เป็นอะไรของมึงอีกละ เช็ดต่อสิมันกอดอก ก่อนจะหลับตาพริ้ม ผมมองไปยังท่อนล่างของมัน ตรงเป้ากางเกง บางอย่างที่อยู่ในนั้นแม้จะยังอ่อนตัว แต่ก็นูนขึ้นมาจนเป็นลำจะทำอะไรก็ทำสิวะ ยืนใบ้แดกอยู่นั่นแหละไอ้เชนพูดยั่ว กระดิกเท้า ผมพยายามทำนิ่งให้มากที่สุด แต่ก็พบว่ามือสั่นอย่างที่ไม่ควรจะเป็น
น่ารำคาญว่ะ ชักช้าจริงมันขึ้นเสียงอย่างขัดใจ ก่อนที่มันจะเอื้อมมาจับขอบกางเกงแล้วดึงลงไปถึงข้อเท้า จากนั้นก็ยกเท้าออกแล้วเตะกางเกงออกไป
แม้ผมจะเบือนหน้าหลบ แต่แท่งลำสีขาวขนาดเขื่องที่มีขนดกดำปกคลุมอยู่เต็มโคนนั้น ก็ติดตาผมไปแล้วอย่างจัง
แล้วผมก็ยิ่งติดอยู่ในความเงียบที่น่าอึดอัด แม้ไอ้เชนจะไม่ได้แสดงท่าทีทุกข์ร้อนอะไรเลยก็ตาม
ทำไมต้องหลบตาด้วยวะมันถาม ผมอึกอัก ไม่รู้จะพูดอะไรตอบออกไปจริงๆ
มองให้ชัดๆสิ แล้วบอกกูหน่อย ว่าของกูกับไอ้เอ็กซ์ ของใครใหญ่กว่ากันเสียงของมันแข็งและวางอำนาจมากขึ้น แต่ขณะเดียวกันก็เชิญชวนไปในตัว ผมหลับตา ยอมแลกกับอะไรก็ได้กับการไม่ต้องมาอยู่ตรงนี้ เป็นความรู้สึกที่ผมไม่ชอบเลยสักนิด มันต้องการอะไรจากผม
เมื่อผมไม่ขยับ ไอ้เชนก็จับมือของผม ไปสัมผัสกับแก่นกายของมัน แข็ง
ผมกระชากมือออกจากอุ้งมือมันในทันที
พอเหอะ ถ้าจะเล่นแบบนี้ กูไม่สนุกด้วยนะเว้ยผมพูดเสียงห้วน บ่งอารมณ์ชัดเจนว่าไม่ล้อเล่น ไอ้เชนขมวดคิ้วมองผม ซึ่งคงจะเกิดจากความไม่ชอบใจที่ถูกขัดใจ
เป็นอะไร ตอนดูไอ้เอ็กซ์แก้ผ้ามึงโมโหแบบนี้หรือเปล่าวะมันพูดเสียงเย็นชาใส่ผม
นั่นมันไม่ใช่เรื่องของมึง แล้วกูก็ไม่เข้าใจว่ามึงทำแบบนี้ทำไม จะแกล้งกูให้มันได้อะไรขึ้นมา ถ้าอยากให้กูรู้สึกแย่ล่ะก็ เออ มึงทำสำเร็จผมยอมรับว่ารู้สึกแย่ แต่ไม่มีวันยอมรับกับตัวเองได้ว่า.... ทำไมถึงรู้สึกแย่ ผมก้มลงมองนิ้วเท้าตัวเอง ตอนนี้แม้แต่หน้ามันผมก็ไม่อยากมอง
กูไม่ได้จะแกล้งมึง... ไอ้เชนพูดค้างไว้ ก่อนที่มันจะถอนหายใจ
เอาเป็นว่า กูขอโทดแล้วกัน....แล้วมึงจะไม่เช็ดตัวให้กูต่อรึไงคำขอโทดครั้งที่สองจากคนที่ขอโทดไม่เป็น มันถาม ผมยังไม่ตอบ แต่แล้วมันก็หลุบตาลงอีกครั้ง คงเพิ่งนึกออกว่าปัญหาคืออะไร
ทำไมวะ ของกูมันใหญ่จนทำมึงช็อกขนาดนั้นเลยรึไงมันพูดเยาะๆใส่ผม ทำเอาผมของขึ้นและอ้าปากจะด่า
พอๆๆ กูไม่อยากเถียงกะมึงละ ถ้าอายนักก็ไปหยิบกางเกงในมาให้กูไป อยู่ในกระเป๋าตรงโซฟานั่นน่ะ แม้การทำตามคำพูดของมันครั้งนี้จะเป็นการทำตามคำสั่งมันอีกครั้ง แต่มันก็ดีกว่าการที่มันเปลือยล่อนจ้อนแบบนี้แน่ๆ ผมเดินไปที่กระเป๋าเงียบๆ ก่อนจะหยิบกางเกงในสีขาวส่งให้มัน ผมหันหลังให้มัน สักพักมันก็เรียกผม
หันมาได้แล้ว แม้มันจะใส่กางเกงใน แต่มันก็ไม่ได้ต่างจากเดิมเท่าไหร่นัก เมื่อท่อนลำนั้นมันแข็งตัว จนกางเกงในตัวเล็กแทบจะเก็บมันไว้ไม่หมด แต่ผมก็ต้องแกล้งทำเป็นไม่เห็น ถ้าผมยังทำอิดออด คงโดนมันดูถูกเอาอีกแน่ ผมจึงทำใจดีสู้เสือ(น้องชายของมัน) กลั้นใจรีบเช็ดตัวมันให้เสร็จๆ ผมเอาผ้าขนหนูจุ่มน้ำอีกครั้ง ก่อนจะเช็ดตั้งแต่เท่ามันไล่ขึ้นมาตามขา พยายามหลบอะไรก็ตามที่อยู่กลางลำตัวมัน ไอ้เชนมองหน้าผม ก่อนจะหัวเราะหึหึ
มึงนี่ขี้อายจังวะ
ก็ใครจะไปหน้าด้านเหมือนมึงผมทำหน้าบึ้ง และไอ้เชนกลั้วหัวเราะ
โอ๊ย เบาๆสิวะมันร้องเมื่อผมออกแรงกดหนักๆ ให้สมกับความกวนตีนของมัน
ไม่อยากเจ็บตัวก็เงียบปากไปผมเช็ดตัวให้มันต่อ มันนอนนิ่งๆและไม่พูดอะไรออกมาอีก
เสร็จแล้วนะ กูจะกลับล่ะผมวางผ้าขนหนูไว้ในกะละมัง ไม่ได้สังเกตเลยว่า มันจ้องหน้าผมอยู่ตลอด
เดี๋ยว
อะไรอีกวะผมหันมาถามอีก ไม่รู้จักจบจักสิ้นสักทีครับ ไอ้นี่หนิ
กูอยากรู้ มึง... เกลียดกูหรือเปล่าวะมันถาม และเป็นครั้งแรกเลยที่มันดูขาดความมั่นใจ
ไม่เลยผมตอบ ไม่ได้เกลียด แล้วก็ไม่เคยเกลียด เรื่องที่มันผ่านไปแล้ว ก็ปล่อยให้มันจบไปแล้วกัน
ถ้าอย่างงั้น..ก่อนที่มันจะพูดจนจบเสียงเคาะประตูถี่รัวก็ดังขึ้น
นานเกินไปแล้วนะเว้ย จะให้กูเข้าไปลากมึงออกมามั้ยเสียงไอ้เอ็กซ์ตะโกนมาจากหน้าประตูครับ แล้วผมก็นึกขึ้นได้ว่าผมคงใช้เวลาอยู่ในห้องนี้นานเกินไปแล้ว
เออๆ รู้แล้วผมตอบไอ้เอ็กซ์ ก่อนจะหันมาบอกลาไอ้เชนสั้นๆ
เห้ย กูไปก่อนละนะ โชคดี หายไวๆนะมึงและโดยไม่รอว่ามันจะพูดอะไรต่อ ผมเดินไปหยิบกระเป๋าแล้วเดินออกไปทันที
.
.
.
.
.
.
.
แล้วก็เหลือเพียงคนๆเดียวที่อยู่ในห้องนั้น
ไอ้เหี้ยเอ็กซ์....
.
