หรือพูดภาษากลาง

คนปราจีนบุรี และสระแก้ว ที่เป็นคนพื้นเพพื้นถิ่นเดิม
พูดภาษาไทยกลาง แถบตะวันออก

ส่วนที่พูดอีสาน เป็นพวกอพยพย้ายถิ่นเข้ามาอยู่ทีหลัง
ย้ายถิ่นเข้ามาตั้งรกรากทำมาหากิน เพราะอีสานใต้และอีสาน
หลายจังหวัดที่ใกล้ๆ มันแห้งแล้ง แร้นแค้นตั้งแต่สมัยก่อน
ภาษาอีสานที่มีคนพูดในสระแก้ว ปราจีน จึงเป็นภาษาของคนต่างถิ่น
เหมือนอีพวกอีสานที่ย้ายมาตั้งรกรากและทำงานอยู่ในกรุงเทพ และ
ปริมณฑลหรือจังหวัดอื่นๆ นั่นแหล่ะ

ลองไปในปราจีน สระแก้ว ในหลายๆ ที่ดูนะคะ คนส่วนใหญ่พื้นถิ่น
เดิมเขาวัฒนธรรมไทยกลางตะวันออกกันค่ะ ไม่ใช่อีสาน อีสาน
คือพวกอพยพย้ายถิ่น และวัฒนธรรมอื่นๆ ที่ปรากฎในวัฒนธรรม
ประเพณีในวัดที่มีรูปแบบไทยกลางผสมความนิยมที่ทางเขมรอย่างแถว
พระตะบอง ด้วย เพราะแต่เดิมสมัยเจ้าพระยาอภัยภูเบศ เคยไปเป็น
ตัวแทนของรัฐไทยกลางปกครองเขมรบางส่วน เช่นพระตะบอง ก่อน
ตกเป็นของฝรั่งเศส และท่านต้องย้ายมาปกครองที่จังหวัดปราจีนบุรี

มีบรรพบุรุษมาจากที่เดียวกันคือเขมรค่ะ

คนพวกนี่พูดได้ทั้งอีสานและเขมร

ใช่ว่าปราจีน และสระแก้ว ติดเขมร
และอาจอยู่ในเขตที่พูดเขมรมา่ก่อนแต่โบราณ
แต่ปราจีนบุรี และสระแก้ว เข้ามาอยู่กับรัฐไทยกลาง
อย่างช้าตั้งแต่สมัยธนบุรี ถึงต้นรัตนโกสินทร์แล้ว
แต่ทุกวันนี้ คนปราจีน และสระแก้วพื้นถิ่นเดิมที่
พูดเขมรได้มีน้อยมาก เพราะเขาหันมาใช้ภาษาไทยกลาง
กันนานแล้ว อย่างต่ำไม่ต่ำกว่า 100-200 ปี

ส่วนคนที่พูดอีสานในปราจีน และสระแก้วคือ ที่อพยพ
มาจากอีสานใต้