ต้องถูกทัณฑ์บน จากตอนที่มันต่อยกะครูเดชแล้วถูกใส่ร้ายว่ามันเป็นฝ่ายผิด
ไอ้เอ็กซ์หันไปมองขมวดคิ้ว ด้วยเหตุผลบางอย่าง ผมอดชำเลืองมองหน้ามันหวั่นๆไม่ได้
ทำไมกูต้องมีเหี้ย แล้วไอ้โจถึงไม่เหี้ย ไอ้เอ็กซ์ถาม ด้วยสีหน้างงๆนั่นแหละครับ ทำเอาผมหลุดหัวเราะออกมาเลย (ไม่ใช่อะไรหรอกครับ กลัวจะมีเรื่อง)
อ่าว ไอ้คุณพ่อ เหี้ยครบสูตรอย่างมึงจะให้กูเรียกอะไรล่ะครับ ไอ้นี่ก็กวนตีนนะครับ เคยมองหน้ากันไม่ติดแท้ๆ พอเรื่องคลี่คลายเข้าหน่อยก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกืดขึ้นซะงั้น
เรียกพ่อมึงไงไอสัสแล้วมันก็วิ่งไล่เตะตูดกันอยู่พักนึง ก่อนจะกอดคอคุยกันอย่างอารมณ์ดี ไอ้เอ็กซ์ก็ดีตรงนี้แหละครับ ใจกว้าง ไม่อาฆาตใคร มันรู้ดีว่าเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ใช่ความผิดของไอ้เบียร์หรือใครทั้งนั้น แต่เป็นพวกไอ้เชนต่างหาก หลังจากที่ครูเดชลาออกไปแล้ว พวกเพื่อนๆในชมรมก็พากันมาขอโทษไอ้เอ็กซ์ พร้อมกับสารภาพที่ต้องใส่ร้ายไอ้เอ็กซ์เพราะโดนพวกไอ้เชนมันขู่ ไอ้เอ็กซ์ก็ไม่ได้ติดใจอะไรครับ มันบอกว่าคิดไว้อยู่แล้วว่าเรื่องมันต้องเป็นแบบนี้ แต่ไอ้อาร์ตกลับพูดว่า ไอ้พวกนี้ต้องรับเงินไอ้เชนมาด้วยแน่ๆ (พูดต่อหน้าพวกไอ้เบียร์ตอนที่มาขอโทดเลยครับ เกือบจะต่อยกันไปแล้วรอบนึง)
ตอนนี้โค้ชหมี โค้ชคนเดิมของพวกเราก็กลับมาคุมทีมฟุตบอลอีกครั้ง แกแอบกระซิบบอกพวกเราว่าพ่อไอ้เชนต้องจ่ายไม่น้อยในการเอาครูเดชมาอยู่ที่นี่ แต่อยู่ได้แค่อาทิตย์เดียวก็โดนตะเพิดออกไปซะแล้ว ซึ่งทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่าเป็นเรื่องน่ายินดีสุดๆ ถึงขนาดมีนัดเลี้ยงฉลองของพวกชมรมบอลเลยทีเดียว
และเพิ่มเติมอีกสักเล็กน้อย ไม่ใช่แค่ครูเดชเท่านั้นที่ต้องโดนตะเพิดออกไปจากโรงเรียน แต่บรรดาพวกแก๊งค์ตัวเหี้ยของไอ้เชน ไอ้แม็ค ไอ้พี ไอ้ต้น และคนอื่นๆ ต่างก็ลาออกจากโรงเรียนกันเป็นทิวเป็นแถว มีข่าวลือว่า มันโดนพ่อไอ้เชนตามราวี กดดันให้ต้องลาออกพร้อมกับหนีหัวซุกหัวซุน จะไปกราบเท้าขอโทดยังไงก็ไม่รอดเพราะก่อเรื่องกับไอ้เชนไว้ถึงขนาดนั้น แต่ก็ยังมีอีกเรื่องที่ผมไม่เข้าใจ นั่นคือทำไมพวกไอ้แม็ครวมถึงครูเดชจ้องลงมือทำร้ายไอ้เชนแบบนั้นด้วย สิ่งที่เกิดกับมัน... เป็นอีกเรื่องที่ผมพยายามจะลืมแต่ก็ลบภาพนั้นให้หายไปจากใจไม่ได้สักที ขนาดผมแค่เกือบโดนยังรู้สึกทรมานแทบตาย ไอ้เชนต้องเจอเรื่องแบบนั้นมันจะรู้สึกเลวร้ายขนาดไหนกัน
เห้ยๆๆๆ ไอ้โจ ทำไมเดินขาถ่างงั้นวะ เสียงกวนตีนของใครสักคนเรียกผมตื่นจากห้วงความคิดอีกครั้ง แล้วก็พบว่าเพื่อนๆของผมนั่งแดกอาหารเช้าด้วยกันพร้อมหน้า เป็นภาพที่เห็นจนชินตา จะมีเปลี่ยนไปเล็กน้อยก็ไอ้อาร์ตที่เข้ามาเป็นหนึ่งในสมาชิกของพวกเราอย่างเต็มตัว หลังจากที่ได้ผ่านเหตุการณ์ระทึกมาด้วยกัน ทำให้ทุกคนยอมรับมันเป็นส่วนหนึ่งของพวกเราแล้ว
ไอ้เหี้ยกัน อย่าไปล้อเพื่อนดิวะ มาๆไอ้โจ นั่งๆ ไอ้เหี้ยแมนหันไปด่า ซึ่งผมรู้สึกไม่ชอบมาพากล ก่อนที่มันจะดึงผมให้นั่งลงข้างๆ
เห้ย ไอ้โจ...
อะไรของมึง นั่นไงล่ะ ผมหันไปมองหน้ามัน
รอยดูดเต็มคอมึงเลยว่ะ
เห้ย ไหนๆ ตอนนั้นตกใจจริงๆครับ เมื่อเช้าก็รีบจนลืมสังเกตตัวเองในกระจก เคยมีอยู่ครึ้งนึงที่ผมมาโรงเรียนพร้อมรอยประทับที่ไอ้เอ็กซ์มันทำไว้ แต่ผมไม่ทันสังเกตครับเพราะมันอยู่ข้างคอ กลายเป็นว่าผมเดินไปทางไหนก็มีแต่คนมอง กว่าผมจะรู้ว่ามองเพราะอะไรผมก็เดินโชว์ไปทั่วโรงเรียนแล้ว และไอ้เอ็กซ์ก็ต้องโดนตีนผมเป็นรางวัลไป
นั่นไงล่ะ กูว่าแล้วว่าเมื่อคืนแม่งทำกัน ไอ้นัทพูด ผมอ้าปากค้าง ก่อนที่พวกมันจะหัวเราะดังลั่นโต๊ะ ยกแก้วชนกันราวกับเลี้ยงฉลองการเถลิงราชย์ของอะไรสักอย่าง
ไอ้เหี้ยยยย ผมตบหัวไอ้แมนไปหนึ่งที
กี่รอบวะไอ้จอมถามเสียงแผ่ว สีหน้าอยากรู้อย่างกวนตีนสุดๆ
หยุดเลยมึง เดี๋ยวกูถีบผมด่ามัน
ตอบงี้ สองรอบ ชัวร์ ไอ้ก๊อตพูดนิ่งๆ แล้วพวกมันก็ระเบิดหัวเราะขึ้นมาอีก ไม่ไหวแล้วครับ T^T ผมต้านไม่ไหวจริงๆ หัวเดียวกระเทียมลีบ หันไปมองไอ้เอ็กซ์เพื่อขอความช่วยเหลือ แต่มันยกแก้วโค้กขึ้นดื่มหลบตาผม
พอแล้วน่าพวกมึง อย่าไปล้อมันดิวะไอ้เอ็กซ์มองไปรอบโต๊ะ สีหน้าจริงจังแบบสุดๆ ผมเริ่มใจชื้นขึ้นนิดหน่อย
อยากรู้อะไรมาถามกูนี่ เดี๋ยวกูเล่าชนิดติดขอบเตียงเลย กร๊ากกแล้วมันก็ยกแก้วขึ้นชนกับไอ้อาร์ต
โดนอีกดอกแล้วครับผม
โอ๋ๆ ขอโทดๆ ไม่แกล้งแล้วๆ อย่าทำหน้าแบบนั้นดิ มันรีบง้อเมื่อผมเงียบไปจริงๆ แต่ไม่ทันแล้วครับ อารมณ์ผมมันไปหมดแล้วด้วยความโกรธ(และความอาย)
งดคืนเดียวไม่พอ เพิ่มโทษ สองคืนไปเลย สัส ผมใช้น้ำเสียงเอาจริง พูดเบาๆแบบพอได้ยินกันสองคน ไพ่ตายที่ใช้ได้ผลเสมอครับ ไอ้เอ็กซ์หน้าเหวอไปเลย
เห้ย ไม่ได้นะ มึงจะฆ่ากูรึไงไอ้เอ็กซ์เริ่มร้องอุทธรณ์ ทำหน้าตาน่าสงสาร แต่ผมยิ้มเยาะครับ
โจจจ ไม่เอาน้า อย่าทำกับเค้าแบบนี้ ไม่ล้อแล้วก็ได้ สัญญาเลย จะห้ามคนอื่นด้วยนะ ไม่ให้มันล้อแล้วนะ อย่าทรมานเค้าเลยนะๆๆๆๆเออดูมัน ทำไปได้ครับ เหมือนหมาเลย ยกมือผมขึ้นมาถูแก้มด้วย เกือบหลุดขำแน่ะครับ ผมไม่มองหน้ามันเลย
กูขึ้นห้องก่อนนะผมหันไปบอกคนอื่นๆที่กำลังกลั้นขำกันอยู่ แล้วผมก็ลุกออกมาเลยครับ
เห้ยย ไอ้โจ เดี๋ยว รอกูด้วย
...............
