ทันทีที่สายน้ำเย็นชุ่มชื่นจากฝักบัวพุ่งละอองน้ำเป็นสายราดรดชโลมตลอดทั้งใบหน้าและกล้ามแน่นขาวเปล่าเปลือยทุกส่วนสัดของนิสิตหนุ่ม เป็นครั้งแรกในรอบวันที่เจ้ากันต์รู้สึกสดชื่นกระปรี้กระเปร่าขึ้นมาก มันยกมือขึ้นลูบหน้าแล้วหลับตาลง แม้ร่างกายจะได้ชำระคราบสิ่งสกปรกที่ติดอยู่ตามเนื้อตัวออกจนหมดสิ้นแล้ว แต่ความทรงจำเกี่ยวกับบทเริงรักของมัน ทั้งกับชายและหญิงที่เพิ่งผ่านมาหมาดๆ ยังคงทำให้อารมณ์ของมันยังคงขุ่นมัวด้วยความกลัดกลุ้ม กับน้องพู่ที่เพิ่งจะเดินออกจากห้องไปด้วยอาการกระโผลกกระเผลกนี่ไม่เท่าไหร่ เป็นเรื่องธรรมดาสำหรับหนุ่มหล่ออย่างมันที่จะมีหญิงสาวสวยและร่านอย่างน้องชมพู่มาเสนอตัวถึงที่.............
คิดถึงบทรักที่เร่าร้อนที่ผ่านมาหยกๆ กับเพื่อนสาวร่วมสถาบัน เด็กหนุ่มก็หน้าซีด เพราะหน้ามืดแท้ๆ ชิบหาย นี่กูก็ล่อน้องพู่แม่งสด ๆ ลืมป้องกันเสียสนิท หวังว่าคงไม่ท้องนะ เฮ้อ คิดแล้วเซ็งชิบ กูยังเรียนอยู่นะโว๊ย ยังไม่อยากเป็นพ่อคน แล้วอีกอย่าง...คิดไม่ออกจริงๆ อย่างพฤติกรรมน้องชมพู่ที่พาตัวเองมาให้ฝ่ายชายเย็ดหีถึงคอนโดนี่ จะมีพ่อแม่ที่ไหนว่ะ ที่จะอ้าแขนรับผู้หญิงแบบยัยนี่มาเป็นลูกสะใภ้ด้วยความปลาบปลื้มเต็มใจ
สมญาฉาวสนั่นของน้องพู่นี่ก็ดังพอๆ กับความสวยเอ็กซ์เซ็กซ์จัด.....อีพู่กี๊กมั่วตัวผู้ทุกสถาบัน!
ทว่า...สิ่งที่มันหวาดวิตกเรื่องน้องพู่นั้นเทียบไม่ได้เลยกับความพลาดพลั้งกึ่งถูกบังคับและสมยอมกับลูกศิษย์ชายวัยแตกพาน คนที่ซึ่งตอนแรกมันประมาทคิดว่า ไร้เดียงสาและไม่มีพิษสง ที่ไหนได้....กลับเป็นตัวมันเองที่ถูกเล่นเอาเสียอ่วม ! คิดแล้วเจ็บใจไม่หาย.......
สีหน้าของติวเตอร์หนุ่มหล่อมีเลือดฝาดขึ้นเป็นริ้วๆ ทุกครั้งเมื่อคิดถึงกิจกรรมเร่าร้อนที่เกิดขึ้นระหว่างมันกับเจ้าธีร์ แถมเสือผู้หญิงตัวยงอย่างมันกลับพลาดท่า.....กลายเป็นผู้ถูกลูกศิษย์ตัวดีขย่มแบบไม่นับ เฮ้อ ! คิดแล้วเสียศักดิ์ศรีลูกผู้ชายชะมัด เรื่องนี้จะต้องเป็นความลับตลอดไป จะให้ใครหน้าไหนรู้ไม่ได้เป็นอันขาด
มันเงยหน้ารับสายน้ำเย็นที่ยังคงสาดใส่หน้าพลางสบถด่าอยู่ในใจ
เอาว่ะ ! ช่างแม่ง ก็แค่เสียตูดให้เจ้าลูกหมาครั้งเดียว จะอะไรกันนักหนา....อย่างมาก ก็ไปลาออกจากการเป็นติวเตอร์ให้เจ้าเด็กนรกนั่นซะ เรื่องมันจะได้จบๆ กันไป หวังว่านะ.......
ถึงจะปลอบใจตัวเองแบบนั้น....แต่ลางสังหรณ์เบื้องลึกกลับส่งสัญญาณไปในทางตรงกันข้าม ความหวาดระแวงก็ยังคงปกคลุมอยู่....ไม่จางหายไป
มันถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนก้าวออกมาจากห้องน้ำกระจกใสด้วยเรือนร่างที่เปลือยเปล่า มีเพียงแสงไฟสลัวจากห้องนอนหรูที่ยังคงมืดสนิทจากผ้าม่านที่คลี่ออกมากั้นแสงสว่างจากภายนอก แม้กระนั้น กล้ามเนื้อแน่นขาวเนียนสมส่วนของหนุ่มตี๋เดือนมหาลัยก็ยังดูสว่างโพลนอยู่กลางห้องราวกับรูปสลักโรมันวิจิตรที่ปั้นโดยศิลปินเรืองนาม ท่อนลำสีเนื้อขนาดเขื่องที่ขนาบด้วยถุงไข่สองลูกแกว่งไกวไปมาตามแรงย่างก้าวของผู้ที่เป็นเจ้าของซึ่งกำลังมุ่งตรงไปยังผ้าเช็ดตัวที่พาดไว้บนเก้าอี้
จังหวะนั้นเอง ! หัวใจของเด็กหนุ่มก็กระตุกเต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อได้ยินสัญญาณกรีดร้องแหวกความเงียบของโทรศัพท์สมาร์ทโฟนยี่ห้อหรูรุ่นล่าสุดที่วางไว้ที่หัวเตียง มันเอื้อมมืออันสั่นเทาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูที่หน้าจอก่อนที่จะรู้สึกโล่งใจขึ้นมาครามครัน.................
มันกดปุ่มรับสัญญาณจากปลายสายทันที
สวัสดีครับแม่ มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ
เสียงนุ่มอ่อนโยนคุ้นหูดังอู้อี้มาจากปลายสาย
แหม ลูกกันต์ จะต้องมีเรื่องอะไรด้วยเหรอจ๊ะที่แม่จะโทรหาลูกเนี่ย
โห นี่น้อยใจเหรอครับ สำหรับกันต์แล้ว สายจากคุณวิจิตราเปิดให้ตลอด 24 ชั่วโมงเลยคร๊าบบบ
แหม ปากหวานเชียวลูกคนนี้นี่ เอ่อ พูดไปมาเดี๋ยวแม่จะลืมเรื่องที่จะบอกลูกไป คือว่า....
คือไรครับ จับน้ำเสียงมารดาที่ดูจะแผ่วลงเหมือนจะเกรงใจ ก็อดไม่ได้ที่จะถามด้วยสงสัย
แม่ก็รู้นะว่าลูกหวงความเป็นส่วนตัวมาก แล้วก็ไม่ค่อยอยากให้มีใครเข้ามายุ่มย่ามกับห้องของลูก แต่เผอิญ แม่มีเรื่องจะขอร้องหน่อย
ว่ามาเลยครับ อื้อหือ นี่แม่จะทำหน้าไงนะ ถ้ารู้ว่าเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา ก็เพิ่งมีสาวสวยบุกเข้ามา ยุ่มย่าม ถึงที่ในห้อง หวังว่าคงจะไม่มีเรื่อง ยุ่งยาก ตามมานะ แค่เรื่องไอ้ธีร์ กูก็เครียดจะตายอยู่แล้ว
เมื่อเห็นลูกรักเปิดทางแบบนั้น ผู้เป็นแม่ก็รีบพูดต่อด้วยน้ำเสียงโล่งใจ
อ้อ จริงๆ ก็ไม่มีอะไรมากหรอกจ๊ะ ลูกยังจำณภีร์ลูกชายคนเดียวของคุณนายพิมพ์ผกรที่เคยอยู่ข้างๆ บ้านเราไหมจ๊ะลูก
อ้อ คุ้นๆ อยู่นะครับแม่ แต่ในใจ.....ใครว่ะ.....
ก็ที่พ่อเค้าเป็นคนอเมริกันไง ตอนนี้ น้องนันท์ โตเป็นหนุ่มหล่อเพี้ยวแล้วนะ เคยเป็นเดือนมหาลัยด้วย เห็นแม่เค้าดันลูกชายคนเดียวสุดฤทธิ์ให้เข้าวงการบันเทิง อ้อ พ่อนันท์มีโฆษณาออนแอร์สองสามตัวแล้วนะ ถ่ายแบบอีกเพียบ กันต์อาจเคยผ่านตามาบ้างแต่อาจไม่รู้ว่าเป็นน้องเค้า
แม้จะจับเค้าหน้าของคนที่แม่พูดถึงด้วยน้ำเสียงชื่นชมได้ไม่ชัดนัก แต่ก็พอเริ่มคลับคล้ายคลับคลาหน้าตาหล่อเหลาแบบหนุ่มน้อยลูกครึ่งที่มีนัยน์ตาชวนฝัน จมูกโด่งเป็นสันเข้ากับรูปหน้าเพรียวยาว แล้วรอยยิ้มโชว์ฟันขาวเป็นระเบียบตอนที่กำลังดีดกีตาร์ในโฆษณาของร้านปลอดภาษีชื่อดัง ว่ากันว่า เป็นหนุ่มหน้าใหม่ในวงการบันเทิงที่กำลังมาแรงทีเดียว
อ้อ คนที่แม่หมายถึงน่าจะเป็นคนนี้ละมั้ง ไอ้กันต์นึกพลางก็ไหวไหล่อย่างไม่ใส่ใจนัก
แล้วไงครับ แม่
ก็เนี่ยแหละที่แม่จะขอร้องกันต์ คือ ตอนนี้ น้องเค้ามีแผนจะออกเทปเพลง แล้วเผอิญ ค่ายเพลงที่น้องเค้าดีลด้วยก็อยู่ตึกติดๆ กันกับคอนโดกันต์ แล้วบ้านน้องเค้าก็อยู่ไกล แม่ก็เลย........
เท่านี้ นิสิตหนุ่มก็เดาทางแม่ที่คลั่งว่าที่ดาราออก
ก็เลยอยากให้น้องเค้ามาค้างกับผมที่นี่ใช่ไหมครับ
ชะ..ใช่จ๊ะ ได้ไหมจ๊ะ ห้องกันต์ก็ออกจะกว้าง แม่เห็นห้องนอนว่างอยู่ห้องหนึ่ง ก็เลย.......
เจ้ากันต์ถอนหายใจ ถ้าแม่ลงทุนโทรมาขอร้องขนาดนี้ แล้วจะปฏิเสธลงได้ไง
แล้วน้องเค้าจะพักกับผมนานไหมครับ
ก็ประมาณสามเดือนจ๊ะ ได้ไหมลูก แต่ถ้าลูกลำบากใจจริงๆ แม่ก้อจะปฏิเสธทางนั้นให้
ไม่มีปัญหา ผมโอเคครับ แล้วนี่น้องเค้าจะย้ายมาเมื่อไหร่ครับ
เสียงตอบรับทำให้สตรีสูงวัยส่งเสียงตามสายด้วยความตื่นเต้นดีใจ
ก็อีกสองสามวันนี้จ๊ะ ให้เวลาลูกจัดห้องก่อน เดี๋ยว แม่จะได้ไปบอกฝั่งนั้นให้ เค้าคงดีใจ
ไม่ดีใจได้ไงวะ ก็แม่งพักฟรี คอนโดกลางเมืองเชียวนะโว๊ย
แล้วแม่อย่าลืมบอกน้องนันท์ด้วยนะครับ ถ้าดังแล้ว แบ่งเปอร์เซนท์ให้ผมบ้าง กันต์พูดด้วยน้ำเสียงติดตลก ทั้งๆ ที่ในขณะพูด กลับมีสีหน้าบอกบุญไม่รับ หึ ถ้าเป็นสาวๆ สวยๆ จะไม่ว่าสักคำ
จ้า เจ้าลูกจอมงก นี่ แล้วอย่าไปปล้ำน้องเค้าล่ะ แม่อยากได้ลูกสะใภ้นะ ไม่ใช่ลูกเขย คิคิ
แม้รู้ว่าเป็นเพียงคำหยอดมุกตามประสาขี้เล่นของผู้เป็นมารดา พอได้ฟัง...มันกลับรู้สึกสะดุ้งอยุ่ในใจ
ดีที่แม่ไม่รู้ว่า.......ตอนนี้ แม่มีลูกเขยแล้ว แถมลูกเขยของแม่เป็นแค่เด็กชายวัยขบเผาะเท่านั้น !
ทว่า..มันไม่รู้ด้วยว่า จริงๆ แล้ว สองแม่ลูกที่ถูกพูดถึงในบทสนทนาก็กำลังยืนอยู่ใกล้ๆ กับผู้ให้กำเนิดนั่นเอง
พอวางสาย....คุณนายวิจิตราก็หันไปพูดจีบปากจีบคอกับสตรีวัยกลางคนข้างๆ ทันที
เห็นไหมล่ะ บอกแล้วว่า ถึงลูกฉันจะดูเย็นชาในบางครั้ง แต่พอฉันอ้อนเข้าหน่อย ยังไงก็ต้องยอม
แหม...ต้องขอบคุณน้องกันต์มากเชียวค่ะสำหรับน้ำใจในครั้งนี้ พิ๊กกี้ไม่รู้จะตอบแทนได้ยังไง
วุ้ย ! อะไรกันค่ะ คนกันเอง ไม่ต้องมาตอบทงตอบแทนอะไรหรอกค่ะ ใช่ไหมค่ะ น้องนันท์
ไม่มีคำตอบจากหนุ่มร่างสูงที่ยืนอยู่ใกล้ๆ นอกจากรอยยิ้มบางๆ บนใบหน้าหล่อใส...และแววตาที่ดูสุภาพอ่อนโยน....
คุณนายพิมพ์ผกรทอดสายตามองลูกชายคนเดียวด้วยความภาคภูมิใจ แม้จะนึกแปลกใจหน่อยๆ ว่า ทำไม พ่อลูกชายถึงได้รบเร้าจะมาค้างกับน้องกันต์นัก ทั้งๆ ที่ก็เป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูงมากแท้ๆ
ไม่มีใครตอบได้นอกจากพ่อหนุ่มขวัญใจสาวทั่วประเทศที่ยืนยิ้มกรึ่มอยู่เหมือนคิดอะไรบางอย่างอยู่ในใจ
หึ ยอมตกลงแล้วเหรอครับ พี่กันต์....รู้หรอกว่าไม่เต็มใจน่ะ...พี่อาจจำผมไม่ได้ แต่ผมไม่มีวันลืมพี่หรอก และจะไม่ยอมปล่อยพี่ให้รอดมือเป็นครั้งที่สองด้วย คอยดูสิ